Powieść polityczna

Akcja powieści dzieje się w latach 1945-1956. Opowiada o próbie uprawiania polityki na cmentarzu, jakim stała się powojenna Polska. Polityki zmierzającej do powstrzymania rozrostu hydry, jaką był komunizm.

Jest to opowieść o ambicji, władzy, pieniądzach i miłości - miłości tak niezłomnej, że niczym masywne kamienne wieże wznoszone przez bohatera zatriumfowała nad oszustwem, rozłąką, zazdrością i okrutnymi atakami tych, którzy pragnęli ją zniszczyć.

Nowa książka autora Niewidzialnych!

Miasto umarłych to książka o zwykłych ludziach, którzy − wtłoczeni w młyn wojny, okupacji i powojennego terroru − chcą, na przekór wszystkim i wszystkiemu, normalnie żyć. Autor łączy realizm w opisie ponurej codzienności lat czterdziestych z mistycyzmem i tajemnicą. Przedstawia losy bohaterów, które nikogo nie pozostawią obojętnym.

Bytem masonem ponad dwadzieścia lat. I stanąłem przed ścianą. (...) Świątynia „wolności” stała się pułapką, której pustka stanowiła rygiel drzwi wejściowych. Szukałem cierpliwie, szczerze i uczciwie. Zajmowałem prawie wszystkie stanowiska oficerskie w łoży Błękitnej, kilka lat temu zostałem przyjęty do warsztatów wyższego stopnia, nazywanych „wyższymi” albo „warsztatami doskonalenia”. Wyjaśniono mi, że odnajdę tam drogę duchowości, jakiej od dawna poszukiwałem. Niestety, całe to „wzrastanie w inicjacji" jedynie potwierdziło pustkę. Nic - nie było tam nic do odnalezienia. Masońska tajemnica była jedynie bramą prowadzącą w nicość. Musiałem zamknąć za sobą bramę świątyni, w której kodowały się okultystyczne bzdury. (...)

Nowatorska praca znanego amerykańskiego historyka i eseisty poświęcona wyjątkowemu budynkowi w Moskwie, który zamieszkiwali wszyscy prominentni politycy najwyższych władz partii i rządu Związku Sowieckiego.
Autor opowiada dzieje komunistycznej władzy w Rosji przez pryzmat losów kolejnych generacji mieszkańców „Domu Władzy” wybudowanego w centralnym punkcie dzielnicy Błota w Moskwie. Trudno znaleźć lepszą perspektywę do opowiadania o kulisach życia sowieckich ludzi na świeczniku. Rzecz odkrywcza, świetnie napisana.

Lektura tekstów Pawła Lisickiego zmusza czytelnika do głębokiej refleksji. Autor dokonuje w nich rozrachunku ze współczesnymi trendami politycznymi i społecznymi, które mamy okazję obserwować. Pisze między innymi o tym, jakie miejsce w Polsce może zająć LGBT i feministyczne ruchy oraz jakie są plany wyeliminowania obecności Kościoła z przestrzeni społecznej. Podejmuje też próbę oceny i odnalezienia się w zastanej rzeczywistości. Ponadto porusza ważne dla każdego człowieka kwestie duchowe i moralne, wiążące się z koniecznością podejmowania codziennych wyborów i decyzji.

„Nieśmiertelny bożek naszych czasów”, czyli tytułowe Złoto. To jemu mają potajemnie oddawać cześć Żydzi przedstawieni w powieści. Akcja utworu krąży wokół tego jasnego kruszcu, który jest jakby osią działań bohaterów, grup, narodów. Myliłby się jednak ten, kto sądzi, że chodzi wyłącznie o złoto. Tutaj chodzi o brak wiary i bezbożność prowadzącą w coraz to większą ciemność, a nawet obłęd…

Ukryty to powieść o zagadce trzech śmierci, które wydarzyły się w warszawskim środowisku artystycznym w lecie 2010 roku. Próba ich rozszyfrowania to także odsłanianie kolejnych warstw III RP po tragedii smoleńskiej w cieniu walki o krzyż na Krakowskim Przedmieściu. To opowieść o manipulacji, w której zatraca się realna rzeczywistość, ale także o uniwersalności polskich zmagań o prawdę.

Ślady krwi to niemal sensacyjnie rozwijająca się opowieść o czterech kolejnych pokoleniach rodziny, której koleje poznajemy podczas odzyskiwania i odkłamywania pamięci przez głównego bohatera. Powieść nie została napisana dla prostego pokrzepieniu serc. Ale chociaż odkryta prawda boli jeszcze mocniej daje w zamian szansę na jednostkowe i wspólnotowe ocalenie.

Dzień dzisiejszy – to realistyczna powieść osadzona w czasie dwudziestolecia międzywojennego. Autorka licznych powieści historycznych zmierza się w niej z problemami rewolucji obyczajowej, która dotarła w tym czasie do Polski. Z pozycji pisarza katolickiego spogląda na zupełnie nowe naówczas kwestie dla Polaków jak rozwody, feminizm czy legalizacja aborcji.

Jedna z pierwszych w polskim tłumaczeniu powieści libertariańskich!

Akcja tej opowieści z kluczem i morałem rozgrywa się w Afryce Zachodniej, gdzie Charles Knight, poszukiwacz złota i spekulant w dziedzinie wydobycia metali szlachetnych wpada na trop międzynarodowej szajki oszustów, którzy na sprytnym kłamstwie i wyrafinowanej intrydze tworzą firmę wydobywczą mającą zrewolucjonizować rynek metali szlachetnych. Charles organizuje grupę ludzi, którzy chcą ujawnić oszustwo. Sam wpada w tarapaty i tylko szczęśliwy los pozwala mu uniknąć śmierci.

Ostatni gasi światło – powieść będąca błyskotliwą analizą współczesnych tendencji liberalnych w oparciu o znane z historii mechanizmy rozwoju dziejów, kreuje scenariusz możliwych wydarzeń.

Jak będzie wyglądała Polska za dziesięć lat, jeśli nadal rządzić nią będą ludzie pokroju Nikodema Dyzmy, karierowicze, nieudacznicy, polityczni i ekonomiczni idioci, często utrzymywani przez wywiady obcych państw? Do czego może doprowadzić zalew imigrantami oraz spolegliwość wobec urojonych, żydowskich roszczeń finansowych? Czy Polska stanie się własnością tej nacji? Jakie skutki rodzić będzie niczym nieskrępowana realizacja postulatów marksizmu kulturowego i ideologii gender? Czy zniewolenie umysłów przez tolerancjonizm nie zrodzi nowego totalitaryzmu?