Polityka, publicystyka, idee

Popularny autor i publicysta Janusz Szewczak znany jest od dawna z walki z wypaczeniami zachodniej cywilizacji. Ta książka jest tego najlepszym dowodem. Niektórzy twierdzą, że cywilizacja nasza jest w stanie upadku. Autor jest również tego zdania, ale w przeciwieństwie do wielu pesymistów uważa, że z tego upadku można się jeszcze wydźwignąć. Aby jednak to nastąpiło, konieczna jest dogłębna analiza kryzysu, ustalenie jego przyczyn. Jednym z najbardziej rzucających się w oczy skutków załamania cywilizacyjnego jest triumf brzydoty – tak w sztuce, jak i w naszym życiu codziennym.

Tom, który Biały Kruk oddaje w Państwa ręce, to długa i ważna dla Rzeczypospolitej tradycja: poważnej, nacechowanej troską o wspólne dobro rozmowy, zaczyna się od formy dialogu politycznego, który wprowadził do języka polskiego Stanisław Orzechowski (1513-1566). Wydawca z Krakowa, rzec można - wolny obywatel tej ziemi, zaprasza do rozmowy posła, polityka, by wspólnie przyjrzeć się stanowi Rzeczypospolitej, już III Rzeczypospolitej; żeby powiedzieć sobie, co ich, co nas boli i jak bólowi, a raczej jego źródłom, politycznym chorobom i społecznym patologiom, radzić. To jest współczesna rozmowa ziemianina z posłem. Wolny obywatel, zatroskany marnotrawstwem, zdenerwowany głupotą, która zbyt już się szarogęsi na publicznej scenie, pyta swojego w politykę zaangażowanego interlokutora o możliwości naprawy złego stanu.

Ta niepoprawna politycznie jak jej bohater, bogato ilustrowana, wyjątkowa książka z mnóstwem anegdot z życia redaktora to wielka gratka dla fanów Stanisława Michalkiewicza, ale i jego adwersarze, którzy uważają go za kontrowersyjną postać, znajdą coś dla siebie. To także książka o epoce, w której żył i żyje, dlatego pojawiają się znane nazwiska, takie jak prezydent Wałęsa, prezydent Duda, prezydent Kwaśniewski, prezydent Trump, prezydent Reagan, prof. Balcerowicz, Tusk, Michnik, prof. Geremek, gen. Jaruzelski, gen. Kiszczak, Gierek, Urban, Cejrowski, prof. Gwiazdowski, Korwin-Mikke, Łysiak, Ziemkiewicz, Gadowski, Braun, Czuma, Kaczyński, Kisielewski, o. Rydzyk czy Stalin. Nie brakuje ostrych słów i dosadnych sformułowań.

Peter Turchin w książce Wojna i pokój, i wojna udowodnił, że zdolność społeczeństwa do wspólnego działania warunkuje powstanie imperium. Wysoki poziom współpracy występuje tam, gdzie ludzie muszą się jednoczyć, by odeprzeć wspólnego wroga. Właśnie ten rodzaj współpracy doprowadził do powstania rosyjskiego i rzymskiego imperium, a także Stanów Zjednoczonych. 

Proces ten nie może jednak trwać wiecznie, gdy imperia rosną w siłę, bogaci stają się bogatsi, a biedni biedniejsi, konflikt zastępuje współpracę, wskutek czego następuje nieuchronny rozpad.

Michael Huemer jest profesorem filozofii Uniwersytetu Colorado Boulder. Jest autorem ponad sześćdziesięciu artykułów naukowych i sześciu książek. W swoich pracach porusza szczególnie zagadnienia związane z etyką, epistemologią i filozofią polityczną. Huemer jest zwolennikiem intuicjonizmu etycznego – przekonuje, że powinniśmy móc wyprowadzić swoje przekonania moralne z prostych intuicji etycznych wspólnych dla większości ludzi, których znamy.

Zbiór esejów filozoficznych na 62 tematy, a wśród nich między innymi: "O autorytecie", "O charakterze narodowym Polaków", "O cierpieniu", "O dzieciach", "O etyce biznesu", "O filozofii ciała", "O grzeczności", "O motywacjach postępowania", "O łagodności', "O małżeństwie", O gramatyce życia", "O muzyce", "O obyczajach", "O głupocie", "O okrucieństwie", "O posłuszeństwie", "O prawdomówności", "O pysze", "O rasach', "O rodzicach", "O samodoskonaleniu", "O samolubstwie", "O samotności", "O sporcie", "O szaleństwach", "O podpalaniu własnego domu", "O niewdzięczności", "O wstydzie", "O chytrości", "O zdradliwych oczach", "O wędrówce ku Nieskończonej Światłości", "O eutanazji".

Kilkadziesiąt krótkich esejów filozoficznych na temat zjawisk życia codziennego.

Fizycy mówią wiele o kwarkach – choć nikt ich nie widział. Prawnicy mówią o praworządności – choć nikt jej nie widział. I to właśnie o tej niewidocznej praworządności jest ta książka. Nie można będzie praworządności w Polsce „przywrócić”. Bo nie można „przywrócić” czegoś, czego nie było. Można próbować to dopiero stworzyć. Ale warunek jest taki, że trzeba się pogodzić z tym, że nie ma czego „przywracać”.

Przez długi okres PRL niewiele się pisało o międzywojennym ruchu konserwatywnym, a jeśli już, to opowieść o nim była skażona ideologicznie. Pisano o konserwatystach, akcentując ich przywiązanie do tzw. minionej epoki, niechęć do reform, egoizm klasowy, a przede wszystkim podkreślano ich zupełnie marginalne miejsce na polskiej scenie politycznej itp.

Kiedy w 1971 r. ukazała się " Istota miłości", została uznana za najbardziej doniosły wkład w dziedzinę fenomenologii miłości od czasu ukazania się w roku 1913 rozprawy Maxa Schelera - "Istota i formy sympatii".

Szczególnie teraz, w czasach pełnych niestabilności i cierpienia, Peterson przypomina nam, że istnieją uniwersalne źródła, z których wszyscy możemy czerpać siłę – to mądrość zawarta w psychologii i filozofii oraz prawdy ukryte w najwspanialszych mitach i opowieściach ludzkości. Czerpiąc ze starożytnych tekstów, z głęboko osobistych lekcji, jakie przyniosło mu własne życie, oraz z praktyki klinicznej, Peterson proponuje nam dwanaście kolejnych zasad, mających poprowadzić Czytelnika w kierunku śmielszego, bliższego prawdzie i bardziej wypełnionego sensem życia.

Dlaczego w jednych krajach wolność kwitnie, a inne wpadają w otchłań anarchii lub despotyzmu? Na to pytanie starają się odpowiedzieć w swojej najnowszej, monumentalnej książce Daron Acemoglu i James A. Robinson, autorzy międzynarodowego bestsellera Dlaczego narody przegrywają. Wychodzą z założenia, że wolność nie jest „naturalnym” porządkiem rzeczy ani trwałym stanem.