Grzegorz Braun

Remanenty historyczne, czyli prywatne autokorepetycje z historii to najnowsza książka Grzegorza Brauna.

W książce znajduje się wiele bardzo ciekawych i nieznanych powszechnie wyimków z historii; m.in.:
☑️ dlaczego angielski ambasador nakazał zabicie cara Pawła I? 
☑️ Jak to było naprawdę ze śmiercią króla Stanisława Augusta? 
☑️ Dlaczego autor napisał w książce zupełnie rewizjonistyczną biografię Jana Kilińskiego? 
☑️ I wiele, wiele innych ciekawych tekstów.

Połowa roku 2018 to dobry moment na podsumowanie pewnego etapu – bo oto właśnie w polskim życiu publicznym osiągnęliśmy kolejny „moment prawdy”. To określenie zapożyczam nie z jakiejś grafomańskiej poezji, ale z fachowego języka służb – konkretnie: sowieckiego Smiersza (Smiert’ szpionam!) – gdzie „momentem prawdy” nazywa się kulminację gry operacyjnej niejako wymuszającej ujawnienie; chwilę, w której nie da się już dłużej uprawiać gry pozorów i przeciwnik zmuszony jest wykonać ruch odsłaniający bez cienia wątpliwości tożsamość i rzeczywiste zamiary. „Moment prawdy” to ostateczna konfrontacja, w której opadają maski i wreszcie jasnym staje się, kto jest kim.

Głęboko przemawia mi do przekonania sylogizm Józefa Szujskiego (1835-1883), który pisał o „fałszywej historii jako mistrzyni fałszywej polityki”. Anegdotycznie akurat ten cytat zawdzięczam człowiekowi, który w swej politycznej praktyce w sposób wręcz idealny zilustrował tezę Szujskiego - Bronisławowi Geremkowi (1932-2008) - a który tak chętnie posługiwał się może nawet lepszą od oryginału parafrazą: „Zła historia jest matką złej polityki”. Czy zasada ta działa także w przypadku niżej podpisanego – to zechce Sz. Czytelnik rozstrzygnąć na podstawie zamieszczonych tu autorskich interpretacji zarówno wydarzeń odległych w czasie, jak i bliskich, a nawet nieco wybiegających w przyszłość politycznych prognoz.

Żyjemy w dziwnych i niepewnych czasach, które z pewnością przyniosą jedno: przyszłość inną od tej, jaką wyobrażaliśmy sobie dotychczas. Przesunięcie opinii publicznej, praktyki środowisk lewicowych, zwiększanie kontroli państwowej, wojna kulturowa – to zmartwienia, które leżą na sercu każdego prawicowca. W tym Grzegorza Brauna, który nie omieszkał wyraziście przedstawić swojego stanowiska na najważniejsze obecnie tematy społeczno-kulturowo-polityczne.

100 minut prawdy na 500-lecie zakłamania!

Luter i rewolucja protestancka to nowe dzieło Grzegorza Brauna i Fundacji Osuchowa, pokazujące prawdziwe oblicze reformacji i zniszczeń jakich dokonała w Kościele Katolickim.

W warstwie wizualnej poza „gadającymi głowami” zobaczymy szereg współczesnych obiektów (plenerów i wnętrz) istotnych dla faktografii, lub symbolicznie powiązanych z naszym tematem: dom Lutra w Eisleben czy zamek w Wartburgu, spustoszone opactwo Kirkstall w środkowej Anglii, monument reformacji w Genewie czy park Vigelanda w Oslo. Sięgniemy do ikonografii z epoki – rycin, drzeworytów, obrazów i druków – ale i do malarskich przedstawień późniejszej daty, jak np. „Hołd Pruski” Matejki czy panorama bitwy pod Frankenhausen Wernera Tuebkego.

Połowa roku 2018 to dobry moment na podsumowanie pewnego etapu – bo oto właśnie w polskim życiu publicznym osiągnęliśmy kolejny „moment prawdy”. To określenie zapożyczam nie z jakiejś grafomańskiej poezji, ale z fachowego języka służb – konkretnie: sowieckiego Smiersza (Smiert’ szpionam!) – gdzie „momentem prawdy” nazywa się kulminację gry operacyjnej niejako wymuszającej ujawnienie; chwilę, w której nie da się już dłużej uprawiać gry pozorów i przeciwnik zmuszony jest wykonać ruch odsłaniający bez cienia wątpliwości tożsamość i rzeczywiste zamiary. „Moment prawdy” to ostateczna konfrontacja, w której opadają maski i wreszcie jasnym staje się, kto jest kim.

Dlaczego odpalił w sejmie gaśnicę? Jak zablokował Jana Grabowskiego? Czy powinniśmy wyjść z eurokołchozu? Co oznacza hasło „STOP ukrainizacji Polski”? Co dalej z Konfederacją? Jaka będzie przyszłość polskiej prawicy? Kim jest „Student”? Czy kowidianie zapłacą za swoje zbrodnie? Na te pytania znajdziesz odpowiedź w TEJ książce.

Głęboko przemawia mi do przekonania sylogizm Józefa Szujskiego (1835-1883), który pisał o „fałszywej historii jako mistrzyni fałszywej polityki”. Anegdotycznie akurat ten cytat zawdzięczam człowiekowi, który w swej politycznej praktyce w sposób wręcz idealny zilustrował tezę Szujskiego - Bronisławowi Geremkowi (1932-2008) - a który tak chętnie posługiwał się może nawet lepszą od oryginału parafrazą: „Zła historia jest matką złej polityki”. Czy zasada ta działa także w przypadku niżej podpisanego – to zechce Sz. Czytelnik rozstrzygnąć na podstawie zamieszczonych tu autorskich interpretacji zarówno wydarzeń odległych w czasie, jak i bliskich, a nawet nieco wybiegających w przyszłość politycznych prognoz.

„Będziesz Pan wisiał” to słowa które padły na trybunie sejmowej z ust Grzegorza Brauna do ministra „zdrowia” Adama Niedzielskiego. Układ polityczny który rządzi polską od ponad 30 lat dostają piany i rozległ się wrzask niczym od ludzi opętanych skropionych wodą święconą. Jednak cena mówienia prawdy jest wysoka, ale dla osoby która ma determinację, wiarę i wizję wolnej Polski nie straszne są kary czy próby wykluczenia z życia politycznego. Grzegorz Braun od wielu lat prowadzi tą batalię i wie jaka jest tego cena. Jak wygląda jego walka o prawdę? O tym jest ta książka.

„Będzie to, ni mniej, ni więcej, opowiadanie o »niedoszłym« powstaniu – i »odwołanej« wojnie światowej. I o tym, jak jednego i drugiego na raz, genialnym w swej prostocie posunięciem strategicznym, dokonała Najświętsza Maryja Panna w Gietrzwałdzie, w 1877 roku."(...)

Książka ma formę rozmowy Jana Pińskiego z Grzegorzem Braunem o wybranych epizodach historii Polski.

"Ta książka ma pomóc zwykłym ludziom zrozumieć historię Polski, a także dać im argumenty. Historia ograniczona do dat, bez narracji umożliwiającej jej zrozumienie, nie ma walorów kształcących. Wyposażona zaś w fałszywą narrację, na przykład o tym, że przegrane powstania narodowe sprzyjały odzyskaniu niepodległości, stanowi kamień węgielny przyszłych porażek. Zachęca bowiem do popełniania tych samych błędów w przyszłości."

 ze Wstępu Jana Pińskiego

Wszystkie plany i uroszczenia, autorzy niniejszej książki analizują nie w oparciu o spiskowe teorie jakichś tajemniczych płaskoziemców, tylko oficjalne dokumenty najpoważniejszych na świecie organizacji posiadających władzę, prestiż i pieniądze. I dążących do tego, by, zwłaszcza władzy i pieniędzy, mieć w Nowej Normalności jeszcze więcej.

Pandemię koronawirusa trzeba zawsze starannie oddzielać od rozmaitych interesów politycznych, które możni tego świata starają się przy jej pomocy wygrać. Interesy te nie są wcale tajne – można powiedzieć, że w modelowy i zupełnie jawny sposób ujawniła je dosłownie kilka dni temu on-linowa wersja Światowego Forum Ekonomicznego, podczas której prezydenci i kanclerze, premierzy i szefowie banków centralnych rysowali szkic Nowej Normalności, bo co do tego, że do Normalności Starej powrotu już nie ma – to nie mają najmniejszej wątpliwości.