Polityka, publicystyka, idee

Napisana w 1895 roku książka stała się w pewnym sensie prorocza, wkrótce masy doszły do władzy to tłum doprowadził w znacznej mierze do władzy Lenina, Mussolliniego czy Hitlera. Jest oczywiście Le Bon elitarystą, tłum charakteryzuje najczęściej jako impulsywny, zmienny, drażliwy, podatny na sugestie, przesadny w emocjach, nietolerancyjny.

Niewiele jest dzisiaj dzieł o. Jacka Woronieckiego OP (1879-1949), które jeszcze nie doczekały się ogłoszenia drukiem. Wśród tych niepublikowanych do niedawna figurował tenże tekst poświęcony koniecznej, według jego Autora, reformie polskiego szkolnictwa, zachowany w maszynopisie, w jedynym egzemplarzu – dotychczas był on eksplorowany wyłącznie przez wąską grupę uczonych. Niniejsze dzieło nie stanowi rozprawy o etatyzmie kulturalnym, ale rozprawę z etatyzmem kulturalnym, jak mówi podtytuł, ponieważ Autor, osadzając swoje rozważania w kontekście etatystycznych tendencji okresu międzywojennego, niezwykle trafnym słowem i z żelazną logiką „rozprawia się” z tym właśnie szkodliwym zjawiskiem. Woroniecki na ogół walczył ze spaczeniami katolicyzmu, natomiast w tym przypadku chodzi o walkę ze spaczeniami szkolnictwa, co siłą rzeczy może pociągnąć za sobą spaczenie

Prezentowana książka jest zbiorem tekstów, powstałych na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat, których adresatami było dotąd dość ekskluzywne grono osobistości polskiego życia publicznego. Ludzi, co do których autor tych analiz- dezyderatów żywił nadzieję, że decyzje w najważniejszych polskich sprawach, na które mieli oni wpływ w przeszłości i być może będą mieć wpływ w przyszłości (co od roku faktycznie ma miejsce), będą podejmowane przez nich w sposób, dający nam szansę przetrwania, jako kraj i naród wolny.

Jak wykorzystuje się język, aby osiągnąć pełnię władzy? Czy możliwe jest jego całkowite podporządkowanie własnym celom?

Język to niezwykłe narzędzie służące do komunikowania się wszystkich jednostek, niezależnie od przynależności do danej grupy społecznej. Wiele osób posługuje się nim, aby zwerbalizować własne poglądy oraz zrealizować określone cele. Takimi pobudkami kierują się przede wszystkim politycy i środki masowego przekazu zmieniające znaczenie słów, aby dostosować je do swych potrzeb.

Zbigniew Żmigrodzki przedstawia sytuację społeczną i polityczną III Rzeczpospolitej w latach 2008-2009, która, wg autora, jest bardzo niedobra. Duże bezrobocie w kraju doprowadziło do tego, że młode pokolenie Polaków musi szukać pracy za granicą. Konieczne w Polsce przemiany hamują media stosujące cenzurę poprawności politycznej. Również część hierarchii kościelnej popiera te niekorzystne dla Polski działania.

Prezentowany zbiór tekstów obejmuje felietony publikowane w 2012 roku na łamach tygodnika Nasza Polska.
Dotyczą aktualnych problemów narodu i państwa polskiego: politycznych, społecznych, światopoglądowych.

Największym umiłowaniem człowieka tu na ziemi jest ojczyzna. Dobro ojczyzny jest też, w krajach chrześcijańskich, głównym i najbardziej usprawiedliwionym celem polityki. (fragment książki)

Skromna objętościowo, ale ważna broszurka Jędrzeja Giertycha przybliża Polakom to czym był, jest i będzie Ruch Narodowy w Polsce. Autor pokazuje jak rodziła się nowoczesna idea narodowa, gdzie tkwią jej korzenie, pisze o osiągnięciach narodowców w dziele odbudowy Państwa Polskiego po I wojnie światowej. Pisze także o tragedii Narodu po 1945 r. Broszurę należy traktować jako przewodnik po najnowszej historii Ruchu Narodowego i najnowszej historii Polski.

Sięgając po ten esej Czytelnik może poznać tajniki wdrażania pewnych koncepcji przez ludzi określonych przez Hayeka mianem „zawodowych sprzedawców idei”. (...) Owi „zawodowi sprzedawcy idei” są jedną z głównych przyczyn dla których wielu ludzi, zdawałoby się na pierwszy rzut oka rozsądnych, słysząc opinie intelektualistów, wyłącza automatycznie własny rozum przyjmując poglądy i opinie zasłyszane, za własne.

Wydana w 1927 roku rozprawa Kościół, naród i państwo w znacznym stopniu przyczyniła się do odrodzenia religijnego wielu pokoleń Polaków. W swoim głównym zarysie dzieło Dmowskiego pozostaje nadal aktualne w sytuacji, gdy po kilkudziesięciu latach Polska odzyskuje suwerenność, a naród polski swoją tożsamość. W tym przełomowym dla naszego kraju okresie, gdy decyduje się kształt ustrojowy państwa, gdy rozstrzyga się jakie miejsce zajmie w nim Kościół Katolicki, a jednocześnie musiał długo czekać na ratyfikację podpisany kilka lat temu konkordat, rozprawa Dmowskiego zachęca do głębszej refleksji.

Wielki polski patriota, działacz Ruchu Narodowego Adam Doboszyński w swej książce pt. ''Ustrój państwa narodowego'' przytacza niezwykle mądre spostrzeżenia św. Tomasza z Akwinu dotyczące porządku ustrojowego w państwie. Ład społeczny winien opierać się według niego na dwóch filarach: ''porządku dwoistym'' (''duplex ordo'') oraz ''ustroju złożonym'' (''regimen commixtum''). ''Porządek dwoisty'' to według Doboszyńskiego posłuch obywateli wobec władzy i zespolenie obywateli między sobą. Tak zespolone społeczeństwo może według św. Tomasza budować ustrój polityczny złożony z najlepszych elementów monarchii, arystokracji oraz demokracji, czyli ''ustrój złożony''. Św. Tomasz słusznie zauważa, że oligarchia, monarchia czy demokracja w czystej postaci nie są ustrojami doskonałymi; znacznie korzystniejsza dla narodu jest ich synteza polegająca na połączeniu najlepszych cech tych trzech form ustrojowych.