Fijorr Publishing

Pierwsza i jedyna jak dotąd w języku polskim biografia wielkiego myśliciela. Na dodatek Autobiografia. Wydana z okazji 125. rocznicy Jego urodzin. Mam nadzieję, że ta cienka praca będzie czytana przez wielu myślących mężczyzn i kobiet. Złe skutki inflacji oraz socjalizmu-komunizmu staną się dla nich jasne i ogarnie ich uczucie lęku - Margarit von Mises.

Jest to jedna z najciekawszych książek zajmujących się omówieniem zasad i konsekwencji istnienia państwa opiekuńczego, czyli tego, co w języku codziennym nazywamy socjalem, albo państwem socjalnym.

Autorem kilku tekstów, a zarazem całego wyboru, jest Tom G. Palmer, na co dzień wiceprezes Instytutu Katona z Waszyngtonu. Palmer wybrał kilka esejów napisanych przez siebie, oraz kilku wybitnych współczesnych ekonomistów wolnorynkowych, próbujących odbrązowić mitologię towarzyszącą państwu opiekuńczemu i ukazać prawdziwe oblicze tej szarlatanerii. Książka zawiera empiryczne i teoretyczne argumenty przeciwko absurdalnej koncepcji państwa opartego na manipulacji władzy i marnotrawstwie wysiłku obywateli.

No, przecież nie napiszę, że jest to od dawna oczekiwana książka.

Że takich książek, podobnie jak dobrej pracy, na rynku brakuje, albo że autor jest znanym propagatorem przedsiębiorczości, który w każdym człowieku dostrzega potencjalnego Gatesa, Waltona czy Della. Napiszę więc tylko, że po przeczytaniu Licz na siebie zniknie cała masa pytań związanych z założeniem własnej firmy, a równocześnie pojawi się kilka razy więcej innych problemów. Różnica tkwi w tym, że posiadając swój biznes łatwiej się je rozwiązuje. Dlaczego? Bo innego wyjścia nie ma. Powodzenia!

"Konserwatyzm między Atenami a Jerozolimą" to nowa praca Wielomskiego, w której autor analizuje drogę, jaką przebyliśmy od czasów starożytnych do współczesności. Dowodzi w niej, że wbrew pozorom niewiele się tak naprawdę zmieniło. Poznanie źrodeł - zdaniem autora - pomoże w zrozumieniu naszych czasów lepiej niż ich naoczna obserwacja.

Gdybyśmy mieli powiedzieć, czym była dla konserwatystów rzeczywistość, to moglibyśmy stwierdzić, że kojarzyła się im ona nie z parlamentaryzmem, demokracją, społeczeństwem mieszczańskim, handlem, przemysłem i miastem, lecz ze szlacheckimi dworkami, balami, karocami, sukniami dam, nie upolitycznionym ludem, a nade wszystko z tradycją monarchią i jej symbolem w postaci pałaców królewskich.

Odda­jemy w Pań­stwa ręce książkę, a wła­ści­wie ksią­żeczkę, któ­rej zna­cze­nie trudno prze­ce­nić. Oma­wia ona jedno z naj­waż­niej­szych, a zara­zem naj­groź­niej­szych zja­wisk współ­cze­sno­ści. Redy­stry­bu­cja może dopro­wa­dzić naszą cywi­li­za­cję do upadku. Ona nie tylko demo­ra­li­zuje spo­łe­czeń­stwo, wzmac­nia pań­stwo, jako apa­rat uci­sku, nie tylko ogra­ni­cza wol­ność jed­nostki, ale osła­bia­jąc jej moty­wa­cję i chęć do dzia­ła­nia nisz­czy wysi­łek pro­duk­cyjny, mar­no­trawi rzad­kie zasoby, wywo­łu­jąc kry­zysy, któ­rych skutki mogą być dla współ­cze­snego świata prze­ra­ża­jące. Obecny kry­zys, to kry­zys tzw. pań­stwa opie­kuń­czego, któ­rego fun­da­men­tem jest wła­śnie redy­stry­bu­cja.

Jest to dzieło jednego z najwybitniejszych umysłów europejskich, francuskiego politologa i ekonomisty, Bertranda de Jouvenel. Autora wydanej przed dwoma laty „Redystrybucji”.

W tomie spisano dzieje władzy politycznej – od jej powstania poprzez monarchię, feudalizmy, do  kapitalizmu i faszyzmu sprzed i z czasu II wojny światowej.

(…) Tymczasem Polska ma wszelkie zasoby, które pozwalają jej stać się bogatym regionem. Mamy więcej inżynierów niż Francja i Niemcy razem wzięte. Jesteśmy jednym z nielicznych krajów świata, gdzie liczba informatyków przewyższa możliwości ich zatrudnienia. Ludzie są pracowici, ambitni i zmotywowani do pracy. W przeciwieństwie do mieszkańców zachodnich krajów Europy, Polacy są ambitni i nie przyzwyczaili się do życia na koszt państwa. Nie liczą na pomoc społeczną, a gdy nie mogą znaleźć pracy w kraju, wtedy szukają jej za granicą. Wyż demograficzny stanu wojennego jest w najbardziej produktywnym okresie swojego życia. Mamy dobre położenie, blisko do rozwiniętych gospodarek, dostęp do morza oraz duże zasoby naturalne.

Zdawałoby się, że co, jak co, ale własność prywatna to rzecz znana i nie wymagająca jakichś głębszych analiz. Kiedy jednak przyjrzeć się problemowi z bliska okaże się szybko, że jest to najbardziej kontrowersyjna idea w dziejach ludzkości. Problemem zainteresował się filozof i ekonomista, Dariusz Jurus, zebrał  materiał dowodowy w sprawie własności prywatnej.

Dużo mówi się w polityce o budowaniu tak zwanego państwa dobrobytu, tudzież państwa opiekuńczego. Czy na pewno warto iść w tę stronę?

Mamy co do tego poważne i uzasadnione wątpliwości. Budowanie państwa dobrobytu prowadzi bowiem obywateli do zrzucania odpowiedzialności za własny dobrobyt na instytucję państwa, zamiast brania tej odpowiedzialności na siebie. Z historycznej perspektywy dobrobyt społeczny jest tym wyższy, im większa odpowiedzialność jednostki za własne życie.

Auto­rzy tej nie­wiel­kiej roz­mia­rami, jed­nakże zna­czą­cej i waż­nej książki zasta­na­wiają się, dla­czego: zamiast pro­wa­dzić nas do soli­dar­no­ści spo­łecz­nej, pro­spe­rity i wol­no­ści, demo­kra­cja dopro­wa­dza  do kon­flik­tów spo­łecz­nych, nie­okieł­zna­nych wydat­ków rzą­do­wych oraz tyra­nii pań­stwa.

Niewielu dzisiejszych ekonomistów jest zaznajomionych z systemami monetarnymi pozbawionymi banku centralnego funkcjonującymi w przeszłości. W swej ignorancji są przekonani, że systemy takie nie mogły działać prawidłowo. Nie powinno zatem zaskakiwać to, że mało który z nich poważnie traktuje możliwość, by takie alternatywy mogły zapewnić większą stabilność systemu monetarnego, niż robi to Fed i pozostałe banki centralne.