Dębogóra

Najgłośniejsza powieść francuskiego pisarza. Montaż to klasyczna powieść szpiegowska z silnym podtekstem religijnym, bo Volkoff to nie tylko świetny pisarz ale także rosyjski emigrant, były pracownik francuskiego wywiadu i wybitny znawca spraw Kościoła.

Encyklopedia wiedzy o rewolucji francuskiej, jej zbrodniach i ofiarach.

Fundamentalne dzieło pod redakcją dominikanina Renauda Escande. Pięćdziesiąt artykułów na temat rewolucji najwybitniejszych autorów francuskich. Wśród nich m.in. Pierre Chaunu, znawca historii XVIII wieku, Stéphane Courtois, redaktor słynnej Czarnej księgi komunizmu, Jean Tulard, znawca epoki napoleońskiej, Emmanuel Le Roy Ladurie, Jean Sévillia, Jean-Christian Petitfils i Reynald Secher, autor „Ludobójstwa francusko-francuskiego” o ludobójstwie wandejskim.

Trzeba czytać Czarną księgę komunizmu również dlatego, że komunizm nie umarł. Jak groźny wirus uporczywie trwa zmutowany - czy to w formie północnokoreańskiego reżimu kolejnych "kochanych wodzów", czy to w formie mandaryńskiego komunizmu w Chinach, czy za pośrednictwem Antonia Gramsciego, który mechanizm "walki klas" przenieśli w sferę jak najszerzej pojętej kultury. Tak zamyka się te straszliwe koło. Wszystko zaczęło się od "przebrzydłego rodu profesorów", czytaj: intelektualistów szukających "naukowego socjalizmu" i do nich powraca. Czarna księga komunizmu jak wielki znak ostrzegawczy pokazuje wszystkim biegnącym ku przepaści, że błędna idea ma straszliwe konsekwencje. 

Nowa książka Jacka Kowalskiego zawiera swoistą trylogię Powstania Styczniowego. W pierwszej części autor opowiada powstańczą historię ostatniego dyktatora powstania, Romualda Traugutta. W dwóch następnych rozdziałach przywołuje pamięć bohaterskich powstańczych epizodów: bitwy pod Olszowym Młynem oraz heroicznej obrony dworu w Glanowie i jej inspirującego wpływu na twórczość Artura Grottgera.

Pasjonująca historia nawrócenia na chrześcijaństwo C. S. Lewisa, profesora Oxfordu, autora słynnych Opowieści z Narnii, współzałożyciela Inklingów (grupy dyskusyjnej, do której należał m.in. J. R. R. Tolkien).

Pasjonująca historia Soboru Watykańskiego II uwzględniająca dokumenty oraz działania osób i grup, które odegrały kluczową rolę w czasie soborowych obrad. Autor – uczestnik tamtych wydarzeń - odkrywa tajemnice jawnych i zakulisowych spotkań i dyskusji, przytacza wiele faktów dotąd nieznanych lub przemilczanych. Stara się zrozumieć intencje i argumenty uczestników Soboru, który w decydujący sposób wpłynął na losy Kościoła i świata w następnych dziesięcioleciach.

Są tu teksty, na których szczególnie mi zależy. Niektóre z nich, jak Złoty klucz czy Ataulf, król Wizygotów są mi bardzo bliskie. Wiem, że moi czytelnicy tworzą coś w rodzaju wielkiej rodziny. Może będą szczęśliwi, mogąc mnie poznać w ten sposób nieco lepiej. Najbardziej lubię opowiadanie Bębny pośród śniegów, w którym książę G. bawi się moimi marzeniami z dzieciństwa. Także wśród śniegów rozgrywa się akcja Huzarów z Katlinki – po pięćdziesięciu latach odnajdują się tam zaginieni francuscy żołnierze. Dwa ostatnie opowiadania zawierają raczej refleksje nad współczesnością. Ubawiłem się setnie, pisząc Dziwną wyprawę…, bo fikcja jest najlepszym sposobem traktowania tematów drażliwych. Co się tyczy Przekazania władzy (moja wrodzona skromność trochę cierpi), nadal napawa mnie ono dumą i radością.

Jean Raspail

Miłosierdzie to ostatnia powieść Jeana Raspaila. Może dlatego też tak bardzo osobista, metafizyczna, a nawet religijna. Rozciągnięta pomiędzy wstrząsającą zbrodnią i przejmującą wiarą. Stary Mistrz zdaje się podawać w niej antidotum, które choć bardzo potrzebne, to, podane bez znieczulenia, jest bardzo bolesne. Być może nie przypadkiem pierwsza jego dawka trafia najpierw do czytelnika w Polsce.

Msza święta panów Pasków Jacka Kowalskiego opowiada o Mszy, której za czasów Pierwszej Rzeczypospolitej słuchali Sarmaci, właśnie ci przywołani w tytule "panowie Paskowie". Opowiada też w sposób intrygujący o miejscach w których ta Msza była sprawowana, o ich barokowych świątyniach, często stojących do dziś pośród naszych miast i wsi. 

Hurra Zara zbiera i przywołuje ulubione tematy i bohaterów często znanych już z innych powieści i opowiadań Jeana Raspaila. Z tym, że tam są zawsze bohaterami drugiego planu, tu wychodzą na plan pierwszy, pojawiają się w pełnej krasie, dają się poznać i zrozumieć. A przede wszystkim pozwalają lepiej poznać i zrozumieć raspailowski świat wartości, wyobrażeń i emocji.

W książce Na królewskim szlaku Jean Raspail, wielki pisarz i podróżnik, opowiada o swojej młodzieńczej wyprawie z końca lat czterdziestych ubiegłego wieku, podczas której, wraz z trójką przyjaciół, pokonuje w dwóch niewielkich kanu prawie 3000 mil Rzeką Świętego Wawrzyńca, Wielkimi Jeziorami i Missisipi. Królewskim szlakiem wodnym: od Trois-Rivières w dzisiejszej Kanadzie do Nowego Orleanu. Śladami podróżników, żołnierzy i misjonarzy – legendarnych pionierów Ameryki Francuskiej. Opowiada o przygodzie, która podczas siedmiu miesięcy zmagań zrobiła z młodzieńca mężczyznę, pisarza, podróżnika i odkrywcę.

Oczy Ireny Jeana Raspaila to wspaniała opowieść, którą można by nazwać "romansem metafizycznym". Rozgrywa się ona w przepięknych bretońskich plenerach, pełnych wrzosowisk, ostrych klifów, cichych zatok i rozhukanego morza.

Swój tajemniczy urok powieść ta zawdzięcza dwóm kobietom: Irenie, zielonookiej blondynce, oraz Aldzie, brunetce o pięknym spojrzeniu błękitnych oczu.

Uosabiają one dwa przeciwne żywioły, jak woda i ogień, dzień i noc, Bóg i Diabeł...