Polityka światowa

Jak wynika z analizy Ulfkottego, islamizacja nie jest zjawiskiem przypadkowym, lecz efektem tajnego planu i stoją za nią potężne grupy wpływu.

Jak USA stały się supermocarstwem?
Dlaczego ludzie toczą wojny?
Dlaczego jedne kraje są bogate, a inne biedne?
Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziesz w niniejszej książce. Dzięki zawartym w niej mapom zrozumiesz, w jaki sposób geografia kształtowała historię. Dowiesz się również, jak góry, rzeki i morza wpływają na decyzje światowych przywódców, a także dlaczego geografia sprawia, że historia się powtarza. To wyjątkowe wprowadzenie do polityki międzynarodowej zainspiruje ciekawskich na całym świecie.

Joanna Lampka wręcza swoim Czytelnikom klucz do skarbców szwajcarskiej mentalności. A robi to z niezwykłą wprawą i wdziękiem...

Bez tego trudno byłoby zrozumieć dlaczego 77 procent Szwajcarów odpowiedziało w roku 2016 donośnym głosem: „Nie, dziękujemy!” na pytanie, czy nie chcieliby dostawać ot, tak sobie, co miesiąc po 2500 franków. Podobnie rzecz wyglądała, gdy w marcu 2012 roku w Szwajcarii odbyło się referendum o przedłużeniu płatnego urlopu do sześciu tygodni. Ponad 67% jej obywateli opowiedziało się przeciwko dłuższym wakacjom. 

Więzy transatlantyckie, ujęte w ramy NATO, ulegają stopniowej erozji... Co zatem czeka nas w niedalekiej już przyszłości?
Z jednej strony Stany Zjednoczone, najpotężniejsze imperium w historii cywilizacji, mogą samodzielnie prowadzić wojny i operacje militarne w dowolnym miejscu globu. Sojusznicy są dziś potrzebni Amerykanom jedynie w ramach swoistej kurtuazji i by zachować pozory. Ale czy już zawsze tak będzie?

Mackinder stworzył najsłynniejsze dotąd prawo geopolityczne: Kto panuje nad Wschodnią Europą, ten włada Obszarem Centralnym; kto panuje nad Obszarem Centralnym, włada Światową Wyspą; kto panuje nad Światową Wyspą, włada światem.

Hillary i Bill Clintonowie to najsłynniejsze małżeństwo polityczne świata. On był prezydentem USA, ona chce być i może nim będzie. Mainstreamowe media kreują ich wizerunek jako ludzi serdecznych, pełnych troski o dobro innych, wspierających słabych i wykluczonych. Jedyną rysą na tym obrazie były romanse Clintona, które szybko udało się jednak zbagatelizować. Prawda jednak okazuje się zupełnie inna: romanse Billa są rzeczywiście bagatelą w porównaniu z innymi „dokonaniami” prezydenckiej pary. Gwałty, prostytutki, biseksualizm, narkotyki, morderstwa na zlecenie, korupcja i nepotyzm – oto codzienne życie Clintonów, które w pracy Vitora Thorna przedstawione zostaje po raz pierwszy w tak bezkompromisowy sposób.

Wprawdzie historia przyznała rację Mackiewiczowi i obnażyła cynizm i nielojalność aliantów, to przecież pisarza skazano na zapomnienie i marginalizację. Tryumf zaś święcą mitomani, deliberujący o „zwycięstwie Polski w II wojnie światowej” oraz umacnianiu sojuszu z państwami Zachodu. Niezależnie – czy mówią dziś o zakopywaniu Polski aż po sam czubek głowy, razem z tym czakiem ułańskim, razem z czapką krakuską, czy postulują pogłębianie integracji europejskiej i budowanie polskiej pozycji w Unii Europejskiej – reprezentują tę samą sektę utopistów i mistyfikatorów, którzy od dziesiątków lat niweczą nasze marzenia o niepodległości.

Trzeba wielkiego zaślepienia, by po doświadczeniach zaborów, wojen i 50-letniej okupacji - nie dostrzec klęski podobnych koncepcji.

Geopolityka, przestrzeń, interesy, wojny o wpływy i dominację, no i miejsce Polski w tym teatrze. To są kwestie rozważane w tej wielce osobistej, niepozbawionej  temperamentu książce. Sięgając do ojców geostrategii autor - po raz kolejny - udziela nam obszernej lekcji. Można się  z nim zgodzić lub nie, ale jego z rozmachem prowadzone wywody przeczytać należy.

Allah akbar to nie tylko opowieść o ostatnich etapach kampanii odbijania Mosulu, lecz także próba zmierzenia się z fałszywym obrazem Iraku – państwa, zdaniem Zachodu, sztucznego i skazanego na wojnę, gdzie na każdym rogu czai się terrorysta, szyici i sunnici skaczą sobie do gardeł, a między zniszczonymi budynkami przejeżdżają pancerne wozy stacjonujących wojsk.

Jutro może już nie być Wielkich Chin. Druga potęga gospodarcza planety dzisiaj, może wkrótce stać się o wiele mniej widoczna na światowej scenie... Skąd taki scenariusz, sprzeczny ze wszystkimi prognozami? Z jednego, jedynego powodu, wyraźnie niedocenianego przez wszystkich obserwatorów: demografii, która stając się zbyt trudna do uniesienia przytnie skrzydła chińskiemu feniksowi.