Stosunki polsko-żydowskie

Komplet dwóch tomów nieznanej historii narodu wybranego. Obficie udokumentowana historia świata widziana przez pryzmat politycznej strategii narodu wybranego, a zwłaszcza historia ostatniego stulecia, jest czymś, z czym warto się zapoznać, nawet jeśli nie zaakceptuje się wszystkich twierdzeń autora. 

W komplecie z 20-proc. rabatem!

W interesie najszerszego ogółu polskiego leży, aby kwestię żydowską poznał i aby dokładnie uświadomił sobie, że współczesne dążności żydowskie idą całkiem po innej linii aniżeli nasza sprawa narodowa. Ta rzecz zasługuje na najszerszą popularyzację, oczywiście nie w tym celu, iżby podniecać antagonizmy i wywoływać zatargi, które obydwóm stronom tylko szkodę wyrządzić mogą.

Pytanie o to, jaką rolę w eksterminacji Żydów w czasie II wojny światowej odegrali ich rodacy, należy dziś do pytań niepoprawnych politycznie. Aby je zadać, a tym bardziej na nie odpowiedzieć, trzeba wykazać się sporą odwagą i niezależnością. Spotwarzona przeszłość to książka odważna i niezależna, której autor, opierając się zarówno na własnych doświadczeniach wojennych, jak i bogatej literaturze, próbuje bez uprzedzeń podjąć trudny temat kolaboracji wielu Żydów z niemieckimi okupantami Polski. Ta książka może prowokować do dyskusji, a nawet budzić opór, jednak odsłania ona to, co w historii najważniejsze: prawdę.

Dzieło stanowi rozwinięcie rozważań teoretycznych zawartych w pracy O wielości cywilizacyj. Poświęcone jest omówieniu znacznego i zwykle ujemnego wpływu cywilizacji żydowskiej na łacińską.
Gminy żydowskie żyły przez dwa tysiąclecia wśród chrześcijan jako ciało odrębne, zachowując swe cechy swoiste, wywierają dezorganizujący wpływ na kulturę, sposób mylenia, moralność i wartości świata łacińskiego przez naginanie życia do często najzupełniej utopijnych teorii, skostniały formalizm życia religijnego oraz podwójną etykę - inną dla obcych, inną dla swoich.

Cena obejmuje komplet 3 tomów. 

Co do politycznego aspektu żydowskiego rasizmu,  to twierdzenie o wyjątkowości ludobójstwa dokonanego na Żydach przez Niemców podczas II wojny światowej  jest  nieprawdziwe. To zwyczajny polityczny mit, polityczna propaganda: „religia świecka”, czyli ideologia. Ludobójstwo dokonane w Związku Sowieckim przez komunistów na „klasowych wrogach rewolucji” przekracza wielokrotnie liczbę żydowskich ofiar Hitlera (6 milionów według najwyższych szacunków) i oceniane jest (wedle najniższych szacunków) na 20 milionów ofiar.

Głęboko przemawia mi do przekonania sylogizm Józefa Szujskiego (1835-1883), który pisał o „fałszywej historii jako mistrzyni fałszywej polityki”. Anegdotycznie akurat ten cytat zawdzięczam człowiekowi, który w swej politycznej praktyce w sposób wręcz idealny zilustrował tezę Szujskiego - Bronisławowi Geremkowi (1932-2008) - a który tak chętnie posługiwał się może nawet lepszą od oryginału parafrazą: „Zła historia jest matką złej polityki”. Czy zasada ta działa także w przypadku niżej podpisanego – to zechce Sz. Czytelnik rozstrzygnąć na podstawie zamieszczonych tu autorskich interpretacji zarówno wydarzeń odległych w czasie, jak i bliskich, a nawet nieco wybiegających w przyszłość politycznych prognoz.

Książka jest pierwszym i jak dotąd najpełniejszym opracowaniem humanitarnej działalności polskich zakonnic podczas hitlerowskiej okupacji. Spontanicznie dawały schronienie żydowskim dzieciom w klasztorach, a także prowadzonych przez siebie szkołach i ochronkach.

Jest to esencja doktoratu Ewy Kurek, która w swej pracy badawczej zajmuje się historią drugiej wojny światowej, w tym w znacznej części problematyką stosunków polsko-żydowskich. Pozycja opatrzona jest wstępem, który do jej amerykańskiego wydania napisał prof. Jan Karski.

Dzieło to, napisane po łacinie, zostało w 1937 roku przetłumaczone na język polski. Książka jest reprintem wydania z 1937 roku, ale obejmuje jedynie polskojęzyczną część powyższego wydania.
W wydaniu z roku 1937 oprócz polskiego tłumaczenia Chrześcijanina w Talmudzie zamieszczono obszerne wprowadzenie oraz łaciński oryginał dzieła.

KTO DOPOMOŻE ŻYDOWI… - książka o wielowymiarowym tytule. Zdanie wzięte z okupacyjnych ustaw niemieckich można dopełniać na wiele sposobów. Ten, kto pomagał podlegał karze śmierci. Po wojnie dostawał Medal Sprawiedliwego Pośród Narodów Świata, ale bywał też nazywany antysemitą. Dyskusja dotycząca postaw Polaków wobec Holocaustu, roi się od skrajnie sprzecznych opinii i sądów. Cechują ją skrajne emocje, płynące z różnych doświadczeń, które są absolutyzowane.

Eseje prof. Kevina MacDonalda (Uniwersytet Stanowy Long Beach, Kalifornia, USA), umieszczone w niniejszym zbiorze, poruszają uczciwie, jak i gruntownie temat żydowskich wpływów etnicznych. Przynoszą także dogłębne wytłumaczenie powodów, dla których tak wielu Żydów reaguje gwałtownie na wszystko, co uważa za niebezpieczne dla swego punktu widzenia i wynikającej zeń polityki, dlaczego mają oni skłonność do tego, aby widzieć zagrożenie nawet w zupełnie niewinnych uwagach i działaniach nie-Żydów.

Niniejsza książka ma na względzie zaznajomienie czytelnika z charakterem i zasadami religii współczesnego żydostwa. Istnieje powszechne przekonanie, iż żydzi wyznają religię starotestamentową, to znaczy tę samą, którą zalecają święte księgi Starego Testamentu i którą wyznawali Izraelici przed Chrystusem. W rzeczywistości tak nie jest.

J. I. Kraszewski, mieszkając jako redaktor kronenbergowskiej „Gazety Codziennej” kilka lat w Warszawie i ocierając się o asymilatorów żydowskich, poznał ich z bliska z osobistej obserwacji. Co widział dokoła siebie, na co patrzył uważnym, badawczym okiem znakomitego psychologa, to wyzyskał w swej powieści pt. „Żyd” (1866 r.).

Nad krajem zbierały się czarne chmury, brzemienne w grzmoty i pioruny armat. Bezkrytyczna młodzież, odurzona entuzjazmem, obliczając zwyczajem swoim siły na zamiary, zamiast odwrotnie, pchała kraj do czynu, który nie mógł od razu wydać skutków wymarzonych.

Zwąchali to zbogaceni bankierzy i kupcy żydowscy swoim nosem handlarskim, liczącym od świtu do zmierzchu, wrażliwym na wszelkie straty.

Obradowali Polacy za i przeciw powstaniu zbrojnemu, „czerwoni” i „biali” — obradowali także w powieści Kraszewskiego „oświeceni” asymilatorzy żydowscy. Jak obradowali?...