Polihymnia

Książka jest niedokończonym wywiadem – rzeką z prof. dr hab. Anną Pawełczyńską (1922–2014), jednym z najwybitniejszych socjologów polskiej kultury. Porusza kontrowersyjne, mało znane lub wręcz zupełnie dziewicze dotąd obszary wiedzy. Najważniejsze z nich to: szczególna rola szlachty i inteligencji w polskiej kulturze, porównanie kultury kresowej z wielkopolską i potrzeba ich syntezy na ziemiach zachodnich, ślepy zaułek europejskiego humanizmu, a także tzw. imponderabilia: czym jest rodzina, naród, kultura, państwo, patriotyzm, niepodległość, wolność, człowiek itd., a więc te wszystkie wartości intelektualne i moralne, jakie potrzebne są współczesnemu Polakowi do zbudowania konstrukcji nowego państwa. Publikacja prowadzona jest bardzo jasnym językiem i prezentuje zupełnie inny świat, niż ten, w którym obecnie żyjemy.

Po ponad stu latach wydawnictwo Polihymnia przywraca wartościowe („zaczerpnięte z Potopu”) opowiadanie Jadwigi Janczewskiej Obrona Częstochowy w bogato ilustrowanej malarstwem historycznym, nowej oryginalnej edycji książkowej.

Ten zapomniany utwór jest udaną artystycznie „przeróbką dla ludu” całego wspaniałego epizodu Potopu, unieśmiertelniającego w porywającej wizji Sienkiewicza tryumf jasnogórski roku 1655.

Dwutomowa praca profesor Anny Pawełczyńskiej wprowadza czytelnika w nieistniejący już świat XIX-wiecznych polskich dworów i dworków niegdyś rozsianych na dalekich wschodnich rubieżach - Podola, Wołynia i Ukrainy (część „Testament Prababki”).

Obszerne wydanie encyklopedyczne zawierające 121 sylwetek piosenkarzy, kompozytorów oraz osób związanych z polską piosenką. O nich opowiada powyższa książka.

Publikacja ta ma na celu ocalić od zapomnienia przeszłość, pamięć o tych właśnie artystach, którzy objawili się talentem.

Zawarto tu biogramy muzyczne i artystyczne, jak również wywiady, zdjęcia, dyskografie. Do każdego opisu danego artysty dołączany jest reprezentatywny tekst piosenki, wykonywanej w czasach ich świetności i sławy.

Losy rodziny Dyakowskich, ukształtowane historią Polski stały się w rękach Autorki materiałem do refleksji nad kruchością człowieka wobec Wielkiej Historii, nad jego bohaterską walką aby się nie poddać. Ale również do refleksji o granicach ludzkiej odporności.

Powyższa publikacja stanowi zbiór studiów czy esejów, z których praktycznie każdy może być czytany oddzielnie. Nicią przewodnią wiążącą je w całość jest troska o dobro ojczyzny i dobro Polaków jako narodu, który niejedno przeszedł i wycierpiał w swej trudnej historii. (...) Pisząc obszernie o mozolnym budowaniu poprzez dzieje narodowej tożsamości, Autorka wskazała na kilka konstytutywnych cech tego ważnego czynnika życia narodu.

Św. Hildegarda z Bingen skomponowała liczne pieśni religijne. Wierzyła, że muzyka przybliża człowieka ku zbawieniu, zaś twórcze natchnienie pochodzi od Boga.

Książka jest zbiorem tekstów pięciu autorów: sam główny bohater Józef Piłsudski mówi o sobie poprzez syberyjskie listy i późniejsze wspomnienia, profesor Zbigniew Wójcik z Polskiej Akademii Nauk w Warszawie pisze o historii zesłańczej braci Józefa i Bronisława Piłsudskich, zesłaniec Władimir Burcew wspomina wspólną drogę z Piłsudskim na Syberię w 1877 roku, publicysta i bibliofil czasów międzywojnia Józef Władysław Kobylański powiela myśliwskie opowieści Piłsudskiego, a autor niniejszego opracowania w kilku szkicach poszerza wiedzę o zesłaniu Józefa Piłsudskiego i o spotkanych przez niego na Syberii ludziach.

Książka o jednej z najpiękniejszych postaci dziejów Kościoła katolickiego w XIX wieku – o ks. Krzysztofie Szwermickim (1808-1894), jednym z ciekawszych zesłańców czasów carskich z połowy tamtego wieku.

Rewelacyjna historia – tragicznego, ale równocześnie barwnego polskiego powstania nad Bajkałem, które wywołali zesłańcy postyczniowi latem 1866 roku. Zamierzano opanować Syberię, ale zbrojny bunt okazał się przegrany – pozostała ucieczka do Chin przez dzikie góry i tajgę. Efekt: zabici i ranni w pościgu, przepadli w tajdze, skazani na dodatkową katorgę, czterej rozstrzelani w Irkucku.

Niniejsza pozycja przedstawia losy zapomnianego uczestnika dwóch powstań: styczniowego 1863 i nad Bajkałem 1866, zesłańca i szczęśliwego uciekiniera z Syberii – Wilhelma Buszkata rodem z Prus.

Te siedem historii łączy „czas i przestrzeń” – wszystkie dotyczą polskich zesłańców postyczniowych i związane są z Syberią. Ukazują postaci mało znane albo w ogóle nieznane, nie licząc oczywiście wiedzy badaczy dziejów polskiego wygnaństwa w imperium carów.