Wychowanie klasyczne

Książka Artura Góreckiego to zbiór tekstów o wychowaniu i kształceniu, które ukazują edukację jako proces integralnego formowania człowieka – jego rozumu, woli i uczuć. Autor, sięgając do klasycznej tradycji pedagogicznej, myśli św. Tomasza z Akwinu i doświadczeń edukacji chrześcijańskiej, stawia pytania o sens szkoły, rolę mistrza, wartość kanonu lektur i miejsce rodziny w procesie wychowania. To propozycja zarówno dla nauczycieli, rodziców i wychowawców, jak i wszystkich, którzy szukają odpowiedzi na pytanie: jak wychowywać człowieka takiego, jakim być powinien. 

Jeśli wychowanie jest spełnianiem człowieczeństwa, czyli tego, co natura i łaska zasiały w człowieku, to sprawą niebagatelną jest pytanie - jak wychowywać? Odpowiedź wymaga integralnej wiedzy o człowieku, płaszczyznach jego życia oraz kontekstach społecznych i narodowych. Dzięki temu zarówno pedagogika, jak i codzienne doskonalenie samego siebie bronią od fałszu, chaosu i eksperymentu.

Książka zawiera krótkie rozważania o duchowych rozterkach chłopców w wieku 9-16 lat. Przeznaczona jest do samodzielnej lektury, jak również do lektury z rodzicem. Medytacje uporządkowane są w logicznym porządku, każda kolejna rozwija tematy poruszane wcześniej. Język narratora jest przejrzysty i zrozumiały.

"Jest to walka o całość. Albo się uda przeprowadzić swą duszę nienaruszoną poprzez niezliczone niebezpieczeństwa wezbranych wód młodości na drugi brzeg, a wówczas czeka cię wzniosłe powołanie szlachetnego życia męskiego - albo doznasz rozbicia w burzliwych nurtach młodości i musisz potem wlec z sobą przez całe życie klątwę zmarnowanych lat młodzieńczych."

Celem wychowania jest pomóc człowiekowi w osiągnięciu celu życia – szczęścia wiecznego w miłosnym zjednoczeniu z Bogiem. Tę podstawową, a dziś nawet w środowiskach pedagogów katolickich zapomnianą prawdę przypomina autor prezentowanej książki. Nie myślmy jednak, że jest to książka wyłącznie o wychowaniu religijnym. Jest w niej ukazany cały obszar tej trudnej, a zarazem wzniosłej dziedziny życia, jaką jest wychowanie.

Książka O wychowaniu przypomina nam, że podstawowe zasady wychowania wypływają z wiary. W dobie opierania działań wychowawczych na psychologii, a nierzadko i biologii, takie podejście zmusza chrześcijańskich rodziców do postawienia na nowo pytania: „Jak wychowywać?”. Odpowiedź, którą odnajdziemy w książce generałowej Zamoyskiej, pozwala oprzeć proces wychowania na solidnym fundamencie głębokiej, przemyślanej i sprawdzonej przez wieki katolickiej pedagogiki.

Inspirujące i nowatorskie rozważania Zamoyskiej zawarte w tej książce dotyczą pracy jako czynności wpisanej w ludzką egzystencję. Autorka uznała pracę za podstawowy czynnik rozwoju i doskonalenia człowieka w wymiarze jego życia indywidualnego i społecznego, dlatego za najbardziej istotne potraktowała pytanie: jak pracować aby spełnić siebie jako człowieka?

W książce Tajemnica szczęścia ojciec Marian Pirożyński przedstawia program kształcenia charakteru chrześcijańskiego - środkami naturalnymi i nadprzyrodzonymi. Autor przypomina, że tylko młodzi entuzjaści reformujący i formujący siebie mogą budować wielkie dzieła i sprostać trudnym czasom.

Książka ta wskazuje na konieczność współdziałania ideału chrześcijańskiego i łaski w jakże ważnym i wciąż zaniedbywanym dziele kształtowania siebie. Na pewno pomoże w porządkowaniu swojego postępowania każdemu, kto ją przeczyta i przemyśli.

Nie jest łatwo być ojcem we współczesnym świecie. Wydaje się, że ta rola i powołanie mężczyzny napotyka obecnie na szczególne trudności i przewartościowania. Wzmacniająca się społeczna pozycja kobiety, odgradzanie się dzieci i młodzieży od rodziców za zasłoną współczesnych technologii, nowe trendy obyczajowe i liberalizacja zasad moralnych sprawiają, że załamuje się tradycyjny obraz ojca jako głowy rodziny.

Wybór myśli ojca Mieczysława A. Krąpca ukazał się się w 90-lecie urodzin i 3 rocznicę śmierci jako znak wdzięczności i pamięci o jego pracach na rzecz rozwoju polskiej kultury humanistycznej i filozofii. Niezwykłą osobowość i dokonania Autora ukazuje dołączony biogram, sam zaś wybór myśli dotyczy filozofii jako umiłowania mądrości, rozumienia osoby, wychowania, problematyki ojczyzny i narodu, kultury i uniwersytetu. Ukazując podstawowe obszary intelektualnej pasji Ojca Krąpca prowokuje do głębszej refleksji nad nimi, a wreszcie odsyła do źródeł – przebogatego dorobku filozofa-realisty.

Bóg wpoił w serce człowieka delikatne uczucie wstydliwości co do niektórych rzeczy dotyczących ciała, by to uczucie przypominało nam o
obowiązkach czuwania nad sobą. Uczucie wstydu jest dla nas jakby sygnałem, nawołującym do ostrożności. Byłoby niebezpiecznym i złym, gdybyśmy
lekkomyślnie na ten sygnał nie zważali. Kto nie liczy się wcale z głosem sumienia, przestrzegającym przed niewstydliwością, ten łatwo przeoczy go i
wtedy, gdy będzie chodziło o rzeczywisty grzech.