Dębogóra

Werbunek Volkoffa to na pierwszy rzut oka klasyczna powieść szpiegowska. Jest w niej wszystko - wywiad francuski, amerykański i sowiecki, podwójni, a nawet potrójni agenci, piękna kobieta jako przynęta, zawodowy zabójca, intrygi i morderstwa. Volkoff opisuje ten świat z niezrównanym mistrzostwem.

Nigdy jeszcze w historii ludzkości przeciętny człowiek nie cieszył się takim bogactwem materialnym, a przy tym nigdy wcześniej nie był tak niespokojny i nieszczęśliwy. Któż z nas nie zna ludzi, którzy mając wszystko, niczym się nie radują. Brak zadowolenia przenika każdy aspekt ich życia: wszystko, co posiadają, stało się dla nich ciężarem, który przynosi wprawdzie natychmiastową satysfakcję, ale ani trochę nie zbliża ich do szczęścia.

Możemy realizować swoje przyjemności, jednak żadna z nich – niezależnie od swej intensywności – nie jest w stanie zaspokoić pragnienia ukrytego w ludzkiej duszy. Człowiek bowiem jest stworzony do rzeczy większych.

Książka Artura Góreckiego to zbiór tekstów o wychowaniu i kształceniu, które ukazują edukację jako proces integralnego formowania człowieka – jego rozumu, woli i uczuć. Autor, sięgając do klasycznej tradycji pedagogicznej, myśli św. Tomasza z Akwinu i doświadczeń edukacji chrześcijańskiej, stawia pytania o sens szkoły, rolę mistrza, wartość kanonu lektur i miejsce rodziny w procesie wychowania. To propozycja zarówno dla nauczycieli, rodziców i wychowawców, jak i wszystkich, którzy szukają odpowiedzi na pytanie: jak wychowywać człowieka takiego, jakim być powinien. 

Dzisiejsze Niemcy uważając sprawę reparacji za załatwioną, opierają się na oświadczeniu rządu Bolesława Bieruta. Rządu, który został Polsce narzucony z Moskwy. Rządu, którego działalność przypadła na szczytowy okres stalinizmu. Lekturę książki mogę polecić mieszkańcom po obu stronach Odry.

dr. Konrad Graczyk, Instytut Pamięci Narodowej

Opcje, franki i banki. Spotkamy się w sądzie To najobszerniejsze dostępne kompendium wiedzy o tzw. kredytach we frankach wraz z tematami pokrewnymi. Napisane rzeczowo, przystępnie – niezbędna lektura dla każdego poszkodowanego, dla każdej walczącej z bankiem firmy.

Poszukiwanie dobra w sztuce życia. Drugi tom Breviarium Kanonu Kultury. 

W świecie, który coraz częściej podważa wartości budowane przez pokolenia, Paweł Milcarek, redaktor i autor koncepcji monumentalnego projektu „Breviarium Kanonu Kultury”, zaprasza nas do podróży po moralnym dziedzictwie Europy łacińskiej. Po sukcesie pierwszego tomu, dedykowanego pięknu wyrażonemu w literaturze, przyszedł czas na drugą odsłonę antologii, tym razem skupiającą się na moralności. W pierwszej obcowaliśmy przede wszystkim z poezją, w drugiej niemal wyłącznie już z prozą. Główna idea tej części – wyrażona dewizą „Honeste vivere” ("Żyć godnie, szlachetnie, uczciwie") – prowokuje do refleksji nad życiem godnym w świecie zmagań moralnych i duchowych.

Trzeci tom Breviarium Kanonu Kultury - Sapientia - jest poświęcony obecnemu w intelektualnej tradycji Europy łacińskiej dociekaniu prawdy o rzeczywistości, w klasycznych trzech kierunkach (o Bogu, człowieku i świecie).

Czytelnik spotyka wielkich poszukiwaczy prawdy naszej cywilizacji, mędrców Grecji, Rzymu i europejskiego średniowiecza, aż po epokę wielkości uniwersytetów i próg nowożytności. Treścią pięćdziesięciu trzech tygodniowych modułów są pytania, style myślenia i odpowiedzi najwybitniejszych umysłów - takich jak Platon, Arystoteles, Cyceron, Galen, Augustyn, Boecjusz, Tomasz z Akwinu - widoczne w ich słynnych traktatach, encyklopediach, komentarzach, kwestiach dyskutowanych i summach.

Książka ta to bardzo reprezentatywna prezentacja twórczości Charlesa Maurrasa. Jego najważniejsze wypowiedzi w dziedzinie polityki, estetyki i poezji oraz wprowadzenie do nich przez najlepszych znawców tematu.

Ogród klasztorny Opactwa Najświętszej Maryi Panny w Fuldzie otaczają 370-letnie mury. Od kilkuset lat zgodnie z tradycją dawnych ogrodów klasztornych rosną tu warzywa, owoce i zioła uprawiane na potrzeby wspólnoty.  Nauczycielką i wzorcem była tu zawsze sama natura, od której podpatrzono najważniejsze metody, ale stosowano też stare sposoby pochodzące jeszcze z wiedzy i doświadczenia poprzednich pokoleń. Klasztornym ogrodem zajmuje się od kilkudziesięciu lat s. Christa Weinrich, zakonnica opactwa w Fuldzie i inżynier rolnictwa, która zebrała to bogactwo doświadczeń w praktycznym przewodniku na cały rok – z myślą o wszystkich tych, którzy pragną uprawiać swój ogród w zgodzie z naturą.

„Lektura tego obszernego wywiadu, udzielonego przez jednego z najwybitniejszych biskupów w dzisiejszym Kościele, jest doświadczeniem głębokiej radości i wdzięczności. Biskup Schneider objaśnia i broni prawdy katolickiej z głęboką refleksją i z całkowitym przekonaniem. Przypomina on nam, że wierność Chrystusowi – przyjęcie w pełni Jego prawdy w sposób, w jaki naucza jej Kościół katolicki – jest celem naszego życia i jedynym źródłem naszego zbawienia”.

- ks. Gerald E. Murray

Dom Forgeot opowiada o swojej drodze powołania i o drodze Kościoła ostatnich dziesięcioleci. O codziennym życiu benedyktynów, ale i o swoich spotkaniach z Janem Pawłem II, Matką Teresą z Kalkuty, Benedyktem XVI i wieloma innymi postaciami.

Dom Antoine Forgeot to urodzony w 1933 roku benedyktyn, mnich klasztoru Matki Bożej w Fontgombault (Francja) i jego opat przez z górą jedną trzecią burzliwego stulecia (1977-2011). W ciągu jego przełożeństwa Opactwo zachowało i rozwinęło renomę jednego z najsolidniejszych ośrodków życia duchowego, znanego zarówno z wiernego przestrzegania Reguły i posłuszeństwa Stolicy Apostolskiej, jak i z odważnego sięgania do łacińskiej tradycji liturgicznej. Wychowawca pokoleń mnichów.

Dom Pateau jest człowiekiem żywej wiary i głębokiej osobistej modlitwy, czerpie z bogactwa własnej medytacji i z wieloletniej regularnej praktyki lectio divina. Jego homilie są okazją do spotkania z całą tradycją monastyczną. Opat Fontgombault jawi się w nich nie tylko jako godny następca swojego poprzednika, nie tylko jako dziedzic i kontynuator myśli Dom Guérangera, ale jako wierny duchowy syn św. Benedykta, powiernik i strażnik jego Reguły. Przez te homilie poznajemy wykształconego i precyzyjnego teologa, który wykorzystuje swój warsztat do analizy tematu (najczęściej wyznaczanego przez cykl roku liturgicznego) i wskazania wynikających z tej analizy wniosków dotyczących życia religijnego, skierowanych tak do jego duchowych synów, jak i do wszystkich słuchaczy bądź czytelników.