LTW

Książka Sergiusza Piaseckiego jest wymyślonym i zapisanym przez autora, dziennikiem porucznika Michaiła Zubowa, tytułowego oficera Armii Czerwonej. Dziennik rozpoczyna się 22.09.1939 r., czyli pięć dni po rozpoczęciu przez wojska radzieckie działań przeciwko państwu polskiemu i jest relacją jego "przygód" na Wileńszczyźnie. Jest także próbą przybliżenia w jaki sposób może myśleć niewykształcony, indoktrynowany przez całe życie człowiek, któremu propaganda komunistyczna wbijała do głowy idiotyzmy o polskim kapitalizmie i ucisku mas pracujących w zachodniej Europie i Ameryce.

Jest to pierwsza i najsłynniejsza powieść Sergiusza Piaseckiego wydana po raz pierwszy w 1937 roku, oparta na własnych przeżyciach autora. Zdobyła ona olbrzymią popularność, o czym świadczą aż cztery wydania do wybuchu II wojny światowej.

Bohaterem tej satyry jest – jak twierdzi autor – Marek, autentyczny diabeł dziewiątej kategorii. Swego bohatera umieszcza Piasecki w Polsce w latach 1945–1946. Dla podkreślenia „autentyczności” przygód Marka, „dokumentuje” je wycinkami z ówczesnej prasy krajowej.

Bohaterem tej satyry jest - jak twierdzi autor - Marek, autentyczny diabeł dziewiątej kategorii. Swego bohatera umieszcza Piasecki w Polsce w latach 1945-1946. Dla podkreślenia "autentyczności" przygód Marka, "dokumentuje" je wycinkami z ówczesnej prasy krajowej. Pierwsze wydanie tej powieści zostało opublikowane w 1948 roku w Londynie i spotkało się z dużym zainteresowaniem czytelników. Jak pisał na łamach londyńskich "Wiadomości" Ferdynand Goetel: jako lektura książka bawi, zajmuje i śmieszy.

W romansie, którego akcja rozgrywa się na Wileńszczyźnie w 1939 roku, autor ukazał, jak system polityczny zabija szczęście wartościowych jednostek.

Jest to pierwsza i najsłynniejsza powieść Sergiusza Piaseckiego wydana po raz pierwszy w 1937 roku, oparta na własnych przeżyciach. Zdobyła ona olbrzymią popularność, o czym świadczą aż cztery wydania do wybuchu II wojny światowej. Wysoko oceniło tę powieść wielu pisarzy, w tym Stanisław Mackiewicz, Melchior Wańkowicz, Juliusz Kaden-Bandrowski i Marian Hemar.

Satyra ta jest opisem polskiej rzeczywistości na Kresach widzianej oczami „wyzwolicieli”. Sergiusz Piasecki w humorystycznej formie pokazał zderzenie się dwóch różnych światopoglądów. Opinie czytelników zebrane w bibliotekach i czytelniach na obczyźnie bardzo korzystnie oceniały styl i język tej książki. Sposób myślenia i zachowania krasnoarmiejców według opinii czytelników ściśle odpowiadał „wzorom” zapamiętanym przez mieszkańców Kresów Wschodnich z ich spotkań z nimi w okresie wojny.

Biografia polityczna obejmuje lata życia i działalności Tadeusza Katelbacha - wybitnego działacza niepodległościowego i publicysty.

„Rewolucja Stalina” to skomplikowany proces głębokich zmian we wszystkich sferach funkcjonowania państwa i społeczeństwa radzieckiego. Jego skala charakter uzasadniają zastosowanie wobec niego pojęcia rewolucji. Rozległość, wewnętrzna złożoność i nierównomierność przemian w poszczególnych sferach życia społecznego uniemożliwiają ustalenie ścisłych granic chronologicznych „rewolucji Stalina”.

Na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych Stalin zaczął dostrzegać potrzebę rozszerzenia instrumentarium mobilizacji i konsolidacji społeczeństwa zmuszonego mierzyć się z konsekwencjami polityki „wielkiego przełomu”. Zapotrzebowanie na nowe narzędzia oddziaływania na społeczeństwo i legitymizowania stalinowskiego przywództwa popychało ku rewizji dotychczasowego patrzenia na historię. 

Relacja z prac ekshumacyjnych prowadzonych w latach 1991 i 1994-1996 w miejscach masowych mordów, dokonanych przez Sowietów na polskich oficerach. Autor był obserwatorem i uczestnikiem tych prac.

W książce jest też relacja z wyprawy w 1997 r. do Kotłasu, śladami stryja Stanisława (1898-1944) – ofiary stalinowskiego reżimu, któremu niniejszą książkę Stanisław Mikke zadedykował.

Palące afrykańskie słońce, morze szumiących traw przewyższających dorosłego mężczyznę, cierniste zarośla zazdrośnie strzegące swych tajemnic, królewskie lwy, śmigłe antylopy, jadowite węże, olbrzymie słonie to tylko niektóre atrakcje safari. Na taką wyprawę wybrał się zapalony myśliwy – Stanisław Mycielski… prawie sto lat temu. Wielka to była przygoda i wielkie emocje, a jak na prawdziwego gawędziarza przystało (zaznaczmy, że Mycielski miał do tego niewątpliwy talent), relacja stamtąd, zatytułowana W sercu dżungli, musi być niezwykle barwna i wciągająca.