Zapiski

Autor w tych reportażach nie zawsze opowiada o sobie. Niekiedy w realiach opowieści jako bohater uczestniczy tylko częściowo. Ale nigdy nie brak w nich słów intymnych, ukrytych w zakamarkach serca i duszy. Taki też nastrój z pewnością udzieli się i czytelnikowi. A opowiada autor o tak różnych ludziach, o tak różnych wydarzeniach, o tak różnej obyczajowości i kulturze, że bez przeczytania książki trudno sobie wyobrazić skalę poruszanych tu wątków.

Reportaże o ludziach "starszej epoki", pełnych urazów, kompleksów, niespełnionych marzeń i nadziei, czasem śmiesznych przez łzy, często mających trudności w psychicznych kontaktach międzyludzkich, w nawiązaniu bliskości intelektualnej i uczuciowej nawet z najbliższymi sobie formalnie ludźmi, lecz mimo to wzbudzających sympatię czytelnika.

Gdy zastępca prokuratora generalnego, śledczy do spraw nadzwyczajnych Aleksander Borisowicz Turecki, idzie na urlop, jeszcze nie wie, że jego wypoczynek zamieni się w pełne napięcia śledztwo podjęte na zlecenie Stowarzyszenia im Bruna Szermana, malarza awangardzisty.

Generał-major służby bezpieczeństwa, szef III Zarządu Centralnego "T" KGB ZSRR, W. W, Kassarin nadużywając swojej władzy stoi na czele mafii sowieckiej, korzeniami sięgającej odległych czasów, niczym nie ograniczonej w swoim działaniu. Kassarin przejmuje w kraju kontrolę nad "wszystkim" co tylko może przynieść mu korzyści, a czerpie je w sposób bezwzględny dla siebie i swojej "elity", wynaturzonej przez sowiecki system polityczny.

Lata 90. W Moskwie oraz w obwodzie moskiewskim ma miejsce seria zabójstw "z niewidzialnej ręki". Poszlaki wskazują, że wszystkie są dokonywane przez tę samą osobę. Podczas śledztwa, które prowadzi śledczy A. Turecki, wyjaśnia się, że morderstwa mają związek ze służbami bezpieczeństwa i światkiem kryminalnym, a dokonywane są na tle politycznym i kieruje nimi jakaś tajna organizacja niekonstytucyjna.

Zbeletryzowana autobiografia autora na tle śledztw, które prowadził w Rosji sowieckiej; książka demaskatorska, dokumentalno-historyczna.

Opisy przestępstw, w sprawie których autor prowadził dochodzenia, złożyły się na obraz sowieckiej codzienności tamtych lat, codzienności sprzecznej z prawem i pozbawionej zasad moralnych. Złodzieje w randze ministrów, tajni agenci, zbrodniarze ze służby bezpieczeństwa państwowego, kaci ludzi odbywających praktyki religijne, narkomani przy pulpicie sterowniczym rakiet strategicznych, partyjni bonzowie, tworzący sąd niemoralny i pochopny, dzieci, które nienawidzą własnych rodziców, to koszmar niezmyślonych postaci reżimu stalinowskiego.

Thriller z cyklu „Marsz Tureckiego”. Sensacja, szpiegostwo i polityka, z zaskakującym wątkiem puczu sierpniowego w Rosji w rządzie Gorbaczowa.

Akcja powieści toczy się na terenie Niemiec, Francji, Anglii i Izraela – przy udziale aktywnie działającej, utworzonej z inicjatywy prezydentów Rosji i USA, grupy antyterrorystycznej „Piąty poziom”, której jednym z szefów jest Aleksander B. Turecki, znany już z poprzednich thrillerów Fridricha Nieznanskiego. Kiedy budynkiem hotelu w Tel-Awiwie wstrząsnął mocny wybuch, odbywały się tam obrady...

Thriller z cyklu „Marsz Tureckiego”. Lata osiemdziesiąte XX w., Afganistan, sensacja z polityką bliskowschodnią w tle; afera w armii, penetracja specnazów.

Thriller z cyklu „marsz Tureckiego”. Akcja powieści toczy się wokół śmierci pułkownika Skworcowa, którego zwłoki znaleziono w jednej z moskiewskich bram, oraz wokół tajemniczej śmierci dziewczyny, której ciało wykryto w wannie.

Nie mniejszą zagadkę dla ekipy śledczej A. Tureckiego stanowi śmierć Amerykanina - pasażera samochodu volvo, ostrzelanego przy wjeździe do Moskwy przez snajpera, i ohydne zbrodnie, których "sprężyną" jest firma o charakterze pseudocharytatywnym.

Autor podjął temat wyzwoleńczego ruchu oporu skrajnego odłamu ugrupowania EZLN, tj. armii im. Zapaty w stanie Nowy Meksyk, które próbuje dokonać aktu terrorystycznego na zaporę wodną w Picheeta, żądając tym samym wstrzymania pomocy USA dla Meksyku w zwalczaniu powstańców. W zażegnaniu kryzysu politycznego FBI z narażeniem życia pomaga pisarz, który w ten sposób próbuje uwolnić się od podejrzeń pomysłodawcy tegoż aktu.

Bohaterowie A. Skałona to ludzie rzuceni w głęboką tajgę, z dala od władzy, na obrzeża życia, bez możliwości kształtowania swoich losów. Ich wizerunki psychologiczne nie noszą w sobie fałszywych nutek, a pejzażowe panoramy, których koloryt, światłocień, głębię i wonie może czytelnik odczuć niemal fizykalnie, bowiem ich mistrzostwo tak mocno oddziałuje na zmysły, uzupełnią te autentyczne obrazy życia ludzi i zwierząt w tajdze rosyjskiej.