Von Borowiecky

Niemiecki antysemityzm, którego zwieńczeniem był holokaust Żydów, nie powstał z dnia na dzień. Jego fundamenty były stawiane przez całą II poł. XIX wieku i na początku wieku XX. W procesie tym brali udział znani i wpływowi uczeni, a także dziennikarze i wydawcy. Skąd się wziął niemiecki rasizm? 

Analiza polityczna byłego dyrektora Biura Planowania Polityki w Departamencie Stanu USA.

 Znany ze średniowiecza spór o inwestyturę podkopał pozycję papieża i cesarza, ośmielił ich lenników. Wraz z pojawieniem się reformacji, najpierw w obszarze wiary, a zaraz potem, a właściwie równolegle, w obszarze polityki ujawniły się nowe ośrodki i centra kwestionujące władzę zarówno papieża, jak i cesarza, i uznające, że nie sprawują władzy z nadania jednego z nich, ale otrzymały ją od Boga... albo od ludu, który zresztą zaczął dość szybko spychać Boga z tronu prosto w niebyt. Z czasem obok papiestwa i cesarstwa wyłoniła się władza suwerenna, a więc w pełni niezależna, a nadto zwiększająca swe prerogatywy. Władcy przestali liczyć się z prawem Bożym, naturalnym, jak i tradycyjnym, i fundamentalnym, zmierzano bowiem ku absolutyzmowi rozumianemu zarówno jako suwerenność, jak i wszechmoc.

Pontyfikat Grzegorza VII, którego rozpoczęcie wyznacza zarazem początek okresu omawianego przez prof. Adama Wielomskiego, inicjuje czas największych osiągnięć myśli ludzkiej w dziedzinie rozumienia, definiowania i budowy porządku teokracji chrześcijańskiej. Koniec tego okresu to schizma zachodnia roku 1378, która była w części politycznym skutkiem kryzysu myśli scholastycznej wywołanego przez pojawienie się naturalistycznych i antyreligijnych interpretacji Arystotelesa w XIV stuleciu (Marsyliusz z Padwy, Wilhelm z Ockham).

Powieść-idylla, nagrodzona Rosyjskim Bookerem Dziesięciolecia, jest nostalgicznym wspomnieniem prawdziwej Rosji sprzed rewolucji bolszewickiej, która zniszczyła kraj wraz z jego dorobkiem kulturalnym, naukowym i duchowym.

Niezwykła książka o niezwykłych zjawiskach i do tego w niezwykły sposób podkreślająca polskość dawnych Kresów. Autorka w swej prawie detektywistycznej pracy wyśledziła ogromną wręcz ilość podań i przekazów o zjawiskach paranormalnych, anomalnych, niewytłumaczalnych. Ta benedyktyńska praca połączona ze znakomitą erudycją dała efekt piorunujący - ze zwykłego, wydawałoby się "spisu" duchów, zjaw, widziadeł, wiedźm i in., wyłania się tak naprawdę kraina umiłowana, ukochana, nasycona tęsknotą za tym, co minęło i nie wróci. Polskość tych terenów, o których pisze Łukawska, jest nie do podważenia, powiązanie z literaturą i historią tylko wzmagają tęsknotę...

Miłośnicy motocykli mogą zapoznać się z historią niemieckiego olbrzyma, skonstruowanego przy niebagatelnej pomocy polskiego inżyniera. Już sama nazwa - Mammut - przywodzi na myśl skojarzenia z gigantem. I słusznie, ponieważ jego pojemność wynosiła 2000 cm sześciennych, a czterosuwowy silnik był montowany zazwyczaj w samochodach, a nie w motocyklach. Jednak nazwisko polskiego inżyniera – współkonstruktora Mammuta – jest dziś całkowicie zapomniane. 

Książka, której fundamentem jest bogate i wszechstronne doświadczenie Autora. Jest on nie tyle teoretykiem, co praktykiem życia, który opanował sztukę życia w stopniu najwyższym. Obserwacje i spostrzeżenia, którymi dzieli się z czytelnikami odnoszą się przede wszystkim do tych, których życie powszechnie uważane jest za udane, szczęśliwe i spełnione. To pozwala mu przekazać czytelnikom prawdę tak prostą, że o niej zapominamy, dając się zdominować szarzyźnie codzienności i przeciętności. Otóż jakość naszego życia zależy głównie od nas samych, od naszego stosunku do siebie i innych, od umiejętności radowania się drobiazgami, myślenia pozytywnego, umiejętności przystosowawczych itd.

Opinie i poglądy Autora, którymi dzieli się z czytelnikami tej książki, obudzą zapewne kontrowersje. Nie może być inaczej w kraju coraz bardziej podzielonym między dwa zwalczające się plemiona polityczne. Targowski nie jest tu neutralny, nie jest nawet symetrystą.

Nie można mu jednak odmówić szczerego zaangażowania i zatroskania o losy kraju, który uznaje za swoją ojczyznę. Pracował dla niego w okresie, gdy nazywano go pogardliwie Peerelem, albo dostojniej — Polską Rzeczypospolitą Ludową, poświęcając czas, umiejętności i serce dopóty, dopóki mu tej pracy nie uniemożliwiono, właściwie zmuszając do emigracji.

Drugi wybór tekstów Adolfa Nowaczyńskiego został tak skonstruowany, aby zawierał możliwe najciekawsze artykuły autora „Małpiego zwierciadła”, pochodzące z lat 1926-1933, czyli z okresu nazywanego przez niego erą sanacji. Z racji nieprzejednanego stosunku Nowaczyńskiego do piłsudczyków, są to często teksty szydercze, emocjonalnie naładowane.

Już trzeci tom niezapomnianych felietonów Nowaczyńskiego pozwala nam tym razem powrócić do pierwszej połowy lat 30. XX w. Zgromadzone w tym tomie felietony oddają stosunek Nowaczyńskiego do rodzącego się w Niemczech hitleryzmu.

Publikacja poświęcona prof. Tadeuszowi Klimskiemu (1948-2013), uczniowi prof. Mieczysława Gogacza, wieloletniemu wykładowcy (od 1970 r.) Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego (Akademii Teologii Katolickiej).

Zmarłego profesora wspominają: prof. Mieczysław Gogacz, prof. Artur Andrzejuk, a także uczniowie i przyjaciele śp. Tadeusza Klimskiego. Omawiają jego działalność dydaktyczną i administracyjną, myśl filozoficzną, psychologiczną i teologiczną swego ucznia i nauczyciela.