Pardwa

[...] Konfesjonał to przyjęcie syna marnotrawnego do łaski i dziedzictwa ojca swego ukochanego.

Konfesjonał to koniec gniewu Bożego a początek radości z nawróconego grzesznika.

Konfesjonał to triumf łaski Boga a zdeptanie szatana.

Książeczka zawiera kilkanaście modlitw autorstwa świętego Tomasza z Akwinu, jego 16 rad dla zdobycia skarbu wiedzy oraz Litanię do św. Tomasza z Akwinu.

Tekst z 1937 roku znaleziono wśród zapisków pewnej młodej dziewczyny, Klary, która zmarła w klasztorze zaledwie po kilku latach życia zakonnego. Opisała w nim sen, z którego dowiedziała się o losie swej znajomej – Anny , zmarłej przedwcześnie w wypadku samochodowym, potępionej po śmierci... Nie ma w liście, przekazanym Klarze, drastycznych opisów miejsca potępienia. Anna opowiedziała Klarze jeszcze raz o swoim życiu, które doprowadziło ją do świadomego i dobrowolnego odrzucenia Boga u progu wieczności.

Od najdawniejszych czasów uchodził św. Juda Tadeusz za patrona w sprawach beznadziejnych, a doświadczenie okazało tysiące razy, że nabożeństwo do tego świętego i jego wstawiennictwo znalazło u Boga cudowne wysłuchanie nawet w takich okolicznościach, gdy już według ludzkiej rachuby żadnej nie było nadziei.

Oni są naszymi starszymi braćmi, doskonałymi i na wieki szczęśliwymi; dla siebie nie potrzebują o nic Pana Boga prosić, a mogą prosić za nami.
My, aby zasłużyć na ich względy, możemy i powinniśmy przed nimi klękać, modlić się, pościć, prosić i błagać.
Tak czyniąc, czcimy i prosimy Boga samego, ponieważ aniołowie naszej czci i modłów sobie nie przywłaszczają, ale je przedstawiają Bogu i swe prośby za nami dołączają.

Autorem dziełka o pokorze jest Dom Sans od św. Katarzyny, Francuz, generał zakonu Cystersów, który żył przy końcu XVI wieku i ułożył je dla swoich braci zakonnych. Wkrótce jednak około roku 1626 wydano je z małymi zmianami dla użytku wiernych, a dzisiaj liczy już do 140 wydań w różnych językach.

W religii chrześcijańskiej przedmiotem wiary są prawdy, objawione przez samego Bo­ga. Kto wierzy w Objawienie Boskie, musi oczy­wiście przyjąć naukę objawioną jako bezwzględnie pewną i obowiązującą prawdę. Niewiara byłaby nieufnością i nieposłuszeństwem wobec Boga. Prze­jęty właśnie tą pewnością, że dogmaty co do treści swej są prawdą objawioną, uważa Kościół kato­licki zachowanie i obronę wiary dogmatycznej za swój święty obowiązek.
Stąd się też tłumaczy, dlaczego Kościół nie to­leruje nieuznania nawet jednego dogmatu. 

[…] Chrystus Pan podnosi niewiastę w Boskim macierzyństwie. O, jak cudna, urocza scena zapoczątkuje 
dzieło odkupienia! 
Anioł zstępuje z nieba, wysłany do niewiasty; przychodzi z nią się umawiać o największe Boże dzieło, 
które ma odrodzić i zbawić ród ludzki; ogłasza uroczyście, że ona łask pełna; u jej stóp składa hołd,  
niebo i ziemia czeka na jej przyzwolenie na dzieło, które przez nią ma się dokonać, a w którym Ona
najistotniejszą odgrywa rolę. Jakiż to zdumiewający, przecudny przewrót!

Człowiek, nie posiadający łaski poświęcającej, nie ma w sobie życia Bożego, przeto uczynki jego nie mają wartości dla życia wiecznego z Bogiem.  Człowiek taki jest jakby dzikim drzewem, nie posiadającym soków szlachetnych, drzewem, które tylko dzikie owoce rodzi. Ażeby się doczekać z takiego drzewa owoców dobrych, ogrodnik zaszczepia na nim latorośl szlachetną i sprawia, że drzewo zaczyna szlachetne owoce przynosić.

W książeczce Kazimierza Rosinkiewicza, zwierzęta mają instynkt, polują, są poddane człowiekowi. Bywają niebezpieczne, co niesie z sobą poważne konsekwencje. Znają swoje miejsce w świecie. Są zwierzętami. Nie ludźmi.
Tak kiedyś pisano i opowiadano. Dzieci prowadziło się do dorosłości a nie infantylizowano.
"Bohater Cis", to powrót dobrej literatury dla chłopców.

"Gdyby zatem zapytać autora co jest receptą na chorobę współczesności, odparłby zapewne, że powrót do średniowiecza, albo też, używając frazy Mikołaja Bierdiajewa, nowe średniowiecze. Pewne jest, że pierwszą przeszkodą na tej drodze są nowoczesne pokusy: przekonanie o autonomii, arogancja wobec wcześniejszych pokoleń, przeświadczenie, że dojrzałość polega na życiu tak, jakby Boga nie było."