ARCANA

Ukraiński kochanek stawia podstawowe pytania o wartość ludzkiego życia i sens historii. To ZNAKOMITY KRESOWY EPOS, w którym odkrywamy polskie losy i naszą zagubioną pamięć.

Od zarania historiografii wszyscy wyznawcy muzy Clio deklarowali, że piszą prawdę i tylko prawdę. Niejednokrotnie byli świadkami lub uczestnikami zdarzeń niezwykłych, które podlegały ich ocenie. ( ...) Uważano, że obowiązkiem historyka jest prezentowanie „nagiej prawdy". Tylko co jest ową prawdą w historii i jak ma się do niej odnieść historyk Powinien on niewątpliwie odróżniać wiedzę o samych faktach od tworzenia własnej opinii i ocen tychże faktów. ( ...)

Cóż, w każdej epoce spora część ludzkości mogła stwierdzić/stwierdzała przynajmniej raz, że „młodość nie radość”, a w każdym razie nie „sama radość” od świtu do nocy, problemów nie brak, dorosłym też nielekko, co zauważa się najpóźniej pod koniec podstawówki, jeśli nie jest się tępakiem albo księciem z bajki wyrosłym w luksusie.

Najnowszy zbiór opowiadań Wojciecha Chmielewskiego jest fascynującym portretem współczesnego miasta i jego zwyczajnych na pozór mieszkańców. Miasto przypomina tu labirynt, w którym krążą bohaterowie, błądząc, szukając, często upadając, ale czasem też znajdując jakieś światło, które daje im wolność i nadzieję. 

Polonia aeterna Wojciecha Wencla nieprzypadkowo ukazuje się w roku wielkiego jubileuszu odzyskania niepodległości. Nawiązując do dawnych arcydzieł malarstwa, muzyki i literatury, poeta próbuje zrekonstruować uniwersum narodowej wyobraźni. Czytelnik znajdzie tu zarówno metafizyczne mapy utraconych Kresów, jak i zmysłowe pejzaże Krakowa, Tylicza czy Lanckorony. Jednak centralnym punktem w kosmosie Wencla pozostaje jego rodzinna Matarnia, a najdoskonalszą formą tej „Miłości, co gwiazdy porusza i słońce” – konkretna miłość małżeńska.

Zwykło się uważać, że Polonia na świecie stanowi najliczniejszą diasporę. Biorąc jednak pod uwagę wielkość narodu, to diaspora węgierska jest wyjątkowa, ponieważ na 10 mln Węgrów w kraju, aż 5 mln Madziarów żyje w krajach sąsiednich oraz na emigracji na  wszystkich praktycznie kontynentach.

Wojciech Wencel (ur. 1972) od debiutanckiego tomu Wiersze (1995) podąża własną drogą. Młodszy od generacji „BruLionu”, manifestacyjnie odrzucił dominujący w ostatniej dekadzie XX wieku model poezji egocentrycznej, opartej na kolokwializmach. Krytyka połączyła jego twórczość z neoklasycyzmem, wskazując na jej silne zakorzenienie w tradycji kultury europejskiej, problematykę metafizyczną, wyrafinowanie formalne, powagę i muzyczność.

Jesteśmy świadkami, a nawet uczestnikami – końca III RP jako systemu przedłużenia PRL. Ale cywilizacyjny kryzys, któremu Autorka tego tomu poświęca szczególnie baczne spojrzenie, nie ustępuje tak łatwo.

Henryk Skwarczyński w Królach Zachodu Słońca oprowadza po Sewilli, Maderze, dopływa do archipelagu San Blas, staje się przewodnikiem po Tordesillas, wreszcie opowiada o Krzysztofie Kolumbie i jego czasach. Wspólnie z kapitanem Manuelem Rosą szuka polskich, królewskich, śladów na Maderze w związku z nazwiskiem Henry Alemao. 

Tytuł tego zbioru sugeruje, że mamy dziś do czynienia z mniej lub bardziej koniecznym bądź przypadkowym (tego nigdy wiedzieć nie można) procesem dezintegracji dawnych postaw i przesłanek myślenia politycznego, co samo w sobie nie byłoby niczym dziwnym, gdyby nie dręczący nas współcześnie niepokój o przyszłość dziedzictwa grecko-rzymskiego i chrześcijańskiego.

ARCANA mają szczęście od lat współpracować z Wojciechem Wenclem. Dzisiaj z przyjemnością informujemy, że poeta wydał właśnie nowy tomik zatytułowany Epigonia. Jako jego przedsmak proponujemy fragment poniżej. Polecamy także materiał wideo, zapowiadający książkę.