Jean Raspail - Obóz świętych

Siadam przed komputerem, w naszym amerykańskim domu, w miejscowości Getzville, w stanie Nowy Jork, zimą, na początku roku 2012, by zapisać moje wspomnienia z tamtego tak ciemnego dziesięciolecia w Polsce. Od czego tu zacząć?

Zamykam oczy i pozwalam sobie na luksus przywołania w pamięci różnych, pozornie nic nie znaczących obrazów z naszego życia tam, „przed potopem”. Po 27 latach życia w Ameryce wydają mi się baśnią z tysiąca i jednej nocy...

Nazarejczyk to najważniejsze dzieło Zollego. Badając teksty źródłowe autor dochodzi do wniosku, że w Chrystusie wypełniają się starotestamentowe proroctwa Izraela. Nie byłoby to pewnie zaskakujące, gdyby nie fakt, że Eugenio Zolli przed przyjęciem sakramentu chrztu był rabinem Rzymu. A na chrzcie przyjął to właśnie imię jako dowód wdzięczności za ratowanie żydów przez Piusa XII (Eugenia Pacellego), tego samego którego współcześni oskarżają, że był „papieżem Hitlera”.

Święty papież wielokrotnie zwracał uwagę – o czym piszemy w książce – na wszechstronność kryzysu współczesnego Zachodu, a tym samym i zagrożeń, wobec których stoi Kościół przełomu drugiego i trzeciego tysiąclecia. Dzisiaj jeden z następców św. Jana Pawła II abdykuje, bo „osłabły siły ducha” (Benedykt XVI), a drugi twierdzi, że najpoważniejszym problemem Kościoła w dwudziestym pierwszym wieku jest… „bezrobocie młodych” i abdykuje ze sprawowania Urzędu Nauczycielskiego, mówiąc: „Kim jestem, by ich sądzić”.

Niniejsza książka jest opowieścią o kryzysie. Tym najpoważniejszym, bo dotykającym sfery ducha, kryzysie naszego kręgu cywilizacyjnego ukształtowanego przez chrześcijaństwo przekazane ludom Europy przez Kościół rzymski.

Jaka jest przyczyna tego kryzysu, alias kto lub co za tym stoi?