Magna Polonia

Celem niniejszej pracy jest dotarcie do jak największego grona odbiorców z obrazem ostatnich miesięcy przed wybuchem wojny z perspektywy wspomnień świadków tamtych wydarzeń i polskiej prasy. Drugi istotny cel przyświecający potrzebie napisania tej pracy związany jest z coraz częściej zapominaną prawdą wypowiedzianą przez starożytnego mówcę Cycerona: Historia testis temporum, lux veritatis, vita memoriae, magistra vitae, co w tłumaczeniu na język polski oznacza, że historia jest świadkiem czasów, światłem prawdy, życiem pamięci, nauczycielką życia.

My katolicy mamy obowiązek najściślejszy – pod utratą zbawienia – za prawdę uznać to, co Bóg objawił, a przez Kościół św. do wierzenia nam podaje – a uznać niezachwianie bez powątpiewania i wahania!

Krzyczymy, że nam Polskę wzięli Rusy, Prusy

I za to wstręt czujemy do nich w głębi duszy;

Dzisiaj naszą ojczyznę rozbierają żydzi,

Lecz mało kto z Polaków czuje to i widzi!

-----------

Jakie tajemnice „zdradził” czcigodny kapłan, ks. Mateusz Jeż, że skazano go praktycznie na zapomnienie, a jego książki nie doczekały się ani jednego wznowienia po roku 1944?

Ksiądz Trzeciak był nieprzejednanym wrogiem fałszu i nienawiści talmudycznej, zwalczał te postawy i odkrywał nieznane dla narodu polskiego tajemnice żydowskie (między innymi związki Żydów z komunizmem, masonerią, źródło ich wrogiej nienawiści do wszystkich – jak pisał rzymski historyk Tacyt).

W przypadku relacji polsko-żydowskich czy katolicko-żydowskich mamy do czynienia z ułudą pojednania. Pojednanie to przypomina budowanie domu na piasku, bowiem opiera się na fałszu i jednostronnym przepraszaniu, w dodatku za w sporej mierze urojone krzywdy. Budowanie pozytywnych relacji międzynarodowych czy międzyreligijnych nie powinno odbywać się na zasadzie  sentymentalizmu, emocji i kreowania pozytywnych mitów. Powinno opierać się na prawdzie. 

Pobożni nasi czytelnicy, znają już przetłumaczone z angielskiego na nasz język, niektóre z cennych dzieł ojca Fabera Filipina, jednego z najznakomitszych pisarzy ascetycznych, jakimi cieszy się nasz Kościół. Zdało się nam więc, że im przysługę wyrządzimy, podając tu w wolnym przekładzie, i tę jego rozprawę czyli konferencję o Dobroci. Jest ona, jak wszystkie pisma tego, wielkiej nauki i wielkiej świątobliwości zakonnika, pełna najzbawienniejszych nauk, a tym pożyteczniejszych i potrzebniejszych, że odnoszą się one do potocznego życia, do codziennych stosunków ludzi między sobą. (od tłumacza)

Ileż to razy słyszeliśmy już, że jako katolicy nie powinniśmy popierać stosowania kary śmierci? Zapewne wiele. Przeciwnicy kary głównej próbują wpływać na nasze sumienia, powołując się na przykład na Dekalog czy wypowiedzi niektórych hierarchów kościelnych. Czy istotnie katolik nie może popierać kary śmierci? Z publikacji autorstwa Rafała Piguły dowiecie się Państwo, co mówi na ten temat tradycyjna nauka Kościoła katolickiego. Na kartach książki przemówią między innymi: św. Tomasz z Akwinu, św. Hieronim ze Strydonu, ks. prof. Tadeusz Ślipko, o. prof. Jacek Woroniecki, ks. Łukasz Szydłowski, a także papieże – św. Mikołaj I, Pius XI, Pius XII, Leon XIII.

Książka wybitnego historyka rewolucji i wojny domowej Mielgunowa Czerwony terror w Rosji jest udokumentowanym świadectwem zbrodni popełnionych przez bolszewików pod hasłem walki z wrogami klasowymi w pierwszych latach po rewolucji październikowej. Książka oparta jest na zeznaniach świadków, zebranych przez historyka z różnych źródeł, ale przede wszystkim na artykułach prasowych drukowanych w gazetach wydawanych przez WCzeKa.

Najwybitniejszy felietonista doby obecnej, w swoim stylu rozprawia się z szubrawcami bez żadnych skrupułów. Czy jesteście Państwo gotowi na solidną dawkę jadu? Jeżeli tak, to książka  „Antysemityzm? – piękna idea!” Stanisława Michalkiewicza będzie doskonałym zakupem.

W nowej książce poetyckiej Ciemne wzgórza Arkadii strofy Srokowskiego wiele mówią o bólu, cierpieniu i zdradzie, o lęku, miłości i zagładzie, o wygnaniu, obcości i samotności, a przede wszystkim o naturze zła i człowieczej rozpaczy. Odsłania się odwieczny mit zagubienia, poszukiwania i ocalania. Pesymistyczna wizja rzeczywistości splata się z wiarą w sens i odradzanie ludzkiej egzystencji.

Stanisław Srokowski ceniony jest głównie za ekspresyjny styl, wstrząsające opowiadania i powieści kresowe. Motywy z jego książek i wyznań złożyły się na wybitny film Wojciecha Smarzowskiego, „Wołyń”. Obecnie pisarz wrócił do poezji. I to w zaskakujący sposób. Związany z awangardą literacką XX w., jawi się w tym zbiorze, jako wysublimowany erudyta tradycyjnych wierszy klasycznych.

„Życie wśród pisarzy, agentów i intryg” to książka dokumentalna. Opowiada o długoletnim inwigilowaniu i prześladowaniu autora przez Służbę Bezpieczeństwa i jej rozliczne siatki agenturalne. Srokowski w 1968 r. wraz młodzieżą szkolną, której był nauczycielem, wyszedł na ulice Legnicy, by protestować przeciwko komunistycznej indoktrynacji. Od tego czasu zaczęły się prześladowania pisarza. Kolejne dziesięciolecia dramatycznie odcisnęły się na jego psychice i działalności twórczej.