Znaleziono produktów: 84

147 numer dwumiesięcznika o kulturze, historii i polityce. 

148 numer dwumiesięcznika o kulturze, historii i polityce.

155 numer dwumiesięcznika o kulturze, historii i polityce.

156 numer dwumiesięcznika Arcana.

Podwójny numer dwumiesięcznika.

Dawne historie miłosne mają dla wielu urok suszonych bukietów i starych koronek. lch barwa zblakła już, ale kształt pozostał... Podziwia się je, lecz z dystansu... Podobnie i cudze emocje sprzed lat nie budzą już sensacji, zdumienia, straciły posmak skandalu.

Debiut poetycki Reynka, który zajmował się równocześnie malarstwem i grafiką, nastąpił w 1918 roku. Cała jego twórczość, na którą składa się kilkanaście tomów poezji oraz setki prac graficznych, przeniknięta jest duchem chrześcijańskim, bliskim mistycyzmowi. Widać w niej też wyraźne wpływy pieśni ludowej i poezji barokowej.

Ta książka nie może pozostać obojętna. Obojętna dla historii literatury, a także dla krytyki i wiedzy historycznej. Aby rozumieć sytuację powojennej Polski, trzeba czytać źródła z epoki, źródła powstałe w tak zwanym wolnym świecie, poza krajami Układu Warszawskiego. (…) Drugi tom oprócz par utworów fikcjonalnych (proza narracyjna, dramat) koncentruje się na formach publicystycznych.

„Pierwszy tom Pism zawiera niedrukowane od ponad 80 lat, często nieznane opowiadania, krytykę literacką oraz publicystykę Czesława Straszewicza. Jest próbą zapełnienia swego rodzaju białej plamy w obrazie autora Turystów z bocianich gniazd, ale także literatury międzywojennej. Jest to również próba weryfikacji tej twórczości, kiedyś budzącej wielkie zainteresowanie i równie wielkie nadzieje, a czasem też spory, a potem zapomnianej.”

(ze wstępu Macieja Urbanowskiego)

Pamiętnik Daisy Hochberg von Pless, angielskiej arystokratki, jednej z najpiękniejszych i najbardziej adorowanych kobiet swojej epoki. Wyszła za mąż za Jana Henryka XV, księcia pszczyńskiego, hrabiego Hochberg i pana na Książu, ale nie czuła się dobrze w ojczyźnie męża. Sztywna etykieta pruskiego dworu, pozbawione wdzięku i swobody życie niemieckich wyższych sfer męczyło i nużyło Daisy. Po rozwodzie napisała swoje wspomnienia. Wśród zwykłych ludzi prawdziwa historia z życia arystokratki bywającej na królewskich dworach cieszyła się poczytnością. Natomiast wielu przedstawicieli najwyższych sfer poczuło się dotkniętymi szczerymi i bezkompromisowymi wyznaniami Daisy o ludziach z jej środowiska. Jej wspomnienia są wspaniałym dokumentem epoki. Pisze w nich nie tylko o sobie, rodzinie, dzieciach. 

Zrozumieć zesłańca nigdy nie było łatwo. Doświadczył tego i Maurycy Beniowski, i Józef Kopeć, i Bronisław Piłsudski, którzy powrócili do Polski po latach spędzonych na zauralskich terenach. Ich relacje przyjmowane były często z niedowierzaniem. (...) Zrozumieć, to znaczy otworzyć się na wrażenia autorów wspomnień i dowiedzieć się, kiedy mogli się cieszyć życiem, a kiedy przytłaczała ich tęsknota i warunki zewnętrzne.

„…historycy IPN nie buntują się przeciwko obrazowi „Solidarności” istniejącemu w historiografii starszego pokolenia. Oni wypełniają kompletną pustkę, bo w Polsce nie było po roku 1989 swobodnego, żarliwego sporu o przeszłość”.

(R. Matyja, Teczki nie zniszczą „Solidarności”, „Dziennik”, 31.08.2006)