Historia powszechna

Żywoty cezarów (De vita Caesarum) to zbiór biografii pierwszych dwunastu jedynowładców imperium rzymskiego, rządzących nim od połowy I wieku przed naszą erą do roku 96 naszej ery. Bohaterami dzieła Swetoniusza są kolejno: dyktator Juliusz Cezar oraz cesarze – Oktawian August, Tyberiusz, Kaligula, Klaudiusz, Neron, Galba, Oton, Witeliusz, Wespazjan, Tytus i Domicjan.

Ta edycja wzbogacona jest o ilustracje, indeks oraz tablice genealogiczne.

Chwała Greków (...) pokazuje bowiem, jak olbrzymi wkład w rozwój nauki i sztuki w dobie średniowiecza mieli Bizantyńczycy. I co ciekawe, tworzyli oni kulturę głównie w oparciu o wzorce greckie: klasyczne, hellenistyczne, poźnoantyczne, a największą ich zasługą jest bycie pewnego rodzaju medium – przekaźnikiem starożytności do czasów nowożytnych.

Odkryciem autora książki Chwała Greków jest to, że owo przekazywanie odbywało się już w średniowieczu, a nie dopiero po roku 1453, czyli po upadku Konstantynopola inicjującym niejako renesans. (…) Chwała Greków to z jednej strony chwała Starożytnych, twórców wielkiej literatury, historiografii, filozofii, a z drugiej – chwała ich potomków, Greków średniowiecznych, którzy tę kulturę zachowali, przekazali, zainspirowali nią i nauczyli jej łacinników.

Jakie mamy dowody na to, że Wielką Piramidę wzniósł Cheops?
W jaki sposób ją zbudowano?
Czy było to możliwe przy zastosowaniu prostych kamiennych narzędzi?
Skąd pomysły, że za jej budową stali kosmici?
Kto pierwszy wdarł się do piramidy i co w niej znalazł?

Św. bp Pelczar w zwarty i logiczny sposób przedstawia genezę rewolucji francuskiej prezentując ją - zgodnie z rzeczywistością - jako krwawy przewrót, godzący we wszelkie przejawy życia ludzkiego, począwszy od religii, obyczajowości, stosunków społecznych aż do urządzeń struktury władzy w państwie i w świecie.

José Antonio Primo de Rivera (1903-1936) był najstarszym synem dyktatora Hiszpanii z lat 20-tych XX wieku generała Miguela Primo de Rivery. Był osobowością barwną, krwistą, wieloznaczną i intrygującą pod wieloma względami.

Teodor Jeske-Choiński wspiął się na intelektualne wyżyny, aby pomóc Czytelnikowi poznać psychologię narodu żydowskiego, który jest – według autora – zastygły i stężały w swoim „wybraństwie”. Psychologia ta jest zupełnie odmienną od tej, którą zna przeciętny zjadacz polskiego chleba, podobnie jak separatyzm, dążenia i przeświadczenie o wyjątkowości własnego narodu i pogarda dla obcych.

Teodor Jeske-Choiński to dziś autor wyklęty i zapomniany. Psychologia rewolucji francuskiej to znakomite studium o charakterze popularno-naukowym, mimo że napisane w 1905 roku, to jednak do dziś zadziwia swą wnikliwością. Obnaża rozkład moralny społeczeństwa francuskiego z czasów rewolucyjnych i wstrząsającą ohydę i potworność samej rewolucji.

Zastanawiające są analogie do dzisiejszego rozkładu moralnego społeczeństw, nieustannie wypatrujących nowoczesności, zmian i rewolucji, otwartych na permanentne przemiany.

Niezwykłe historie bojowych słoni, koni, psów, gołębi, nietoperzy i delfinów wspomagających wielkie armie świata.

Tom pierwszy poświęcony jest katom – wszystkim sprawującym władzę w państwach komunistycznych naszego globu. Przedstawia historię tworzenia się nowej ideologii, działającej jak opium, proces zdobywania zwolenników i światowej ekspansji na kilka kontynentów. Thierry Wolton opowiada o rewolucyjnych przewrotach i kształtowaniu się totalitarnych struktur państwowych. Zadaje przy tym podstawowe pytanie: jak mogło dojść do tego, że komunizm uwiódł miliony.

W tej fascynującej opowieści o starożytnej Grecji, Thomas R. Martin ponownie tchnął życie w tę antyczną cywilizację. W barwny sposób opisuje jej dzieje, zaczynając od początków w epoce kamiennej, poprzez czasy wojen perskich i imperium ateńskiego, aż po podboje Aleksandra Wielkiego. 

Tomas Schuman (właściwie Jurij Bezmienow) był zaangażowany w światowe wysiłki propagandowe reżimu sowieckiego. Niczym odpowiednik Winstona Smitha, bohatera książki Rok 1984 George'a Orwella, pracował dla komunistycznego odpowiednika Orwellowskiego Ministerstwa Prawdy, czyli Agencji Prasowej „Nowosti”. Celem tej agencji było tworzenie jednostronnych i zafałszowanych informacji przekazywanych zagranicznym mediom. Tego rodzaju działania KGB określało mianem „dezinformacji”. I właśnie tajniki takich działań oraz cele, do jakich miały one prowadzić, opisuje Schuman ujawniając kulisy działań propagandowych sowieckiej agentury wpływu.