Sławomir Suchodolski - Czarna księga sanacji (opr. twarda)

Mottem książki są słowa Stefana Kisielewskiego mówiące, że "nic tak nie gorszy jak prawda". Autor książki Jak sanacja budowała socjalizm w nowej publikacji pochyla się na kilkudziesięcioma sprawami, które zebrane w całość są dość pokaźnym materiałem dowodowym pokazującym rządy sanacyjne od zupełnie nowej, nieznanej szerszej publiczności, strony!

* * * 

Głównym zadaniem adeptów muzy Klio powinno być dochodzenie do prawdy i jej zgłębianie, a nie tworzenie narodowej mitologii. Po stokroć należy się zgodzić ze zdaniem wybitnego historyka i konserwatywnego polityka Józefa Szujskiego, iż „fałszywa historia jest mistrzynią fałszywej polityki”. Biada narodom karmionym mitami i nie potrafiącym odrobić lekcji historii. Jakiś czas temu oglądałem film dokumentalny o Ignacym Janie Paderewskim. Moją szczególną uwagę zwróciły słowa z testamentu Paderewskiego z roku 1930: „Wszystkich, którym niechcący niesłusznie sprawiłem przykrość lub też ich obraziłem mimowolnie, pokornie przepraszam. Przyjaciołom – serdecznie wdzięczny. Do wrogów nie mam żalu. Krzywdy doznane, a doznałem ich wiele, po chrześcijańsku przebaczam. Nie mogę tylko przebaczyć tym pysznym i nikczemnym, co myśląc jedynie o korzyściach osobistych i o wywyższeniu własnym, prowadzili i prowadzą Ojczyznę do zguby, a Naród do upodlenia. Sam Bóg im tego nie wybaczy”. Jakiż w tych zdaniach dysonans – chrześcijańska pokora i nieprzejednana wrogość. Jednym mistrz Paderewski potrafił wybaczyć, a innym nie. Wielki kompozytor i mąż stanu pisząc o „pysznych i nikczemnych, co myśląc jedynie o korzyściach osobistych i o wywyższeniu własnym, prowadzili i prowadzą Ojczyznę do zguby, a Naród do upodlenia”, miał na myśli sanatorów. 

Fragment Wstępu.

SŁAWOMIR SUCHODOLSKI (ur. w 1965 r. w Gdańsku) - historyk, publicysta i nauczyciel historii. Współautor i autor dwudziestu jeden książek (podręczników licealnych, opracowań metodycznych, zbiorów źródeł, ćwiczeń, testów i esejów historycznych) oraz kilkudziesięciu artykułów (m.in. „Najwyższy CZAS!", kaszebsko.com.

* * * 

Czarna księga sanacji Sławomira Suchodolskiego to poważna praca, choć wydana w formie nieco popularnej. Wkurza po prostu brak indeksu nazwisk - ale na szczęście to bodaj jedyny jej mankament. Książka napisana została świetnie - autor wykonał bardzo dobrą robotę. I świetnie się czyta: trochę jak kryminał, a trochę jak czarną komedię. 
Czarna księga sanacji to opowieść o tym, jak naprawdę Komendiant i jego sanacyjna ekipa traktowali Polskę i Polaków. Afery duże i małe, pobicia i zabójstwa, kolesiostwo i łapówkarstwo, afery duże i małe - a wszystko w atmosferze hurra-patriotycznego podniecenia pod hasłem: "Piłsudski dał nam Polskę".

Wojciech J. Muszyński, red. naczelny "Glaukopisu"

Wywiad ze Sławomirem Suchodolskim dla portalu PCh24.pl

Spis treści:

Wstęp 7 

Rozdział I.

Skopać nieprzytomnego endeka, czyli przepis na zrobienie kariery w sanacyjnej Polsce 13

Rozdział II.

 Tadeusz Dołega-Mostowicz contra „wulgarny cham z cepem w pięści 25

Rozdział III.

Jak „ideowcy” uczyli Adolfa Nowaczyńskiego miłości do sanacji i Piłsudskiego... 37

Rozdział IV. 

Amoroso i con amore czy może jednak feroce i furioso 51

Rozdział V.

Afera „kabotyńsko-obwarzankowa 61

Rozdział VI.

Kłopoty redaktorów Świrskiego i Kordysa 83

Rozdział VII.

Dlaczego z(a)ginął generał Zagórski?  93

Rozdział VIII.

Zemsta sanacji na generale Tadeuszu Jordan Rozwadowskim 111

Rozdział IX.

Jak sanacja Korfantego prześladowała 129

Rozdział X.

Jak sanacja redaktora Obsta nękała 143

Rozdział XI.

Afera premiera Piłsudskiego czy ministra Czechowicza 155

Rozdział XII.

Pulso ergo sum, czyli meandry kariery posła Idzikowskiego 169

Rozdział XIII.

Polski kapitan z Köpenick, kuzyn premiera,  prezes „Zeterbe” i kicz za grube pieniądze 181

Rozdział XIV.

Sprawa ppłk. Karola Dziekanowskiego, czyli za mundurem... aferzyści sznurem 195

Rozdział XV.

Parylewiczowa & Fleischerowa: dzieje pewnej przestępczej spółki 217

Rozdział XVI.

Sanacyjne hokus-pokus nad urnami 241

Rozdział XVII.

Dziesięć dni z kampanii wyborczej w 1930 roku 263

Rozdział XVIII.

Konsekwencje zabójstwa „Bronito Pieratiniego”,  czyli obóz w Berezie Kartuskiej 275

Rozdział XIX.

Sanacja się obraża 297

Rozdział XX.

Jak sanacja prof. Kota butów pozbawiła 319

Rozdział XXI.

27 razy w sanacyjnym więzieniu 333

Rozdział XXII.

Wojewoda Józewski i „układ wołyński” 345

Rozdział XXIII.

Efekty „pracy państwowotwórczej” czterech starostów 355

Rozdział XXIV.

Bezprawie w powiecie lidzkim 367

Rozdział XXV.

Grzechy i grzeszki starosty i wicekomisarza Adama Bederskiego 377

Rozdział XXVI.

Starosta Muchniewski – „gorliwy agitator dla partii sanacyjnej 387

Rozdział XXVII.

Demolka w rytmie Pierwszej Brygady 401

Rozdział XXVIII.

„Jakiegoś Niemca uderzyłem nożem w plecy”,  czyli bestialskie morderstwa w Grudziądzu 411

Rozdział XXIX.

Jak mjr Stefan Kirtiklis województwem pomorskim włodarzył 423

Bibliografia 477