Sławomir M. Kozak - TerraMar Utopia Elit

Książka obrazuje stan dzisiejszej, światowej „elity”, jej moralny upadek, często wręcz  perwersje, ale też zainteresowania i biznesowe pomysły, które ukazują, że ludzie spoza jej kręgu są traktowani przedmiotowo, tylko w kontekście potencjalnych zysków i zaspokajania codziennych potrzeb. Oczywiście, nie sposób opisać nawet części z nich, dlatego koncentruję się na tych, których nazwiska są znane i w sposób bezpośredni kojarzone z innymi „wielkimi tego świata”. To Jeffrey Epstein, Robert Maxwell, jego córka Ghislaine, Lex Wexner, Harvey Weinstein, czy Hunter Biden. Ujawniam też plany tak zwanych globalistów, o których w mediach nie ma wzmianki, a które od co najmniej dekady, są już z ogromnym zaangażowaniem, realizowane. Nie wróżą nam przyszłości nie tylko dostatniej, czy spokojnej, ale nawet zwyczajnie znośnej. Mimo wszystko, mam nadzieję, że pozostaną tylko utopią.

ROBERT MAXWELL

Głównym, amerykańskim współpracownikiem Maxwella był senator John Tower, powiernik George’a Busha, który po zakończeniu kariery senatorskiej pracował dla Maxwella w zarządzie jednej z jego mniejszych firm wydawniczych, Pergamon-Brassey. To on poznał Maxwella z Bushem już w roku 1976 i zbudował w ten sposób pomost do wspólnych „interesów” między USA i ZSRR. (…) Dość powiedzieć, że Tower wykonał ogrom pracy dla nielegalnej kooperacji przedstawicieli obu mocarstw, po czym w kwietniu 1991 roku zginął w niewyjaśnionym wypadku lotniczym. Na początku sierpnia 1991 roku Kriuczkow spotkał się z Maxwellem na pokładzie jego jachtu. Magnat prasowy zaprosił także kilka osób z kierownictwa Mosadu. Jednak plan nie został zaakceptowany przez premiera Szamira, a pucz moskiewski, którego ludzie wiceprezydenta Janajewa dokonali między 19 i 21 sierpnia, nie powstrzymał zmian planowanych dla świata od lat. Kriuczkow został aresztowany i osadzony w więzieniu, a Gorbaczowa, dla uspokojenia wrzenia społecznego zmienił na stanowisku, popierany wydatnie przez zachodnią finansjerę, Borys Jelcyn. Żydom i tak zorganizowano ewakuację z upadającego ZSRR dużo wcześniej, nie oglądając się na układy Maxwella z Kriuczkowem. Był to jeden z elementów porozumienia zawartego podczas spotkania, które odbyło się w Nowym Jorku, jeszcze w roku 1985, z udziałem generała Wojciecha Jaruzelskiego i Davida Rockefellera, oraz przedstawicieli Światowego Kongresu Żydów. W marcu roku 1990, ówczesny premier RP Tadeusz Mazowiecki, podejmowany przez przewodniczącego tego Kongresu kolacją w nowojorskim hotelu Plaza, potwierdził gotowość naszego państwa do przeprowadzenia operacji przerzutu osób pochodzenia żydowskiego z terytorium ZSRR do Izraela. Ówczesne zezwolenie na emigrację z imperium sowieckiego nie pozwalało bowiem, z uwagi na relacje tego kraju z państwami arabskimi, na wyjazd chętnym bezpośrednio do Izraela. Siłą rzeczy, należało skorzystać z możliwości przejazdu przez kraj trzeci i takim państwem tranzytowym zgodziła się być jeszcze Polska Rzeczpospolita Ludowa, a umowy dochowała już Rzeczpospolita Polska.

MEGA

W styczniu 1997 roku, amerykańska Agencja Bezpieczeństwa Narodowego (NSA) przechwyciła rozmowę telefoniczną między izraelskim urzędnikiem z ambasady w Waszyngtonie, a Danim Jatomem, szefem Mosadu, w trakcie której urzędnik prosił dyrektora o pozwolenie na „kontakt z Mega”, w celu uzyskania kopii poufnego listu, który ówczesny sekretarz stanu USA Warren Christopher wysłał do prezydenta Autonomii Palestyńskiej Jasira Arafata, a który dotyczył amerykańskich zapewnień w sprawie niedawno wynegocjowanego porozumienia o wycofaniu się izraelskich wojsk z okolic Hebronu, na Zachodnim Brzegu. Jatom, jak wynika z przechwyconego przez NSA nagrania, odrzucił prośbę, upominając swojego agenta: „To nie jest coś, do czego używamy Mega”. Od tej chwili rozpoczęło się polowanie na izraelskiego szpiega o kryptonimie „Mega”, który jak sądzono, działał na najwyższych szczeblach administracji Clintona.

JEFFREY EPSTEIN

Epstein stał się powszechnie znany w Polsce właściwie dopiero z chwilą śmierci, która dopadła go w celi nowojorskiego więzienia, w roku 2019. Wcześniej niewiele się o nim pisało, nawet w Stanach Zjednoczonych były to tylko wzmianki w niszowych wydawnictwach, a jeśli już musiano coś podać w mediach głównego nurtu, to bardzo oszczędnie, szybko wyciszając temat. A stało się tak w roku 2007, kiedy nie można było przemilczeć zatrzymania go przez władze pod zarzutem wykorzystywania seksualnego i zmuszania do prostytucji nieletnich dziewcząt. Jego ówcześnie ujawnione „dokonania” gwarantowały mu w zasadzie kilkudziesięcioletni pobyt za kratami, co dla 55-latka było niemal równoznaczne z wyrokiem dożywocia. Ale w tym przypadku wystąpił nagły zwrot akcji i wydano wyrok bezprecedensowy w historii amerykańskiego sądownictwa. Epstein, już rok później, został skazany na 13 miesięcy, z czego większą część spędził w areszcie domowym, a konkretnie w biurze. Okazało się bowiem, że w czasie, kiedy prostytuował nastolatki, pracował po prostu dla międzynarodowych agencji wywiadowczych!