FIJORR Publishing Company

(…) Tymczasem Polska ma wszelkie zasoby, które pozwalają jej stać się bogatym regionem. Mamy więcej inżynierów niż Francja i Niemcy razem wzięte. Jesteśmy jednym z nielicznych krajów świata, gdzie liczba informatyków przewyższa możliwości ich zatrudnienia. Ludzie są pracowici, ambitni i zmotywowani do pracy. W przeciwieństwie do mieszkańców zachodnich krajów Europy, Polacy są ambitni i nie przyzwyczaili się do życia na koszt państwa. Nie liczą na pomoc społeczną, a gdy nie mogą znaleźć pracy w kraju, wtedy szukają jej za granicą. Wyż demograficzny stanu wojennego jest w najbardziej produktywnym okresie swojego życia. Mamy dobre położenie, blisko do rozwiniętych gospodarek, dostęp do morza oraz duże zasoby naturalne.

Dlaczego demokracja nie działa tak, jak tego od niej oczekiwano? Dlaczego wyborcy głosują na programy polityczne niewątpliwie szkodliwe dla gospodarki? Dlaczego dobrowolnie poświęcają wzrost ogólnego standardu życia na rzecz wątpliwych, a czasem ewidentnie złudnych korzyści?

Zdawałoby się, że co, jak co, ale własność prywatna to rzecz znana i nie wymagająca jakichś głębszych analiz. Kiedy jednak przyjrzeć się problemowi z bliska okaże się szybko, że jest to najbardziej kontrowersyjna idea w dziejach ludzkości. Problemem zainteresował się filozof i ekonomista, Dariusz Jurus, zebrał  materiał dowodowy w sprawie własności prywatnej.

Dużo mówi się w polityce o budowaniu tak zwanego państwa dobrobytu, tudzież państwa opiekuńczego. Czy na pewno warto iść w tę stronę?

Mamy co do tego poważne i uzasadnione wątpliwości. Budowanie państwa dobrobytu prowadzi bowiem obywateli do zrzucania odpowiedzialności za własny dobrobyt na instytucję państwa, zamiast brania tej odpowiedzialności na siebie. Z historycznej perspektywy dobrobyt społeczny jest tym wyższy, im większa odpowiedzialność jednostki za własne życie.

Niewielu dzisiejszych ekonomistów jest zaznajomionych z systemami monetarnymi pozbawionymi banku centralnego funkcjonującymi w przeszłości. W swej ignorancji są przekonani, że systemy takie nie mogły działać prawidłowo. Nie powinno zatem zaskakiwać to, że mało który z nich poważnie traktuje możliwość, by takie alternatywy mogły zapewnić większą stabilność systemu monetarnego, niż robi to Fed i pozostałe banki centralne.

Ekonomista szkoły austriackiej, profesor Uniwersytetu Nevada w Las Vegas, Hans Hermann Hoppe jest anarchokapitalistą. I właśnie jego książka Demokracja – bóg, który zawiódł przedstawia alternatywne społeczeństwo pozbawione władzy państwowej, w którym wszystkie sprawy są regulowane wyłącznie poprzez, nieskrępowany żadnymi regulacjami wolny rynek.

Hans Her­mann Hoppe, to jeden z naj­wy­bit­niej­szych współ­cze­snych przed­sta­wi­cieli liber­ta­ria­ni­zmu oraz Austriac­kiej Szkoły Eko­no­micz­nej, a zara­zem naj­wy­bit­niej­szy uczeń jed­nego z lide­rów ASE, Mur­raya N. Roth­barda. Eko­no­mia i etyka wła­sno­ści pry­wat­nej, to druga już – po Demo­kra­cja, bóg który zawiódł — pozy­cja tego autora wydana przez Fijorr Publi­shing. W Eko­no­mii i etyce…prze­szedł samego sie­bie. Roz­pra­wia się z socjal­de­mo­kra­cją, inter­wen­cjo­ni­zmem, pań­stwem opie­kuń­czym i teo­riami eko­no­mii dobro­bytu, wyka­zu­jąc ich miał­kość inte­lek­tu­alną, żeby nie powie­dzieć uto­pię, a nawet fałsz. Pra­wie 450 stron inte­lek­tu­al­nej rozkoszy!

Książka niezwykła, bo i niezwykłe jest zjawisko, które opisuje. W światowej literaturze drugiej takiej pracy na temat zawiści nie ma. Na ponad 400 stronach tej wielkiej (zarówno rozmiarem, jak i znaczeniem) pracy Schoeck rozprawia się z zawiścią, czyniąc ją odpowiedzialną za większość trapiących nas bolączek; od opresyjnych podatków, poprzez socjalizmy i inne systemy kolektywne, po wojny i globalne kryzysy.

Skąd przeciętny człowiek ma wiedzieć, czym jest inflacja i jak groźne jest to zjawisko. A jest ono groźne. Ludwig von Mises uważał inflację za przyczynę większości wojen. Gdyby prześledzić historię ludzkości, większość dziejowych przełomów, wojen i katastrof miała miejsce w momentach nasilenia się inflacji. Inflacja wywoływała wojny. Wojny wywoływały przemoc. Każdy taki kryzys to cofnięcie się w rozwoju o jedno, czasem o dwa pokolenia.

Polski misjonarz, z Zambii, postanowił sprawdzić, czy ludzka godność rzeczywiście realizuje się w ludzkim działaniu. Studiując koncepcję działającego człowieka u Ludwiga von Misesa, starał się porównać ją ze społeczną nauką Kościoła, a konkretnie z encykliką Jana Pawła II (Karola Wojtyły), Centesimus annus. W rezultacie powstała interesująca praca porównująca twórczość dwóch wielkich mieszkańców Galicji, Polaka - papieża i głębokiego katolika, oraz urodzonego we Lwowie Austriaka - agnostyka i ekonomisty.

Misjonarz werbista z Zambii, autor popularnych audycji w radio kontestacja.com, autor książki Dwaj ludzie z Galicji, w której porównuje  koncepcję osoby ludzkiej u Karola Wojtyły i Ludwiga von Misesa, dowodzi w swoich kazaniach, że przedsiębiorca może być dobrym katolikiem, żyjącym i działającym zgodnie z nauką Ewangelii i przykazaniami Boskimi; że Bóg oczekuje od swoich wyznawców pracy, gospodarności, a zarabianie pieniędzy i pragnienie wolności nie jest sprzeczne z misją człowieka na Ziemi. Pouczająca lektura dla wszystkich tych, którzy zawiścią i pychą próbują degradować moralnie ludzi biznesu.Wartko napisana, mądra książka Polecamy!

Wątpliwości w nauce ukrywane są często pod pretekstem „szlachetnych pobudek".
Ekspert w jednej dziedzinie nauki może być ignorantem w innych dyscyplinach, wiedzieć o ich teoriach czy metodach bardzo niewiele. Na przykład klimatolodzy nie są ekspertami w prawie żadnej kwestii określającej, jaka polityka klimatyczna jest najlepsza. Nie mają żadnej specjalistycznej wiedzy o tym, jak biznes zareaguje na dodatkowe podatki, czy też jakie są koszty społeczne wynikające z ograniczenia wzrostu gospodarczego.
Autor