Powieść historyczna

„Plujący żelazem lotny potwór już zwinął się w nagłym zwrocie przed czołem, błysnął złowrogo w słońcu i z rosnącym wciąż szumem i gwizdem pędził tuż blisko z powrotem. Na jego grzbiecie stał człowiek i strzelał” – to tylko mały fragment jednej z brawurowych szarż powietrznych opisanych w pierwszej powieści kpt. Meissnera. Akcja „Eskadry”, bo taki tytuł nosi ta książka, toczy się podczas wojny polsko-bolszewickiej. Śmierć jednego z pilotów w rozbitym samolocie i ciężka rana dowódcy eskadry pociągną za sobą wiele zmian w życiu porucznika Szyllinga i jego kolegów.

Na kartach książki Zofii Kossak „Ognisty wóz” odnajdujemy historie o cudach, o niezwykłej ingerencji Bożej Opatrzności w zwyczajną ludzką codzienność. Autorka przenosi nas do świata Starego Testamentu (opowiadania: „Widzę Go!” i „Ognisty wóz”); rodzącego się chrześcijaństwa („Mędrcy świata”, „Słupnik i kusiciel”) i okupacyjnej rzeczywistości („Naglące wołanie”, „Noc i świt”). Jest to dopiero drugie wydanie książki, wzbogacone o opowiadanie „Zmartwychwstał prawdziwie”, które ze względu na ingerencję cenzury nigdy wcześniej nie było publikowane.

Kresowa literatura, wspomnieniowa i fabularna, opiera się głównie na tekstach powstających w kręgach ziemiaństwa i arystokracji. Niewiele jest utworów pisanych z perspektywy ludzi o skromniejszym pochodzeniu. Powieść Zygmunta Gizelli wypełnia częściowo tę lukę. 

W czterech opowiadaniach ukazany został dramat polskich bohaterów, upodlonych, niszczonych i skazanych na zapomnienie. Książka dotyka spraw niezwykle bolesnych dla narodu polskiego. Losy głównych bohaterów na tle tragicznych wydarzeń XX wieku przedstawione zostały bez cienia politycznej poprawności. Błędy
nazywane są błędami, kłamstwo – kłamstwem, a zdrada – zdradą.

Wacław Holewiński w nowej powieści, Pogrom 1906, literacko odtwarza epokowe wydarzenia początku XX wieku na tle starannie zrekonstruowanego miasta, w którym intrygi polityczne i kryminalne są elementem psychologicznej gry między zaborcą a okupowanym społeczeństwem.

W powieści "Ja Szekspir, ja Bóg", pełne zbrodni, afer i kłamstw życie generała Majchera-Majchrzaka zmienia się pod piórem autora w porażającą syntezę dziejów komunistycznej Polski. Bohater –  wiejski chłopak uczestniczy w zamordowaniu księdza, ucieka, kończy technikum, zostaje donosicielem, wspina się po szczeblach UB od nadzorcy robotników do nadzorcy literatów w Warszawie.

Barwna powieść o wojnie polsko-bolszewickiej.
Według wszelkich znaków na niebie i ziemi Polacy nie mogli wygrać tej wojny. Idące ze wschodu hordy przeważały liczbą, paraliżowały okrucieństwem. Polskę i Europę ocaliły wtedy dwie rzeczy: genialny manewr Piłsudskiego i nieprawdopodobna odwaga polskich żołnierzy.

Maj 1905 roku. Warszawa staje się miejscem makabrycznych wydarzeń: mieszkańcy miasta dokonują brutalnego samosądu na sutenerach i prostytutkach. W tym samym czasie generał-gubernator warszawski Konstantin Maksymowicz po nieudanym zamachu na swoje życie ukrywa się w zegrzyńskiej twierdzy, z niepokojem śledząc zamieszki w podległym mu mieście.

Po dwustu latach bezkrólewia, gdy nad Polską ciążyła klątwa Wielkiego Rozbicia, Przemysłowi II udało się odzyskać królewską koronę. I po ledwie siedmiu miesiącach padł ofiarą królobójstwa. Do wyścigu o polski tron ruszyło trzech kandydatów - prawy i mściwy Henryk głogowski; bogaty i szalony czeski król Vaclav II i Władysław Łokietek. Karzeł? Książę zagonowy? Wieczny chłopiec, który działa nim pomyśli?

Rycerskie czasy potęgi polskiego oręża, opisane mistrzowskim piórem Noblisty, w nowatorskiej szacie graficznej.

J. I. Kraszewski, mieszkając jako redaktor kronenbergowskiej „Gazety Codziennej” kilka lat w Warszawie i ocierając się o asymilatorów żydowskich, poznał ich z bliska z osobistej obserwacji. Co widział dokoła siebie, na co patrzył uważnym, badawczym okiem znakomitego psychologa, to wyzyskał w swej powieści pt. „Żyd” (1866 r.).

Nad krajem zbierały się czarne chmury, brzemienne w grzmoty i pioruny armat. Bezkrytyczna młodzież, odurzona entuzjazmem, obliczając zwyczajem swoim siły na zamiary, zamiast odwrotnie, pchała kraj do czynu, który nie mógł od razu wydać skutków wymarzonych.

Zwąchali to zbogaceni bankierzy i kupcy żydowscy swoim nosem handlarskim, liczącym od świtu do zmierzchu, wrażliwym na wszelkie straty.

Obradowali Polacy za i przeciw powstaniu zbrojnemu, „czerwoni” i „biali” — obradowali także w powieści Kraszewskiego „oświeceni” asymilatorzy żydowscy. Jak obradowali?...

Akcja sensacyjnej powieści KRWAWE TROPY rozgrywa się w Białymstoku w latach 1924-25. To czasy kiedy na terenach Kresów aktywnie działają komunistyczne siatki szpiegowskie, których celem jest destabilizacja sytuacji politycznej i społecznej w tym regionie.