Publicyści prawicy

Podobno teoria spiskowa nie istnieje, ale jednak spiski się zdarzały. Michalkiewicz udowadnia, że "od 1944 Polską rządzi k...a i złodziej", czyli jak nasz kraj został przehandlowany, dosłownie i w przenośni. Jak się okazuje, nie ma znaczenia, pod jaką flagą to się odbywa, czy sowiecką, czy unijną.

Perfumy są narzędziami służącymi do realizacji różnorodnych celów, do osiągania skutków w wielu płaszczyznach. Musimy wiedzieć jakie to jest narzędzie, jak jest skonstruowane, w jaki sposób je używać, jakie cele poprzez nie możemy osiągnąć, jakie skutki powoduje. Musimy znać instrukcję obsługi tego narzędzia.

Ta książka jest taką właśnie instrukcją.

Lektura książki Michalkiewicza może porazić bezwzględnym obnażeniem mechanizmów rządzących polską polityką, gospodarką i życiem publicznym. Michalkiewicz konsekwentnie i logicznie udowadnia swoją tezę, że Polska jest areną rozgrywek służb specjalnych, czyli razwiedki, z różnych krajów: od Rosji (przedtem ZSRR), przez Niemcy, Izrael, aż do USA. W zależności od sytuacji politycznej na świecie, Polska przechodzi „z rąk do rąk” różnych służb. Rodzima razwiedka, kiedyś wiernie służąca Związkowi Sowieckiemu, po układach okrągłego stołu ochoczo przewerbowała się do agentury amerykańskiej. Przy czym, jak zauważa autor, nieważne jest, komu się służy, najważniejsze jest „pełne koryto”.

W świetle dokumentów, wysprzątanych przez generałową Kiszczakową spod łóżka zmarłego męża, dotąd pozostających "w dyspozycji naczelnego dowództwa", aż strach pomyśleć, co mogło być celem "pokojowej rewolucji Solidarności", więc na wszelki wypadek lepiej jej nie kończyć...

Stanisław Michalkiewicz odbył - jak sam pisze we wstępie, dzięki łaskawości swoich czytelników - w ostatnim dziesięcioleciu szereg podróży do Stanów Zjednoczonych i Kanady, o czym traktuje znakomita część dzieła, ale również do tak odległych miejsc jak Australia, Wietnam, Laos czy Tajlandia. Owocem niezliczonych wizyt oraz spotkań z ludźmi jest właśnie ta książka, w której, tak charakterystycznym dla siebie żywym, pełnym erudycji językiem, Autor opisuje swoje wrażenia, często z zaskakującymi spostrzeżeniami i puentami, jak również solidną podbudową historyczną.

Wojciech Sumliński bezkompromisowo powraca z kolejną solidną dawką dyskomfortu, ujawniając skrzętnie ukrywane fakty o prawdziwej polskiej mafii – fakty, o których nie chciał mówić „Masa” wyjaśniający swoje milczenie w wywiadzie dla Onet.pl:

 „ - W czasie rządów Lecha Kaczyńskiego doszło do likwidacji WSI. Służb, do których "Pruszkowa" nawet nie chciał Pan porównywać. Mówił Pan: "przy nich to my byliśmy mafia trzepakowa".

- Cała ta esbecja, ludzie z WSI...

- Jakie mają dziś wpływy?

- Nieograniczone.

Janusz Korwin-Mikke jest politykiem, który o części obserwatorów i uczestników polskiej politykibudzi szczery podziw, u innych zaś wywołuje pobłażliwy śmiech. Kim więc jest naprawdę: błyskotliwym wizjonerem czy jedynie prześmiewcą i trefnisiem? Tak czy owak nie pozostawia obojętnych. Nic więc dziwnego, że stał się "obiektem" badań naukowych.

Aneks do książki Zaporczycy 1943-1949: zawiera:

- fragmenty akt procesu "Zapory" i Władysława Siły-Nowickiego" z 1948 roku

- fragmenty akt sprawy rehabilitacyjnej Władysława Siły-Nowickiego z 1957 roku

- fragmenty akt o ochronę dóbr osobistych żony i córek Władysława Siły-Nowickiego

- fragmenty wspomnień siostry Władysława Siły-Nowickiego

- spis żołnierzy majora "Zapory" z oddziałów AK, Samoobrony AK, ROAK i WiN.

Czy średniowiecze było zacofane? Dlaczego organizowano krucjaty? Jak działały sądy inkwizycyjne? Czy katolicy palili na stosach czarownice i prześladowali żydów? Czy relacje o barbarzyńskim okrucieństwie Hiszpanów w trakcie podbijania przez nich Nowego Świata są wiarygodne? Jak wyglądała tolerancja religijna w Imperium Brytyjskim w XVI-XVIII w. Z czego wynikało ubóstwo Irlandczyków?

Niniejszy tom jest kontynuacją cyklu rozpoczętego w 2012 roku publikacją pierwszej części Mitów i faktów dotyczących dziejów Kościoła katolickiego, rozumianego nie jako hierarchia duchowna (księża, biskupi i papieże), ale przede wszystkim jako wspólnota ludzi wierzących w Chrystusa.

Św. Jan Paweł II w liście apostolskim Tertio millennio adveniente przypominał: „W naszym stuleciu wrócili męczennicy. A są to często męczennicy nieznani, jak gdyby «nieznani żołnierze» wielkiej sprawy Bożej. Jeśli to możliwe, ich świadectwa nie powinny zostać zapomniane w Kościele”.