Poezja

ARCANA mają szczęście od lat współpracować z Wojciechem Wenclem. Dzisiaj z przyjemnością informujemy, że poeta wydał właśnie nowy tomik zatytułowany Epigonia. Jako jego przedsmak proponujemy fragment poniżej. Polecamy także materiał wideo, zapowiadający książkę.

Wspaniałe, monumentalne świadectwo patriotyzmu, narodowej dumy i przywiązania do ojczystego domu, któremu na imię Polska.

W wyborze uwzględniono autorów, którzy zrośli się nierozerwalnie z tradycją patriotycznej poezji, których twórczość składa się na katechizm miłości do Polski, i którą powinno się znać jak pacierz.

Fragment

Jest to jedyny tak bogaty zbiór wierszy w polskiej liryce, całkowicie poświęcony pięknu i tragedii ziem kresowych. Stanisław Srokowski od lat opisuje dramatyczne dzieje Polaków w opowiadaniach i powieściach. Jednakże w poezji dopiero teraz jawi się jako piewca polskiej duszy, sięgający do najgłębszych pokładów ludzkiej egzystencji. Wywodzi się z głośnej poetyckiej awangardy XX w., zwanej szkołą lingwistyczną i po raz kolejny wnosi do współczesnej literatury nowatorski ton, wzbogacając go oryginalną metaforyką, błyskotliwym obrazowaniem i subtelnym stylem. Język tej liryki, jakby powiedział filozof, ujawnia nadwyżkę sensu, pogłębia nasze oswajanie z własnym istnieniem. Piękno spotyka się tu z dojrzałością, mądrość z prawdą, a powaga z godnością. To ważny, unikalny i dociekliwy głos polskiej poezji.

Szczątki wrośnięte w ziemię, splecione w nierozerwalny, krwawy węzeł — czaszki, kości rąk i nóg, żebra i paliczki lub to, co z nich zostało. Doły płytkie i ciasne. Na jednej z fotografii szkielet zamordowanego leży tuż pod powierzchnią ziemi, a to, co zostało z jego dłoni opiera się o róg dołu, tak jakby zmarły chciał powstać, jakby pragnął wyzwolić się z więzienia, wyjść z ukrycia. To jest pierwsza, najgłębsza, ukryta warstwa powązkowskiej „Łączki”, jej semantyczny fundament.

Ogłoszone tu utwory pozwalają lepiej poznać i zrozumieć Skiwskiego, zwłaszcza jego postawę w czasie II wojny. Obraz okupowanej Warszawy, jej martyrologii, ale także codzienności, krytyczne portrety cynicznych lub lekkomyślnych konspiratorów, spekulantów, ex-ziemian handlujących mieniem pożydowskim, bezmyślnych, ale i okrutnych Niemców, wspieranych przez jeszcze bardziej okrutnych Rosjan pozostających na ich służbie, wszystko razem składa się na ciekawy, może osobliwy obraz lat 1939–1945.

Wydanie w serii Kolorowa Klasyka przygotowano ze szczególną dbałością o estetykę - kanoniczne XIX-wieczne ilustracje podkreślają atmosferę utworu, a doskonała okładka autorstwa znanego grafika Roberta Konrada przyciągnie oko każdego czytelnika.

„Polska fantastyczna” to zbiór najważniejszych tekstów Trzebińskiego. W tomie znalazł się groteskowy dramat Aby podnieść różę…, obszerny wybór jego wierszy oraz całość publicystyki kulturalnej i literackiej.

Debiut poetycki Reynka, który zajmował się równocześnie malarstwem i grafiką, nastąpił w 1918 roku. Cała jego twórczość, na którą składa się kilkanaście tomów poezji oraz setki prac graficznych, przeniknięta jest duchem chrześcijańskim, bliskim mistycyzmowi. Widać w niej też wyraźne wpływy pieśni ludowej i poezji barokowej.

Choć różnorodny w formie, Norwid niezmienny był w poglądach i upodobaniach. Dzieła swoje podporządkowywał zasadom piękna, a stawiał je w służbie Boga i Ojczyzny. Bacznie obserwował świat; jego twórczość, zwłaszcza rysownicza, jest kapitalnym dokumentem czasów, w których przyszło mu żyć. 

Ewa Zelenay, była stewardessa pracująca na wielu typach samolotów PLL LOT, w tomiku zatytułowanym "na prostej..." odkrywa przed Czytelnikiem wspomnienia zbierane intensywnie przez lata wszystkimi zmysłami, ale przede wszystkim sercem.

Satyry polityczne Janusza Szpotańskiego zgrupowane w trzech cyklach: Gnom, Caryca, Szmaciak, wzbogacone o autobiografię Autora.

Jerzy Burski, rok produkcji 1948, artysta grafik do dziś, jak się teraz okazało, z powikłaniami literackimi i kilkoma innymi.

Warkocze z okładki

to symbole:

zaplecionych dziwnie losów,
zaplecionych faktów,
zaplecionych osób...