ARCANA

Gdyby nie świadomość proporcji, mogłabym powtórzyć za Czesławem Miłoszem: „Byłam jedną z ofiar: wystarczyło jednej stronicy, żebym uległa wpływowi tego narkotyku i przeczytała jednym tchem 352 stronice dużego formatu”. Podczas tej lektury zadawałam sobie pytanie: dlaczego czytany tekst mnie pociągnął i zatrzymał? I intuicyjnie czułam, że trzymają mnie przy nim 3 siły: prawda, pasja, przygoda.

Kariera nowoczesnej Japonii jest fenomenem. Kraj pogrążony w samoizolacji i bezruchu dokonała zaskakującej modernizacji w tempie zdumiewającym już dla współczesnych.

W numerze m.in.: blok tekstów poświęconych jubileuszowi Krzysztofa Koehlera, podsumowanie reformy oświaty przeprowadzonej w 2017 roku, analiza zmian w Unii Europejskiej autorstwa Jana Parysa oraz pełen tekst satyryczno-filozoficznej tragikomedii Cyrograf Bronisława Wildsteina.

Państwo chińskie, jeszcze pod koniec XVIII w. uważające się za supermocarstwo, w wiek XX wkroczyło jako organizm słaby i nawet oficjalnie pozbawiony wielu atrybutów suwerenności. Ogłoszona w 1911 r. Republika Chińska rychło stanęła w ogniu walk wewnętrznych. Jednakże znakomita ekipa apolitycznych, wykształconych na europejskich i amerykańskich uczelniach dyplomatów potrafiła wyzyskać skądinąd ulotne koniunktury międzynarodowe.

Szczątki wrośnięte w ziemię, splecione w nierozerwalny, krwawy węzeł — czaszki, kości rąk i nóg, żebra i paliczki lub to, co z nich zostało. Doły płytkie i ciasne. Na jednej z fotografii szkielet zamordowanego leży tuż pod powierzchnią ziemi, a to, co zostało z jego dłoni opiera się o róg dołu, tak jakby zmarły chciał powstać, jakby pragnął wyzwolić się z więzienia, wyjść z ukrycia. To jest pierwsza, najgłębsza, ukryta warstwa powązkowskiej „Łączki”, jej semantyczny fundament.

Autor posługuje się bezlitosną satyrą na współczesną Polskę, na pogrążone w mistyfikacji intelektualne elity. Pokazuje absurdy władzy, spustoszenie moralne i duchowe społeczeństwa. Powieść pełna gorzkiej ironii, w której świat realny miesza się ze światem magicznym.

Sylwia z Gibalaka to najnowszy zbiór opowiadań Wojciecha Chmielewskiego.

Fabuły zamieszczonych w nim 26 utworów toczą się w Warszawie, rozdartej pomiędzy przeszłością i współczesnością, stanowiącej palimpsest nawarstwiających się czasów i miejsc.

„Melchior Wańkowicz czytał Wicika Żywicę do białego rana, jak Sienkiewiczowski latarnik. Po tę książkę sięgną na pewno obowiązkowo wszyscy entuzjaści nadberezyńskiej epopei. Nie powinni się zawieść. Jest ona kontynuacją eposu (Nadberezyńców), choć opowiada o losach nowego bohatera, mieszkańca szlacheckiego zaścianka Zielonki, sąsiada niedalekiego Stacha Bałaszewicza, Kościka Wasilewskiego i Mieczyka Piotrowskiego ze Smolarni.

Książka Janiny Hery to znakomity materiał do dziejów naszych artystów w „czasach niewoli”, ale też przebogaty, nieznany materiał archiwalny. Napisana ze znajomością przedmiotu, dobrym, literackim językiem. To ważna książka dla naszej tożsamości narodowej, kulturowej, literackiej.

Wznowienie popularnej książki wielkiego ekonomisty i myśliciela. We wstępie do książki czytamy: "Dziś naczelne zasady XIX-wiecznej filozofii liberalizmu są prawie zapomniane". Książka Misesa dokładnie opisuje czym jest liberalizm i jakie są jego korzenie.

Autorka potrafi wypowiedzi i oceny właściwie selekcjonować, śmieci odrzucać, wartościowe elementy wyławiać i naświetlać. Nie materiał Nią rządzi (co, niestety jest częstym doznaniem początkujących autorów), ale Ona rządzi materiałem i umiejętnie nim przebiera.

Z podziwu godną konsekwencją brnie przez gąszcz danych naukowych, niejednorodny, zachwaszczony, trudny do selekcji. Zachowuje przez cały niezależność swego sądu, ofiarność w dążeniu do Prawdy i odwagę w jej przedstawianiu, nawet jeśli to owocuje dość druzgocącą krytyką poczynań najważniejszych „władców" w państwie polskim.