Polityka, publicystyka, idee

Michael Huemer jest profesorem filozofii Uniwersytetu Colorado Boulder. Jest autorem ponad sześćdziesięciu artykułów naukowych i sześciu książek. W swoich pracach porusza szczególnie zagadnienia związane z etyką, epistemologią i filozofią polityczną. Huemer jest zwolennikiem intuicjonizmu etycznego – przekonuje, że powinniśmy móc wyprowadzić swoje przekonania moralne z prostych intuicji etycznych wspólnych dla większości ludzi, których znamy.

Zbiór esejów filozoficznych na 62 tematy, a wśród nich między innymi: "O autorytecie", "O charakterze narodowym Polaków", "O cierpieniu", "O dzieciach", "O etyce biznesu", "O filozofii ciała", "O grzeczności", "O motywacjach postępowania", "O łagodności', "O małżeństwie", O gramatyce życia", "O muzyce", "O obyczajach", "O głupocie", "O okrucieństwie", "O posłuszeństwie", "O prawdomówności", "O pysze", "O rasach', "O rodzicach", "O samodoskonaleniu", "O samolubstwie", "O samotności", "O sporcie", "O szaleństwach", "O podpalaniu własnego domu", "O niewdzięczności", "O wstydzie", "O chytrości", "O zdradliwych oczach", "O wędrówce ku Nieskończonej Światłości", "O eutanazji".

Kilkadziesiąt krótkich esejów filozoficznych na temat zjawisk życia codziennego.

W tej książce zebrałem felietony, wydane w kolejnych numerach „Warszawskiej Gazety”, miesięczniku „Zakazane Historie”, tygodniku społeczno-ekonomicznym „Gazeta Finansowa”, w nagraniach serii „Po prostej” emitowanych na kanale telewizji PL1.tv, ale też przedstawiane w moim autorskim programie „Prosto z Mostu” na platformie BanBye.com. Dołączyłem też kilka przemyśleń, które nie pojawiły się w żadnym z tych mediów. Dla tych  Czytelników, którzy mogliby się czuć zawiedzeni, gdybym oferował im tylko to, co już znają.

„Dwa tomy wyborów tekstów przedwojennych Mackiewicza przynoszą rewelacje... Inaczej niż dotąd uważano – w latach 20. pisarz był już autorem poważnych i dojrzałych utworów literackich, nie tylko żurnalistą… Oba zbiory pokazują Józefa Mackiewicza jako pisarza należącego do tradycji szlacheckiej, czy – jak kto woli – będącego ostatnim elementem tej tradycji. Widać to nie tylko w tekstach literackich, chętnie nawiązujących do wzoru (i rytmu) szlacheckiej gawędy, lecz także w utworach dyskursywnych, w których pisarz z lubością odnotowuje świadectwa żywotności rycerskiej tradycji szlacheckiej rodzimych ziem, wyrażając nadzieję, że właśnie szlachecka mentalność obywatelska pozwoli kiedyś na odbudowę «kraju» – Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Przez długi okres PRL niewiele się pisało o międzywojennym ruchu konserwatywnym, a jeśli już, to opowieść o nim była skażona ideologicznie. Pisano o konserwatystach, akcentując ich przywiązanie do tzw. minionej epoki, niechęć do reform, egoizm klasowy, a przede wszystkim podkreślano ich zupełnie marginalne miejsce na polskiej scenie politycznej itp.

Był pierwszym teoretykiem republikanizmu w dzisiejszym sensie. Dwa traktaty… są pod tym względem dziełem kanonicznym, a dla każdego politologa wprost obowiązkowym. Zainspirowały m.in. Deklarację Niepodległości i Konstytucję USA. To właśnie wtedy Locke stał się klasykiem idei nowoczesnej państwowości.

Kiedy w 1971 r. ukazała się " Istota miłości", została uznana za najbardziej doniosły wkład w dziedzinę fenomenologii miłości od czasu ukazania się w roku 1913 rozprawy Maxa Schelera - "Istota i formy sympatii".

Szczególnie teraz, w czasach pełnych niestabilności i cierpienia, Peterson przypomina nam, że istnieją uniwersalne źródła, z których wszyscy możemy czerpać siłę – to mądrość zawarta w psychologii i filozofii oraz prawdy ukryte w najwspanialszych mitach i opowieściach ludzkości. Czerpiąc ze starożytnych tekstów, z głęboko osobistych lekcji, jakie przyniosło mu własne życie, oraz z praktyki klinicznej, Peterson proponuje nam dwanaście kolejnych zasad, mających poprowadzić Czytelnika w kierunku śmielszego, bliższego prawdzie i bardziej wypełnionego sensem życia.

Dlaczego w jednych krajach wolność kwitnie, a inne wpadają w otchłań anarchii lub despotyzmu? Na to pytanie starają się odpowiedzieć w swojej najnowszej, monumentalnej książce Daron Acemoglu i James A. Robinson, autorzy międzynarodowego bestsellera Dlaczego narody przegrywają. Wychodzą z założenia, że wolność nie jest „naturalnym” porządkiem rzeczy ani trwałym stanem.

Wygląda na to, że polska inteligencja, czyli warstwa ludzi wykształconych, żyjących z pracy umysłowej, zbankrutowała. Niekoniecznie finansowo, ale na pewno ideowo. Pod koniec wieku XX zboczyła gdzieś na manowce i powoli przestała się liczyć jako wiodąca grupa społeczna, z której wyłaniają się elity.

Pierwsza książka "Razprozaka", który "raz prozą, raz rymem - walczy z propagandowym reżimem".

Autor, publicystyczne odkrycie młodego pokolenia wolnościowców, satyrycznie, ironicznie i bezkrwawo zwalcza reżimowo-mainstreamową patologię. Książka to apologia wolności, rzetelna, a przy tym zabawna i lekkostrawna, krytyka komunizmu i pączkujących z niego idei, a także kolejnych mutacji.  Książka stanowi intelektualną odtrutkę zwłaszcza na współczesne "wirusy", które wyewoluowały z teorii Marksa i jego następców (np. wirus zielonej, choć czerwonej, rewolucji ekologicznej, BLM itp.)