Feliks Cozel TJ – Pogadanka o socjalizmie

W niniejszej pracy ksiądz Cozel rozprawia się z ideologią z piekła rodem, czyli z marksizmem. I czyni to wybornie. Na początku XX wieku, kiedy to książka powstała, socjalizm / komunizm rozwijał się bardzo prężnie. Spuścizna dwóch piekłoszczyków: Marksa i Engelsa trafiała na bardzo podatny grunt. Na grunt tak zwanej „walki klas”, która tak naprawdę była (i jest) jedynie manifestacją niebywałej pychy, pogardy, chciwości oraz żądzy – walką z zastanym porządkiem.

(...)

Książka napisana ponad sto lat temu, jest dziś szczególnie aktualna. Marksizm nie umarł. Marksizm się nieustannie przepoczwarza. Obecnie mamy do czynienia z kolejną rewolucją, z wybitnie zjadliwą formą komunizmu, czyli z marksizmem 2.0. Ten neo-marksizm wypala człowieka od środka, deprawuje go i pod płaszczykiem iluzji doprowadza duszę do piekła. Ktoś zapyta: a jaka w tym nowość? Spora, obecna rewolucja jest jeszcze bardziej niebezpieczna, bo skoncentrowana jest na DZIECIACH, a ma ku temu cały szereg nowoczesnych środków, żeby nie wspomnieć o chińskim TikToku. Cała ta lewacka zielona ideologia „cierpiącej matki ziemi”, gender, „LGBT i dalsze literki”, która zdobywa szturmem świat, poprzez marsz przez instytucje („domaszerowała” niestety także do Watykanu), doprowadziła do tak niebezpiecznej sytuacji, że człowiek nawet nie zdaje sobie sprawy, że stał się ofiarą systemu diabolicznego i idzie na wieczne zatracenie. A hierarchia kościelna – poza nielicznymi, chlubnymi wyjątkami – zamiast bić na alarm, jeszcze dolewa oliwy do ognia... Piekielnego ognia...

(...)

Warto także zaznaczyć, że ksiądz Cozel broni, niczym lew, nierozerwalności małżeństwa.

Jakże nam potrzebna jest ta zdrowa nauka, oparta na wierze i tradycji katolickiej, która jest przecież bezpośrednio umocowana w słowach (i naukach) samego Zbawiciela. A która jest obecnie tak bardzo znieważana i deptana przez – i to najbardziej boli – kościelnych purpuratów, często też tych zasiadających na najwyższych szczeblach Kurii Rzymskiej...

Bo czymże są szalone wynaturzenia w rodzaju: zgody na udzielanie Komunii św. osobom żyjących w związkach cudzołożnych, czy też – o zgrozo – puszczanie oczka w kierunku sodomitów i przyzwalanie tym nieszczęśnikom – ba! – akceptowanie ich grzechów wołających o pomstę do Nieba – do dalszego grzesznego życia oraz błogosławienia ich w drodze do... piekła, oczywiście jeśli się nie nawrócą. Ale jak tu się nawrócić, skoro i sam Papież – zdaje się – zapomniał, do czego został przez Pana Boga powołany... (...).

Słowo od wydawcy (fragment)

W 1900 roku żydowski działacz socjalistyczny Efroim Czaki, używając pseudonimu Franciszek Czerski opublikował Czerwony katechizm. Była to broszura propagandowa, która pod hasłami równości i wolności, miała przekonać robotników do idei socjalistycznych. Ks. Feliks Cozel, dostrzegając szkody, jakie w duszach katolików może poczynić ten manifest socjalistów, napisał polemiczny tekst. Jezuita nie tylko obalił fałszywe rozumienie równości, ale również zwrócił uwagę na fakt, że socjaliści jedynie udają neutralnych religijnie. Ich prawdziwym celem jest promocja ateizmu, dążenie do świeckiego państwa, obalenie katolickiego porządku i hierarchii – detronizacja Chrystusa Króla. W Czerwonym katechizmie znajdują się takie postulaty jak oddzielenie Kościoła od państwa czy powszechna, świecka i oddzielona od Kościoła edukacja. Socjaliści żądają by, religii nie mieszano do polityki, bo religia jest rzeczą sumienia każdego człowieka (...).

Słowo od Katoliczki (fragment), dr Anna Mandrela