Agatha Christie – Dwanaście prac Herkulesa

Zbliża się Boże Narodzenie. Senior rodu Simeon Lee do swej rezydencji zaprasza rodzinę. Spotkanie jest nietypowe, gdyż Lee niemal nie utrzymywał z dziećmi kontaktów. Mało przyjemnej atmosfery nie poprawia pojawienie się uchodzącego za czarną owcę syna, a tym bardziej wnuczki, którą rodzina widzi po raz pierwszy. W ponurych nastrojach podsycanych pragnieniem odziedziczenia jak największego spadku zebrani dowiadują się o zabójstwie złośliwego milionera.

Kiedy grecki milioner Arystydes Leonides zostaje otruty, podejrzenia padają na Brendę, młodą wdowę. Policja wszczyna śledztwo, ale wyprzedza ją o krok Josephine, wnuczka ofiary. Ta wścibska nastolatka uwielbia kryminały i… podsłuchuje! A trzeba uważnie słuchać, bo mordercy są próżni i lubią się chwalić.
Dom zbrodni jest wykładem na temat anatomii morderstwa, a przewrotne zakończenie i dziś może budzić sprzeciw. Nic dziwnego, że to ulubiona powieść Agathy Christie, która uważała, że „każdy jest zdolny do zbrodni”.

Herkules otrzymuje intrygujący list, a jego nadawca, panna Arundell, żegna się z życiem. Wszyscy są zaskoczeni nowym testamentem zmarłej. Rodzina zostaje wydziedziczona, a spadek otrzymuje dama do towarzystwa. Detektyw, wbrew faktom i plotkom, jest przekonany, że wypadek Emilii Arundell był nieudaną próbą morderstwa. W jaki sposób pokrzyżowała plany zabójcy? Mamy siedmiu podejrzanych, choć zabójstwa de facto nie było! Czy będzie zatem kara, skoro jedynym sprzymierzeńcem detektywa i "niemym świadkiem" zbrodni jest pies Bob?