Historia powszechna

Hohenzollernowie to niemiecka dynastia, która w krótkim czasie zrobiła niezwykłą karierę i jako ród władców Prus, a potem zjednoczonych Niemiec, w sposób niezwykle istotny zapisała się w historii Europy. Opowieść o nich rozpoczyna się od Wielkiego Elektora, który królem wprawdzie nie był, ale bez jego osiągnięć trudno sobie wyobrazić rozkwit tej dynastii, poprzez kolejne postaci władców XVIII i XIX wieku z Fryderykiem Wielkim na czele, a kończąc na ich współczesnych potomkach.

Powracającym tematem jest transformacja współczesnej cywilizacji zachodniej i sposób, w jaki znaczenia stojące za ideami i koncepcjami, które stworzyły naszą cywilizację, zostały zmodyfikowane w celu stworzenia nowego społeczeństwa. Społeczeństwa, które tylko z nazwy związane jest z amerykańskimi tradycjami i przodkami. Zwraca uwagę, że historia, której się nas naucza oraz nowoczesna tzw.  „Prawica” oznaczają coś zgoła innego niż to, co znali nasi praojcowie. Gottfried wytrwale broni pierwotnego znaczenia i celowości konserwatyzmu, który sprzyja oddolnemu rozwojowi społeczeństw w przeciwieństwie do „postępu” narzuconego siłą przez rozrastającą się biurokrację.

Wyprawy krzyżowe należą do najbardziej zafałszowanych i źle rozumianych wydarzeń w historii Kościoła. Ich obraz w masowej, ukształtowanej przez media, książki i filmy, wyobraźni jest przesycony ciemnymi barwami, a odpowiedzialność za krucjaty należy do standardowego katalogu oskarżeń wobec Kościoła. Tyle że, jak udowadnia autor Chwały krucjat, współczesne badania naukowe jednoznacznie wskazują, że ów obraz niewiele ma wspólnego z rzeczywistością.
Steve Weidenkopf postawił sobie za cel ukazanie prawdziwej, opartej na najnowszych ustaleniach badaczy, historii krucjat.

Na początku sierpnia 2016 r. Victor Thorn, autor książek o małżeństwie Clintonów, został znaleziony martwy w swoim mieszkaniu. Czy seryjny samobójca dotarł za ocean tego nie wiemy, ale w tym momencie tom trzeci, który nosił tytuł Morderstwa nabiera całkiem nowego znaczenia...

Największy bestseller historii politycznej, jedna z najważniejszych książek XX w, autorstwa wybitnego historyka i politologa. Rewelacyjna książka odkrywająca nieznane, a ważne fakty historii ostatnich dwustu lat, opisująca źródła i charakter lewicowego totalitaryzmu. Od rewolucji francuskiej, poprzez marksistowski komunizm i hitlerowski narodowy socjalizm, autor bada przyczyny, które sprawiają, że budowanie raju na Ziemi zamienia się w piekło. Kilkaset stron barwnej i emocjonującej niczym powieść kryminalna historii, w której czytelnik znajdzie m. in. odpowiedź na pytanie, dlaczego wzniosłe idee wolności, równości i braterstwa stały się przyczyną zniewalania, poniżania i nienawiści.

Książka Philippe de Villiers to śledztwo historyczno-polityczne na temat prawdziwych fundamentów Unii Europejskiej, które czyta się jak thriller.

Tragedia Aleppo podkreśla dramatyczną konieczność pomagania tam na miejscu, bowiem mimo kuszenia luksusem i zasiłkami socjalnymi przez kraje zachodnie, większość tamtejszych ludzi nie chce nigdzie emigrować. W Europie trzeba zachęcać nie do uzupełniania rynku pracy na Zachodzie tzw. uchodźcami, ale do odbudowy takich starożytnych miast jak Aleppo i ratowania jego mieszkańców, dzieci, kobiet, starców, rodzin – to jest postawa chrześcijańska.

Autor zabiera czytelników w wyimaginowaną podróż po Cesarstwie Rzymskim w okresie jego największej potęgi i rozwoju terytorialnego, za panowania cesarza Trajana, w latach 115-117 naszej ery.

O czym jest niniejsza książka skoro udział Polski w krucjatach był co najwyżej symboliczny. Faktycznie: rycerstwo Korony niewiele wniosło w obronę Półwyspu Iberyjskiego czy Królestwa Jerozolimskiego. Czy na tej podstawie można jednak stwierdzić, że Polacy byli niechętni wobec idei wypraw krzyżowych lub nawet przejawiali wobec niej swego rodzaju wrogość? Czy słowa księcia Leszka Białego, który w niezwykle cwany sposób miał „wykręcić się” od udziału w wyprawach krzyżowych, argumentując to tym, że w Ziemi Świętej nie ma przecież piwa „i żyć przeto tam nie można” były rzeczywistym powodem? A może były jeszcze inne, bardziej praktyczne powody?

Lektura Praw dziejowych Konecznego, choć nie jest łatwa dla współczesnego człowieka, może pomóc mu realizować własne życie celowo, a przez to czynić je normalnym, dobrym, prawdziwym oraz pięknym, może także ostatecznie dopomóc w budowie życia społecznego bez błędów i głupoty, bo „bezsilne jest zło w życiu zbiorowym, dopóki nie urządzi z siebie imitacji dobra, ażeby móc wyłudzić współpracę obywateli pragnących dobra. Dlatego w życiu zbiorowym głupota (a choćby tylko naiwność) jest gorsza od samego zła, nie byłoby bowiem zła w życiu publicznym, gdyby nie znajdowało oparcia pomiędzy dobrymi, gdyby nie było przyjmowane w najlepszej myśli. [...] Nigdy źli niczego nie utworzą bez pomocy dobrych, więc odkąd (dobrzy –) wycofają się z przedsionków zła, zło musi upaść.

Dr hab. Paweł Skrzydlewski, prof. PWSZ Chełm

„To średniowiecze!” – wykrzykują wciąż lewicowi politycy i publicyści – „Nie ma powrotu do czasów, kiedy uczono, że Ziemia jest płaska!”.
Widmo średniowiecza wciąż krąży po Europie jako ulubiony „chłopiec do bicia” katolickiej konserwy.
A my nie chcemy wcale bronić średniowiecza. Ono broni się samo, jak róża w zimowym ogrodzie. Ma swoje kolce, ale ma też swoje piękno. Wszystkie „oświecone” mity o średniowieczu więcej mówią o naszej współczesności, niż o nim samym. I jak wszystkie zabobony dają się łatwo wyjaśnić historycznie i racjonalnie

Profesor Wieczorkiewicz przedstawia genezę, przebieg i skutki „bitwy z własną armią”, jaka dokonała się w szeregach Armii Czerwonej w latach 1937–1939. Wielka czystka odmieniła oblicze korpusu oficerskiego i całkowicie podporządkowała wojsko Stalinowi. Skala terroru była ogromna.