Te Deum

Monumentalne, znakomicie udokumentowane dzieło analizujące posoborową rewolucję liturgiczną, napisane przez wybitnego katolickiego apologetę, konwertytę z anglikanizmu i długoletniego prezesa organizacji Una Voce International.

„Książka Daviesa jest poświęcona nowej Mszy, ale czytając, czym jest ta Msza i jak doszło do jej opracowania oraz upowszechnienia, nie sposób nie zatęsknić za tradycyjną Mszą św., za jej jednoznacznością doktrynalną, wzniosłością i liturgicznym pięknem” (fragment wstępu autorstwa ks. Karola Stehlina FSSPX).

Trzecie wydanie książki w nowym przekładzie to obowiązkowa lektura każdego katolika. Arcybiskup omawia filozoficzne i historyczne przyczyny kryzysu, których efektem był Sobór Watykański II, nazwany tutaj rewolucją francuską w Kościele. Autor rozprawia na temat źródeł i zasad liberalizmu przyczyniającego się do zdetronizowania Jezusa Chrystusa, krytycznie analizuje liberalny katolicyzm oraz liberalną konspirację szatana przeciwko Kościołowi i papiestwu, a także opisuje rewolucję w tiarze i kapie, jaka się dokonała podczas i po soborze — tryumfie katolickiego liberalizmu.

208 numer czasopisma katolickiego, poświęcony tematowi pielgrzymowania.

Temat numeru: Święty Józef.

Najpewniejszy Protektor; Święty dla wszystkich; Oddanie się Jezusowi za pośrednictwem św. Józefa; Św. Józef i kanon, Prawdziwe szlachectwo; Dziewiczy związek Maryi i Józefa; Jak rozwijało się w Kościele nabożeństwo do św. Józefa... i wiele innych.

Drugie wydanie książki znanego belgijskiego pisarza katolickiego przenosi czytelnika w mroczne lata rewolucji francuskiej. Akcja powieści osnuta jest wokół autentycznych wydarzeń, rozgrywających się ponad dwieście lat temu na przedmieściach Poitiers. Katolicy z Montbernage trwają przy prawdziwej wierze i przy prawdziwych pasterzach, księżach odmawiających przysięgi na wierność rewolucji. Trzymająca w napięciu opowieść ukazuje nie tylko dramatyczne zmagania bohaterów z diabelskim terrorem, lecz także ich prawdziwy duchowy heroizm.

Mszalik zawiera: zasady życia chrześcijańskiego (skrót katechizmu) • objaśnienia liturgiczne • kalendarz liturgiczny według Missale Romanum 1962 • tabelę świąt ruchomych do 2050 r. • części stałe i zmienne Mszy św. na cały rok kościelny w języku łacińskim i polskim (z wyjątkiem tekstów lekcji i ewangelii, które są tylko w języku polskim) • Msze wspólne i własne o świętych, Msze wotywne • liturgię pogrzebu • ryty sakramentów • nabożeństwa, modlitwy i pieśni • spisy i indeksy • piękne ilustracje ze starych mszałów i mszalików.

Głównym celem tej pracy jest jednak zaprezentowanie czegoś bardziej doniosłego. Oto całe przesłanie Fatimy i wszystkie objawienia Matki Bożej ukazują wielki sekret Bożego miłosierdzia – tajemniczego planu przeznaczonego na czasy ostateczne, kiedy Bóg odkryje przed światem majestat i wielkość Matki Bożej. Niepokalana jest dla nas ostatnim wielkim gestem Bożego miłosierdzia i naszą ostatnią nadzieją.

III część pracy ks. Stehlina poświęcona orędziu fatimskiemu. 

Cud słońca z 13 października 1917 r. był jakby niebiańską pieczęcią, potwierdzającą orędzie Matki Bożej; jest to tak mocny dowód jego prawdziwości, że każdy człowiek dobrej woli bez wahania może w nie uwierzyć. Jednak historia Fatimy nie kończy się 13 października 1917 r.

Niniejszą książkę napisałem dla osób, które pragną głębiej poznać przesłanie oraz duchowość Fatimy.
Pierwszym celem, jaki mi przyświecał przy jej pisaniu, było przedstawienie słów, gestów i działań Matki Bożej podczas tych objawień oraz komentarzy do nich. Będę również roztrząsał słowa Anioła Fatimskiego oraz reakcję trójki dzieci i tych wiernych, którzy byli wówczas obecni w Cova da Iria.
Drugim celem było udzielenie Czytelnikowi wskazówek, jak ma zastosować przesłanie Najświętszej Maryi Panny do swego własnego życia i jak ma wypełnić Jej prośbę dla swego własnego nawrócenia, uświęcenia i zbawienia.
Wreszcie moim trzecim celem...

Książka, która obecnie trafia do rąk Czytelników, jest ukoronowaniem całego dzieła maryjnego, jakiego ks. Karol Stehlin dokonał przez dwadzieścia lat niestrudzonej pracy w Polsce.

Autor, żegnając się z naszym krajem i obejmując kierowanie dystryktem Azji Bractwa Św. Piusa X, zostawia nam prawdziwy traktat mariologiczny.

"Kim Ona jest? (…) Pełnię prawdy o Maryi zna tylko Ten, kto Ją stworzył — Bóg. To, co wiedzą aniołowie i co wiemy my sami, stanowi tylko małą cząstkę prawdy o Matce Bożej. Ta cząstka wystarcza, by podziwiać dobroć i piękno Niepokalanej, Jej mądrość, pokorę, wdzięk, harmonię i potęgę. Ale to wciąż tylko cząstka. Powinniśmy naśladować żeglarzy, którzy zobaczywszy wybrzeża Nowego Świata, zachwycili się pięknem nowo odkrytego lądu. Nie rozbili jednak swoich obozów na plażach, lecz wyruszyli w głąb, by zbadać tajemnice nowej ziemi.
Bóg, zastrzegając dla samego siebie pełnię prawdy o pięknie Niepokalanej, ukazał nam tego piękna cząstkę i wezwał do miłości Niepokalanej. Jeśli posłuchamy tego wezwania, to nigdy nie pomylimy cząstki z pełnią, nigdy ta cząstka nie wystarczy i wciąż będziemy pragnęli pojąć i zrozumieć z tajemnicy Maryi więcej. Piękno Niepokalanej jest przeobfite i pociągające. By tego doświadczyć, wystarczy mieć szeroko otwarte oczy i kochające serce". (ze wstępu)

W encyklice o małżeństwie chrześcijańskim z uwzględnieniem obecnych stosunków, potrzeb, błędów i wykroczeń w rodzinie i społeczeństwie Pius XI wykłada naukę o sakramencie małżeństwa. Wymienia i opisuje takie dary małżeństwa jak: potomstwo, wierność i nierozerwalność węzła małżeńskiego. Potępia też poglądy i działania degradujące ten związek — zamach na życie dziecka, emancypację kobiet oraz rozwody. Podaje również środki odnowienia małżeństwa — uległość woli Bożej, pobożność i praktyki religijne oraz pamięć o sakramentalnym charakterze małżeństwa.

Książka stanowi zbiór dokumentacji związanej z istnieniem Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X, obejmującej lata 1971–1990. Dokumenty — przemówienia, wywiady, listy, interwencje itp. — zostały podzielone na osiem części: I. Powstanie Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X; II. Decyzja o likwidacji Bractwa, III. Suspensa a divinis; IV. Końcowe lata pontyfikatu Pawła VI; V. Początkowe lata pontyfikatu Jana Pawła II; VI. Współdziałanie z biskupem de Castro Mayerem; VII. Konsekracje biskupie; VIII. Po konsekracjach biskupich.