Stefan Korboński - Polonia Restituta EBOOK

Nieznana w Polsce książka Stefana Korbońskiego (wydana jedynie w latach 80. w bardzo niewielkim nakładzie w Stanach Zjednoczonych) to ciekawy i często dowcipny opis II RP oczyma przedstawiciela pokolenia, które miało szczęście cieszyć się niepodległością. W książce znajdziemy wiele obserwacji życia codziennego, zwyczajów pokolenia naszych dziadków. Czytelnik pozna więc kulisy działania sądów i prokuratury, targowania się w czasie zakupu samochodu, wypoczynku nad Bałtykiem, wreszcie nawet tajniki podrywania dziewcząt. A wszystko to opisane w pięknym stylu, z humorem i wieloma anegdotami.

Polonia Restituta to subiektywna opowieść przedstawiciela pokolenia, które zdążyło powalczyć o kształt Odrodzonej, a następnie przeżywać jej dramaty – z zamachem majowym i więzieniem w Brześciu na czele – kształtować opozycję antysanacyjną, a także pracować, bogacić się, podróżować, założyć rodzinę i znajdować czas na rozrywkę – bale i pojedynki.

Prof. Jan Żaryn

Do napisania tych wspomnień po kilkudziesięciu latach i prze­ważnie z pamięci skłoniło mnie głębokie przekonanie, że ta Polonia Restituta, to Dwudziestolecie Niepodległości poprzedzone przeszło stuletnią niewolą (...) ma wielkie historyczne znaczenie. W tym Dwudziestoleciu każdy wolny, niepodległy dzień się liczy i każde wolne, niepodległe wydarzenie się rachuje. Każdy, kto ma coś do powiedzenia o tym Dwudziestoleciu, powinien chwy­tać za pióro i każde wydarzenie upamiętniać. Jeśli mało znane, to w połączeniu z innymi zamieni się na pewne zjawisko życia niepodleg­łego, które nabiera znaczenia i wartości historycznej.

Moje Dwudziestolecie Niepodległości jest o tyle bogate, że skła­da się na nie z jednej strony walka z bronią w ręku o odrodzoną Pol­skę, nauka, praca i polityka, z drugiej bujna młodość, czasami szalo­na, upojenie przyrodą i przygodą oraz wesołe, nieraz lekkomyślne życie.

W tym Dwudziestoleciu Niepodległości nie brak blasków i cieni, walki i ofiar, ale ta jedna karta w naszej przeszło tysiącletniej historii prawdy się nie boi i brązu nie potrzebuje.

Stefan Korboński

Stefan Korboński, rocznik 1901, człowiek XX wieku. Na dobre i na złe. W jego przypadku, mimo szczególnie zmasowanego w tymże wieku zła, jednak na dobre. W dobrej sprawie, np. Niepodległości. Ojczyzna dla niego to faktyczny, fizyczny i frontowy udział w bataliach o Lwów (czyli, z Ukrainą), o Europę (czyli, z bolszewią w 20. roku), o polski Śląsk (czyli, III Powstanie Śląskie, z Niemcami). I dopiero po tym egzaminie egzamin maturalny. Obydwa zdaje.

Pozytywista w czas budowy Niepodległej, prawnik, ale i osoba coraz bardziej polityczna, ludowiec. Nieobojętny wobec kształtu i treści formującej się na nowo państwowości. Poza tym mężczyzna, długo kawaler. Niewątpliwy bon vivant, czyli człowiek umiejący i lubiący się bawić. Przecież znający granice, proporcje, obowiązki. Więc po pierwsze – Ojczyzna!

I stąd aktywność pod okupacją niemiecką. Stąd próba gry z komunistami (Mikołajczyk). A potem długie lata emigracji, kontynuacja walki o Ojczyznę już zza jej granic. Miał szczęście, nie był sam; wspólnikiem była mu żona, Zofia.

Autor Polonii Restituta zmarł w roku 1989. Pani Zofia w 2010 roku…

Patronat medialny: