Biografie

Książka An Enemy of the State: the Life of Murray N. Rothbard Justina Raimondo jest, do tej pory, jedyną biografią Murraya N. Rothbarda — najważniejszej postaci w historii ruchu wolnościowego i libertariańskiego. Jest ona tym bardziej cenna, że autor książki był przyjacielem Rothbarda i miał dostęp do całej jego prywatnej korespondencji. Koncepcja libertarianizmu wciąż jest słabo znana szerszemu gronu Polaków, choć to wspaniała idea głosząca wolnościowe hasła. Chcemy, aby to się zmieniło, a Murray N. Rothbard — nietuzinkowy ekonomista, filozof, historyk, działacz, publicysta — stał się postacią obecną w powszechnej świadomości Polaków.

Książka pt. Misja. Polityczna biografia Andrzej Dudy próbuje odpowiedzieć na pytanie - jak to możliwe? W jaki sposób człowiek nieznany, kreowany przez mainstreamowe media na trzeciorzędnego, "plastikowego", czy "teflonowego" polityka zdobywa w trakcie trwającej niespełna pół roku kampanii wyborczej zaufanie większości Polaków i mandat od narodu do sprawowania najważniejszej funkcji w państwie?

Panujący przez 62 lata cesarz Shōwa, za życia znany jako Hirohito, należy do najbardziej enigmatycznych i kontrowersyjnych mężów stanu XX wieku. Jego oceny oscylują między obrazem bezwolnej marionetki w cudzych rękach, po perfidnie zacierającego ślady własnych zbrodni wszechwładnego dyktatora. Czy przed 1945 rokiem był władcą absolutnym w państwie oficjalnie konstytucyjnym? I czy po tej dacie naprawdę stracił wszelki wpływ na rządy? Analiza skąpych świadectw, które można uznać za rzetelne, daje obraz daleki od proponowanych schematów.

Kim jest ten człowiek, który stał się legendą już za młodu?

Urodził się w 1920 r. w Wołkowysku niedaleko Grodna, od dziecka wyróżniał go talent przywódczy, a wojskowość miał we krwi dlatego wstąpił do szkoły podchorążych zaraz po maturze. W 1939 r. w wieku 19 lat aresztowany przez bolszewików, otrzymał wyrok śmierci. Był partyzantem „Zapory”, a do szkolenia żołnierzy z „Parasola” powołał go „Nil”. Ciężko ranny podczas walk na Woli trafił do obozu jenieckiego w Murnau gdzie poznał Rotmistrza Witolda Pileckiego. Z polecenia Gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego trafił do I Samodzielnej Brygady Spadochronowej, tak znalazł się w wojsku w Wielkiej Brytanii.

EGZEMPLARZE Z AUTOGRAFEM AUTORA!

Z tego „wszystkiego, co Polskę stanowi" zostało wybranych kilkadziesiąt postaci, świadków naszych dziejów, tworzących łańcuch pokoleń, począwszy od Mieszka I do czasów współczesnych. Wśród nich są ci, którzy tworzyli fundamenty naszej tożsamości, ci, którzy w różnych czasach bronili wolności i walczyli o niepodległość Polski, ci, którzy rozwijali kulturę: naukę, język i sztukę, ci, którzy swoją pracą budowali gospodarczą pomyślność naszej ziemi, a także ci, którzy ofiarowali Ojczyźnie swoje cierpienie i przeszli przez życie dobrze czyniąc. Dzieje Polski od zarania jej państwowości są związane z dziejami Kościoła. Tę chrześcijańską tożsamość ukazują biografie bohaterów książki. Wartości, które przyjęli i którym służyli są tym, „co Polskę stanowi".

To głośne, klasyczne już dzieło zostało okrzyknięte najbardziej wymowną ze wszystkich książek Fultona J. Sheena. Będąc owocem wielu lat refleksji, modlitwy i badań, ta dramatyczna i poruszająca opowieść o narodzinach, życiu, ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu Chrystusa jest zarazem pełnym żarliwości, fascynującym portretem Boga-człowieka, nauczyciela, uzdrowiciela, a nade wszystko Zbawiciela, którego obietnica podtrzymywała w ludzkości nadzieję przez tysiąclecia.

Ta prowokująca książka przedstawia sylwetki najbardziej znanych intelektualistów, moralistów, pisarzy aspirujących do roli nauczycieli ludzkości. Autor próbuje rozstrzygnąć, czy mieli do takiego pouczania prawo, tropi, jak daleko sięgał ich szacunek dla prawdy, jaki był ich stosunek do pieniądza, jak traktowali swoje żony i dzieci, czy byli wierni w przyjaźni oraz czy zasady głoszone publicznie stosowali w życiu prywatnym. Śmiało i błyskotliwie ukazuje portrety m.in. Rousseau, Shelleya, Marksa, Ibsena, Tołstoja, Hemingwaya, Russella, Brechta, Sartre'a.

Książkę tę bezwzględnie powinni przeczytać wszyscy polscy kandydaci na prawicowych polityków. Zwłaszcza, że czyta się ją bardzo przyjemnie. Jej autora nie od dziś znamy jako niestrudzonego wydawcę, który wierny konstatacji Józefa Mackiewicza, iż jedynie prawda jest ciekawa, publikuje swoiste "prohibita" - książki łamiące kanony politycznej poprawności. De Valera udowadnia, że potrafi on również ciekawie opowiadać.

Jerzy Wolak, "Polonia Christiana", nr 43 (luty-marzec 2015).

Monumentalna praca na temat największego polskiego prozaika XX wieku. Kto chce poznać i zrozumieć Józefa Mackiewicza, a przy okazji również współczesną Polskę i kondycję polskich elit, musi sięgnąć po tę, wyróżnioną w Literackiej Nagrodzie im. Józefa Mackiewicza, pracę Grzegorza Eberhardta. 

Zdumiało mnie, jak wiele osób występujących w tej książce poznałem osobiście. Przeraziło, jak mało o nich wiedziałem i jak powierzchowne miałem opinie. To, że skłaniam się raczej, by wierzyć świadectwom przytaczanym przez Eberhardta niż własnym opiniom towarzyskim, jest chyba największym komplementem, jakim można obdarzyć twórcę literatury faktu.

Maciej Rybiński

(wydanie trzecie, znacznie poszerzone i uzupełnione)

Nie ma literatury polskiej bez Zbigniewa Herberta, ale i bez Wisławy Szymborskiej, bez Tadeusza Konwickiego i Marka Nowakowskiego, bez zapisującego w jej historii najnowsze rozdziały Jarosława Marka Rymkiewicza.

Z tej pracy jednoznacznie wynika, że biografia Piłsudskiego została sfałszowana w czasie jego dyktatury. Badając źródła i materiały źródłowe oraz konfrontując je z oficjalną propagandą, wmawianą nam w III RP zdecydowanie stwierdzam, że wizerunek propagandowy Józefa Piłsudskiego diametralnie odbiega od rzeczywistości wynikającej z materiałów źródłowych  (Tomasz Ciołkowski)

Czym była tytułowa rewolucja pokojowa? Jak ją przeprowadzono? Jakie przyniosła skutki? W tej książce, będącej krótką syntezą myśli i czynów Salazara, polski Czytelnik pozna historię polityczną Portugalii spod pióra jej najważniejszego architekta.

Był człowiek, który prowadził tak zwaną rewolucję pokojową. Nazywał się Salazar. Przez wiele, wiele lat kierował swoim państwem, Portugalią. Doprowadził do tego, że jego kraj, ciągle niespokojny, pełen najrozmaitszych gwałtów i przemocy, stał się krajem pokoju i dobrobytu. Dlatego nazwano jego metodę rewolucją pokojową. Za jego rządów wszystko odmieniło się ku lepszemu. Odmienili się ludzie, ich dobra wola, serca i umysły.

Stefan Kardynał Wyszyński, Prymas Polski, 22 II 1981 r.