Polityka, publicystyka, idee

Kolejny znakomity zbiór publicystyki Stanisława Michalkiewicza. Czy SM jest politycznym prorokiem? Chyba tak, skoro już 3 lata temu dokładnie przewidział obecny kryzys ekonomiczny spowodowany kreowaniem pieniądza z powietrza.

Książkę przedmową opatrzył prof. R. Gwiazdowski, rysunkami przyozdobił Arkadiusz Gacparski.

Wybór pism uczonego związanego z Uniwersytetem Lwowskim, konserwatywnego polityka, ważnego uczestnika debat o ustroju i prawie w ostatnich dekadach okresu zaborów i w II RP. W tomie znalazły się jego rozważania m.in. o władzy państwowej jako źródle norm obowiązujących, obronie praw podmiotowych, walce z parlamentaryzmem, konstytucji państwa polskiego.

Praca zbiorowa - red. Sabina Sanetra-Półgrabia i Paweł Skorut

Dążeniem każdego państwa bez względu na ustrój polityczny jest przetrwanie w czasie oraz przezwyciężenie zagrożeń. Cele te można osiągnąć m.in.: poprzez silną identyfikację obywateli z krajem oraz opracowanie systemu zarządzania państwem w czasie kryzysu. Jednym z narzędzi wykorzystywanych przez współczesne państwa do utrzymania swojej politycznej egzystencji są stany nadzwyczajne. Rzeczypospolita jako jedno z nielicznych państw europejskich w XX wieku jest przykładem wykorzystania w minionym stuleciu stanów nadzwyczajnych zarówno do zabezpieczenia bezpieczeństwa odrodzonego państwa w czasie wojny w 1919 roku czy obrony granic II RP we wrześniu 1939 roku, jak i do ochrony upadającego sytemu politycznego PRL w grudniu 1981 roku.

Stefan Sękowski pisze o ideach, które mogłyby pomóc nam urządzić lepsze państwo, bardziej wolną i sprawiedliwą gospodarkę oraz wspólnotowe społeczeństwo. Ideach czerpiących ze źródła katolickiej nauki społecznej, klasycznego liberalizmu, chrześcijańskiego liberalizmu czy republikanizmu.

Lenin, wynalazca totalitaryzmu to książka wybitnego historyka Stephana Courtois. Autora znanego w Polsce przede wszystkim jako redaktor i współautor dwóch monumentalnych dzieł Czarnej księgi komunizmu i Czarnej księgi rewolucji francuskiej. Biografia Lenina wydana z okazji 100-lecia rewolucji bolszewickiej jest wynikiem kilkudziesięciu lat studiów nad komunizmem i myślą jego przywódców. Tak jak Czarna księga komunizmu była reakcją na wybielanie, zwłaszcza na Zachodzie, zbrodniczego charakteru tego systemu, według kalki „zły faszyzm - dobry komunizm”, tak nowa biografia przywódcy bolszewików, jest w związku z jego wybielaniem i przeciwstawianiem swojemu następcy czyli „zły Stalin - dobry Lenin”.

Naukę i religię od stuleci przedstawiano jako diametralnie przeciwstawne sobie dziedziny. W swojej prowokacyjnej książce Steve Fuller analizuje pozorny konflikt między nimi, skupiając się na gorących sporach między darwinizmem i teorią inteligentnego projektu, by dojść do wniosku, że „nauka vs religia” to fałszywa dychotomia. Dla Fullera rzekomo intelektualne debaty, takie jak pomiędzy kreacjonistyczną i ewolucjonistyczną teorią życia, często są przykrywką dla konfliktów o charakterze instytucjonalnym, na przykład dla walki między państwem i Kościołem o tytuł do prawomocnej władzy nad społeczeństwem.

Chwała Greków (...) pokazuje bowiem, jak olbrzymi wkład w rozwój nauki i sztuki w dobie średniowiecza mieli Bizantyńczycy. I co ciekawe, tworzyli oni kulturę głównie w oparciu o wzorce greckie: klasyczne, hellenistyczne, poźnoantyczne, a największą ich zasługą jest bycie pewnego rodzaju medium – przekaźnikiem starożytności do czasów nowożytnych.

Odkryciem autora książki Chwała Greków jest to, że owo przekazywanie odbywało się już w średniowieczu, a nie dopiero po roku 1453, czyli po upadku Konstantynopola inicjującym niejako renesans. (…) Chwała Greków to z jednej strony chwała Starożytnych, twórców wielkiej literatury, historiografii, filozofii, a z drugiej – chwała ich potomków, Greków średniowiecznych, którzy tę kulturę zachowali, przekazali, zainspirowali nią i nauczyli jej łacinników.

„Szturm” to narodowo-radykalne czasopismo, tworzone przez ludzi wywodzących się z różnych środowisk nacjonalistycznych. Łączy nas przekonanie, że kreowanie nowoczesnego nacjonalizmu poprzez samo tylko sentymentalne odwoływanie się do historii obozu narodowego nie spełnia wymagań jakie stawiają przed nami dzisiejsze czasy.

Tytuł tej książki nie jest przypadkowy. Nawiązuje do wydanej w 1936 roku słynnej książki Antona Zischki „Nafta rządzi światem”. Tamta książka opisywała świat zastany. Ta pokazuje rewolucyjne przemiany geopolityczne i ich geostrategiczne konsekwencje, które będą skutkiem uzyskania przez Stany Zjednoczone samowystarczalności w sferze energii, czyli uniezależnienia się od importu ropy naftowej i gazu ziemnego. Jednak autor nie przedstawia spekulatywnych prognoz, lecz podkreśla, że już dziś jesteśmy świadkami początku tych przemian. Opierając się na bezspornych faktach, wskazuje kierunki, w których rozwinie się owa fascynująca rewolucja, do której nie doprowadzili politycy, lecz inżynierowie działający w warunkach wolności.

Ze Wstępu Autora: (..) Tego upadku duchowego, jaki przeżywamy, nie da się wyjaśnić jakimś zbiegiem zdarzeń zewnętrznych, ani jakimś mechanicznym działaniem obcych, wrogich sił. Zło musi tkwić głębiej, musi tkwić w nas samych. Jeżeli nie dostrzegamy go dziś z należytą wyrazistością, jeżeli nie widzimy jasno wyjścia — to gdzieś musi być jakaś zasłona, która zakrywa nam oczy. Póki jej nie zedrzemy, będziemy błądzić bezradnie. Książka moja chce wskazać na to, że uzdrowienia stosunków u nas nie można dokonać mechanicznie, przez jakiś luźny akt wyzwolenia. Musimy zmienić radykalnie istotne podstawy naszego życia politycznego, gospodarczego, kulturalnego, przebudować nasze mieszkanie tak, aby przestało być polskie tylko z nazwy. (..)

Thomas Paine (1737–1809) to jedna z najznaczniejszych i najbardziej oryginalnych postaci światowej myśli politycznej. Choć był Anglikiem, położył wielkie zasługi na rzecz oderwania Ameryki od opresyjnej macierzy i przyczynił się do powstania niepodległego państwa. A wszystko to za sprawą publikowanego tu (po raz pierwszy w przekładzie na język polski) pamfletu z 1776 roku.

Wychodząc od historii i jej skrywanych kart Tidiane N’Diaye kreśli bilans chińskiej obecności w Afryce. Szuka odpowiedzi na pytanie, czy jej efektem będzie trwały wzrost państw afrykańskich, czy tylko rosnące ich uzależnienie od kredytów i dostaw? Czy Chinafryka jest projektem partnerstwa czy zaplanowanej grabieży? Co czeka Afrykę i czy pozostanie to bez wpływu na losy reszty świata?