Sergiusz Piasecki – Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy

Niniejszy tom to zbiór tekstów dotychczas rozproszonych w międzywojennej i emigracyjnej prasie albo nigdy nie publikowanych.

Tytuł pochodzi od żartobliwego życiorysu Sergiusza Piaseckiego, w którym autor tak siebie przedstawiał: "Umiem wiele pożytecznych rzeczy: żonglować, chodzić na rękach, ruszać uszami, językiem do nosa dostawać – z czego jestem strasznie dumny.

Z mniej interesujących: szpiegować, uprawiać przemytnictwo i wiele innych, o których nie chcę z wrodzonej skromności wspominać. Nie robię teraz tego, bo władze sądowe w stosunku do mnie wykazały brak poczucia humoru. Za karę pozbawiłem je dobrego klienta. Dawniej interesowali się moją osobą: policja, wywiadowcy, sędziowie, prokuratorzy, strażnicy graniczni. A teraz tylko wydawcy i reportery..."

Powieść Sergiusza Piaseckiego Adam i Ewa powstała w 1955 roku. Za życia autora publikowana była jedynie w 1963 roku w odcinkach w londyńskim „Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza”. Obecna edycja oparta jest na maszynopisie powieści i zawiera wiele fragmentów usuniętych przez pisarza na poczet wersji gazetowej.

Adam i Ewa to romans, którego akcja rozgrywa się na Wileńszczyźnie w 1939 roku. Autor ukazał, jak wojna i system polityczny zabija szczęście wartościowych jednostek.

Dla honoru organizacji to druga część cyklu "Wieża Babel". Akcja tej pełnej wątków autobiograficznych powieści rozgrywa się na Wileńszczyźnie w latach 1942-1943. Józef, znany w pewnych kręgach jako Kondor, rozpoczyna współpracę z wileńską AK, a dokładnie z komórką dokonującą zamachów na zbrodniarzy skazanych na śmierć przez "górę". Szybko jednak wychodzi na jaw, że tylko nieliczni członkowie AK są prawdziwymi bojownikami o wolność ojczyzny. Mimo że bohater obejmuje kierownictwo nad niesprawnie działającą placówką, planowane są zamachy i giną kolejni skazani. Honor organizacji zostaje więc ocalony, ale Józef dobrze wie, że to zbyt mało.

Autorka przybliża postać tego znanego pisarza i omawia odbiór jego twórczości przez czytelników w okresie III Rzeczpospolitej.

Sergiusz Piasecki - polski pisarz, publicysta polityczny, oficer wywiadu, żołnierz Armii Krajowej - w swej twórczości ukazywał życie w Rosji sowieckiej, często z własnego doświadczenia, oraz istotę systemu totalitarnego, jakim był komunizm, za co w okresie PRL został ukarany zakazem wydawania książek. Charakter jego twórczości spowodował, że również w III Rzeczpospolitej nie był mile widziany na "salonach literackich".