FIJORR Publishing Company

Od dawna nikt tak przystępnie i rzetelnie nie napisał książki, która byłaby podręcznikiem szkoły austriackiej. Styl, w jakim swą napisał Randall G. Holcombe porównać można do sposobu pisania Murraya N. Rothbarda. Przy czym autor  Rozszerzonego wprowadzenia do szkoły austriackiej nie ma ambicji pisania rozprawy naukowej, lecz autentycznie chce, aby Czytelnik zainteresował się stworzoną przez Carla Mengera teorią, a jeśli tak, to żeby ją szybko pojął. Dlatego Holcombe omija problemy kontrowersyjne i spory, skupiając się na pięknie, prostocie  i logice Austriaków.

(…) Tymczasem Polska ma wszelkie zasoby, które pozwalają jej stać się bogatym regionem. Mamy więcej inżynierów niż Francja i Niemcy razem wzięte. Jesteśmy jednym z nielicznych krajów świata, gdzie liczba informatyków przewyższa możliwości ich zatrudnienia. Ludzie są pracowici, ambitni i zmotywowani do pracy. W przeciwieństwie do mieszkańców zachodnich krajów Europy, Polacy są ambitni i nie przyzwyczaili się do życia na koszt państwa. Nie liczą na pomoc społeczną, a gdy nie mogą znaleźć pracy w kraju, wtedy szukają jej za granicą. Wyż demograficzny stanu wojennego jest w najbardziej produktywnym okresie swojego życia. Mamy dobre położenie, blisko do rozwiniętych gospodarek, dostęp do morza oraz duże zasoby naturalne.

Autorzy książki - dwaj socjologowie, Thomas J. Stanel oraz William D. Danko - nie twierdzą, że każdy człowiek musi (czy chce) być bogaty, dowodzą jedynie, że zamożność leży w zasięgu - jeśli nie każdego z nas - to na pewno znacznie większej liczby ludzi, niż nam się wydaje. I to jest główne przesłanie książki. Największą jej zasługą jest jednak ukazanie sposobów prowadzących do zamożności.

Gdyby płynące z tej publikacji lekcje zostały zrozumiane w ostatnim stuleciu, świat uniknąłby wiele przemocy, rozlewu krwi, cierpienia i niedoli.

Polski misjonarz, z Zambii, postanowił sprawdzić, czy ludzka godność rzeczywiście realizuje się w ludzkim działaniu. Studiując koncepcję działającego człowieka u Ludwiga von Misesa, starał się porównać ją ze społeczną nauką Kościoła, a konkretnie z encykliką Jana Pawła II (Karola Wojtyły), Centesimus annus. W rezultacie powstała interesująca praca porównująca twórczość dwóch wielkich mieszkańców Galicji, Polaka - papieża i głębokiego katolika, oraz urodzonego we Lwowie Austriaka - agnostyka i ekonomisty.

Mamy przyjemność zaprezentować Państwu poszerzone wydanie cenionej książki Adama Wielomskiego i Pawła Bały pt. Prawa człowieka i ich krytyka. Przyczynek do studiów o ideologii czasów ponowożytnych. Wydanie I zostało poprawione i uzupełnione nowym materiałem dotyczącym aktualnej sytuacji w Polsce.

Na tytułowe pytanie odpowiadają w tej interesującej książce pod redakcją Toma G. Palmera intelektualiści, pisarze, uczeni z całego globu – od Chin po Peru, od Południowej Afryki po Stany Zjednoczone -wśród nich laureaci Nagrody Nobla: Vernon Smith (ekonomia), Mario Llosa Vargas (literatura).

Zdawałoby się, że co, jak co, ale własność prywatna to rzecz znana i nie wymagająca jakichś głębszych analiz. Kiedy jednak przyjrzeć się problemowi z bliska okaże się szybko, że jest to najbardziej kontrowersyjna idea w dziejach ludzkości. Problemem zainteresował się filozof i ekonomista, Dariusz Jurus, zebrał  materiał dowodowy w sprawie własności prywatnej.

Jest to kolejna pozy­cja wybit­nego ame­ry­kań­skiego spe­cja­li­sty — prak­tyka rynku papie­rów war­to­ścio­wych, doradcy inwe­sty­cyj­nego i pro­fe­sora uni­wer­sy­tetu, Marka Sko­usena.

Odda­jemy w Pań­stwa ręce książkę, a wła­ści­wie ksią­żeczkę, któ­rej zna­cze­nie trudno prze­ce­nić. Oma­wia ona jedno z naj­waż­niej­szych, a zara­zem naj­groź­niej­szych zja­wisk współ­cze­sno­ści. Redy­stry­bu­cja może dopro­wa­dzić naszą cywi­li­za­cję do upadku. Ona nie tylko demo­ra­li­zuje spo­łe­czeń­stwo, wzmac­nia pań­stwo, jako apa­rat uci­sku, nie tylko ogra­ni­cza wol­ność jed­nostki, ale osła­bia­jąc jej moty­wa­cję i chęć do dzia­ła­nia nisz­czy wysi­łek pro­duk­cyjny, mar­no­trawi rzad­kie zasoby, wywo­łu­jąc kry­zysy, któ­rych skutki mogą być dla współ­cze­snego świata prze­ra­ża­jące. Obecny kry­zys, to kry­zys tzw. pań­stwa opie­kuń­czego, któ­rego fun­da­men­tem jest wła­śnie redy­stry­bu­cja.

- Pytanie chyba powinno brzmieć inaczej: jaka część historii Stanów Zjednoczonych nie jest zdominowana przez ideologię politycznej poprawności. O tym, że inne niż oficjalnie przyjęte opisanie historii naszego kraju było potrzebne świadczy fakt, że przez dwanaście tygodni moja książka utrzymywała się na liście bestsellerów „New York Timesa”. Kłamstw i przeinaczeń w historii naszego kraju jest ogromna ilość, od największych i fundamentalnych, przez mniej znaczące, aż po szczegóły. Za dużo mógłbym o tym mówić, więc ograniczę się do przykładów. Niepoprawna politycznie historiografia opisuje w zupełnie inny sposób prezydenta Lincolna i jego rolę oswobodziciela niewolników. Panuje powszechne przekonanie o „złodziejskich magnatach” z dziewiętnastego wieku, a prawda o nich jest zupełnie inna. Wreszcie „New Deal” Franklina Delano Roosevelta jest uważany za program, który wyciągnął kraj z Wielkiej Depresji, a to historia zupełnie zmyślona…

Książka Koniec polityki, czyli państwo bez przymusu opowiada o innej drodze. O lepszej drodze. O zastosowaniu nauki do poznania natury społeczeństwa oraz o stosowaniu racjonalnej, sprawdzonej wiedzy do tworzenia technologii, która pozwoli osiągnąć wolność. Wolność jako mierzalny stan społeczeństwa.