Sakramenty, różaniec, msza

Eucharystia jest prawdziwym sercem żyjącego Kościoła. Jeśli konkretne przejawy kultu Boga obecnego w Eucharystii są redukowane, serce to doznaje zranienia. Aby uzdrowić serce Kościoła naszych czasów, trzeba uzdrowić sposób traktowania Jezusa Eucharystycznego obecnego w konsekrowanej Hostii. Bo Hostia konsekrowana – w każdej, nawet najmniejszej swojej cząstce – to sam Pan!

Reforma liturgii rzymskiej – organiczny rozwój czy destrukcja? to klasyczna już praca niemieckiego liturgisty ks. Klausa Gambera, wysoko cenionego m.in. przez Benedykta XVI. Choć napisana przed 40 laty, dotyczy spraw, które nadal są aktualne. Czy Paweł VI dobrze postąpił, zmieniając starożytną liturgię katolicką? Dziś widać coraz wyraźniej, również u nas w Polsce, że posoborowa reforma nie przyniosła dobrych owoców; ks. Gamber pokazuje, że ten jej opłakany rezultat był jasny od samego początku.

Prezentowana książka, oparta na metodzie św. Ignacego Loyoli, stanowi cenną i kompetentną pomoc w przygotowaniu do sakramentu pokuty: uczy, jak należy wypełnić warunki dobrej spowiedzi, udziela ważnych wskazówek do rachunku sumienia, zwraca uwagę na rozeznawanie stanów uczuciowych, wymienia przeszkody na drodze do doskonałości chrześcijańskiej i udziela precyzyjnych odpowiedzi na wszelkie wątpliwości dotyczące korzystania z sakramentu pokuty.

Listy starego diabła do młodego angielskiego pisarza C. S. Lewisa to książka opisująca działanie diabłów, usiłujących opanować ludzką duszę. Stary i doświadczony Krętacz udziela rad młodszemu Piołunowi, wyjaśniając mu jak wykorzystywać słabości ludzi, osaczać ich, wzmacniać wady i osłabiać zalety, pozwalające ludziom czynić dobro. Wydawałoby się, że tak napisana książka to podręcznik czynienia zła. Nic bardziej mylnego, książka C. S. Lewisa przepełniona jest wartościami chrześcijańskimi i pochwałą dobra, a przy tym napisana jest ze swadą i niespotykanym humorem.

Niepozorna książka wybitnego kaznodziei abp Fultona Sheena traktuje o istocie katolickiego życia, czyli najważniejszym wydarzeniu w historii ludzkości – Mszy Świętej.

Droga do świętości to jedno z najważniejszych dziel mistrza duchowego, doktora Kościoła i założyciela redemptorystów.

Niniejsza książeczka, wchodząca w skład serii "Droga do nieba", to mały przewodnik i specyficzny elementarz. Autor dzieli się swoją wiedzą, przemyśleniami i doświadczeniem kapłańskim, ilustrując wybrane formuły katechizmowe przykładami z życia. Czyni to w formie prostej, przystępnej i barwnej, z myślą o najmłodszych czytelnikach. Książeczki z serii adresowane są do dzieci i młodzieży, ale można je polecić także rodzicom, jak również do wspólnej lektury rodzinnej.

Niniejsza książeczka, wchodząca w skład serii "Droga do nieba", to mały przewodnik i specyficzny elementarz. Autor dzieli się swoją wiedzą, przemyśleniami i doświadczeniem kapłańskim, ilustrując wybrane formuły katechizmowe przykładami z życia. Czyni to w formie prostej, przystępnej i barwnej, z myślą o najmłodszych czytelnikach. Książeczki z serii adresowane są do dzieci i młodzieży, ale można je polecić także rodzicom, jak również do wspólnej lektury rodzinnej.

Msza Święta powinna znajdować się w centrum naszej wiary. Niestety, wielu z nas ma problem z pełnym, świadomym uczestnictwem w Eucharystii. Wiele jej elementów jest dla nas niezrozumiałych i niejasnych. Nie ułatwia nam sprawy język liturgii, który ze swej natury jest daleki od języka, jakim posługujemy się na co dzień.

Śpiewnik „Missam cantare” jest przeznaczony dla alumnów przygotowujących się do pełnienia funkcji liturgicznych podczas sprawowania Mszy św. W dwóch językach – łacińskim i polskim

Książka wprowadza nas w tajemnicę Serca Jezusa. Z niego bowiem wypływa zbawienna krew i woda. Bez nich nie ma życia. Kto chce z tych zdrojów skorzystać, uświadamia sobie ich wartość oraz odkrywa prawdę, która zainspiruje go do pogłębiania wiedzy i życia duchowego. Tak postępowali wspomniani w książce święci, przewodnicy wiary, gdyż w Sercu Chrystusa odkryli prawdziwe szczęście.

Ojciec Wenanty Katarzyniec jest znany jako skuteczny orędownik wypraszający liczne łaski uzdrowienia oraz pomoc w problemach materialnych. Nie można jednak w pełni powierzyć się opiece sługi Bożego, nie rozumiejąc jego głębokiej pobożności maryjnej. Nigdy nie rozstawał się on z różańcem. Bez jego wsparcia św. Maksymilian Kolbe nie założyłby „Rycerza Niepokalanej”.