Powieść współczesna

Trzy boiskowe historie – sędziego piłkarskiego, trenera i młodego piłkarza, które łączą się ze sobą i przeplatają, są pretekstem do ukazania gorzkiej prawdy o polskiej piłce nożnej na różnych szczeblach rozgrywkowych: korupcji, ustawiania wyników meczów, skorumpowanych sędziów i bezwzględnych działaczy sportowych.

Piłkarskie bagno jest co prawda fikcją literacką, ale inspiracją do jej napisania były rzeczywiste historie, zarówno te zasłyszane, jak i te, o których można było przeczytać na pierwszych stronach prasy. Wszystko to okraszono wątkami obyczajowymi i kryminalnymi.

Książka pokazuje, jak marzenia i młodzieńcze ideały utalentowanego piłkarza z niewielkiej miejscowości zderzają się z brutalnym światem zawodowego futbolu przesiąkniętego brudem, fałszem i zepsuciem; w którym sportowa rywalizacja jest tylko tłem istoty współczesnej piłki nożnej: układów, biznesów i mafijnych koneksji działaczy, sędziów i zaprzedających się piłkarzy.

Pełna dziwnych i nadprzyrodzonych zjawisk wycieczka w późne lata 60. – do świata zbuntowanej młodzieży, kabaretów i teatrzyków, wolnej miłości, a także służby bezpieczeństwa

Porwanie prezydenta Rosji z komnat na Wawelu kończy się jedynie połowicznym sukcesem. Porwany okazuje się sobowtórem Władymira Pobiedina. Zanim dosięgną go macki GRU, podzieli się z porywaczami swoją wiedzą na temat planu „Samodzierżcy”, który ma zmienić przyszłość cywilizacji Zachodu. Los Europy, na której rubieżach narasta muzułmańska fala, wydaje się przesądzony.

Listy starego diabła do młodego angielskiego pisarza C. S. Lewisa to książka opisująca działanie diabłów, usiłujących opanować ludzką duszę. Stary i doświadczony Krętacz udziela rad młodszemu Piołunowi, wyjaśniając mu jak wykorzystywać słabości ludzi, osaczać ich, wzmacniać wady i osłabiać zalety, pozwalające ludziom czynić dobro. Wydawałoby się, że tak napisana książka to podręcznik czynienia zła. Nic bardziej mylnego, książka C. S. Lewisa przepełniona jest wartościami chrześcijańskimi i pochwałą dobra, a przy tym napisana jest ze swadą i niespotykanym humorem.

Krystian Kratiuk w pasjonujący sposób odkrywa ciemne karty Kościoła związane z nadużyciami seksualnymi, także na jego najwyższych szczeblach. Ta powieść szokuje, zasmuca, ale pokazuje też, że jedyna słuszna droga jest dotarcie do prawdy. Nawet jeśli to prawda bardzo bolesna.

Fascynujący portret współczesnego miasta i jego zwyczajnych na pozór mieszkańców. Miasto przypomina tu labirynt, w którym krążą bohaterowie, błądząc, szukając, często upadając, ale czasem też znajdując jakieś światło, które daje im wolność i nadzieję. 

Prozatorskie miniatury Piotra Müldnera opowiadają o stanie wojennym w tonacji rzadko uprawianej przez literaturę tego okresu. Poruszają się z kapryśnym wdziękiem między metaforą i anegdotą. W śmiesznym i strasznym teatrum tej dziwnej wojny nie ma herosów, są zwykli zagubieni ludzie. To jakby świat przedstawiony we fragmentach, na pozór chaotyczny a przecież wyrazisty i dojmujący.

Raz jeden jedyny to rzecz o stanie wojennym, wojnie polsko-jaruzelskiej, jak mówił lud. Celnego zapisu doczekała się ta „okupacja” pod piórem Piotra Müldnera. Oszczędnymi środkami wyrazu, lapidarną formą opisu¬je tamte dni w cyklu opowiadań. Dla pamięci przyszłych pokoleń. Poświadcza prawdę, że literatura potrafi dawać świadectwo. Utrwala to, co ulotne, drobne, pozornie nieistotne, ale często najważniejsze.

To się czyta i budzą się emocje! Polecam.

Marek Nowakowski

Nowa książka autora Niewidzialnych!

Miasto umarłych to książka o zwykłych ludziach, którzy − wtłoczeni w młyn wojny, okupacji i powojennego terroru − chcą, na przekór wszystkim i wszystkiemu, normalnie żyć. Autor łączy realizm w opisie ponurej codzienności lat czterdziestych z mistycyzmem i tajemnicą. Przedstawia losy bohaterów, które nikogo nie pozostawią obojętnym.

Po siedmiu latach od publikacji tamtej książki pojawia się nowa powieść Węgiełka, pt. Spław, bez wątpienia wybitna, oryginalna, i jeszcze ciekawsza od poprzedniej, choć łączy ją z nią wiślana tematyka. […] Węgiełek z wirtuozerią buduje świat przedstawiony swej książki z rozmaitej materii historycznej, robiąc to z ogromnym poczuciem humoru, ale też starając się odsłonić to, co stanowi o istocie narodowych dziejów.

Marcin Wolski po raz kolejny brawurowo obnaża mechanizmy wielkiej polityki. Sugestywność jego książki sprawi, że czytelnicy spojrzą na otaczającą ich rzeczywistość w nowym świetle.

Minęło pięć lat odkąd rosyjski inżynier Igor Rykow udaremnił zamach na polskiego prezydenta. Jednak jego wysiłki poszły na marne – kilka miesięcy później prezydent zginął w tajemniczym wypadku samochodowym. Rykow mieszka z żoną pod fałszywym nazwiskiem w Stanach Zjednoczonych, ukrywając się przed rosyjskimi służbami specjalnymi. W Rosji umacnia się autorytarna władza prezydenta...

„Opowiadania miłosne Margaret Todd przenika aura tajemnicy. Coś następuje czego czytelnik nie domyśla się aż do końca, aż do pointy, w której zawiera się sens opowiadania. Ukryte w cieniu sprężyny ludzkich działań, pożądania i myśli jako siła sprawcza i tło wciągają czytelnika w swój zagadkowy labirynt, aż zaczynają go fascynować miłosne przygody bohaterów Margaret Todd i psychologia wysnuta na kanwie wydarzeń. A więc miłość i psychologia. Poin-ty, które wprawiają w zdumienie, gdyż w ich świetle osoby i wypadki nabie-rają nowych, nie przeczuwanych znaczeń. Jest to poza tym dobra literatura oparta na prawdach życia i doświadczeniach, jakie staną się może i naszym kiedyś udziałem?”

Jerzy Piechowski

Alain-Fournier jest autorem jednej z najwybitniejszych powieści początku XX wieku: Mój przyjaciel Meaulnes (Le Grand Meaulnes, 1913). Pisarz nawiązał w niej do miłosnego epizodu ze swych lat młodzieńczych, rozwinął wątek niespełnionej miłości i nieosiągalnego szczęścia. Książka powstawała długo, w latach, kiedy wielu pisarzy nie uświadamiało sobie faktu, że powieść francuska przeżyła się w dawnym kształcie. Alain-Fournier, jako jeden z niewielu, dostrzegł, że nadszedł czas mądrych zmian.