Benedykt XVI

Książka Duch liturgii została przyjęta w świecie jako zarys odbudowy liturgii katolickiej i zaproszenie do szkoły modlitwy. Nie jest to więc książka tylko dla specjalistów; teologów czy liturgistów.

Opcja Benedykta nie jest niczym innym, jak tylko opowiedzeniem się za tym, aby Kościół był taki, jaki miał być od samego początku, jest to wybór, przed którym stają wszyscy wierzący chrześcijanie w obecnych postchrześcijańskich, neopogańskich czasach: czy nasze życie będzie nadal wyglądało tak, jakbyśmy żyli w normalnych czasach, czy też przyjmiemy, że jesteśmy wygnańcami w Babilonie i wejdziemy na drogę życia, która umożliwi nam zachowanie naszej wiary.

Wyjątkowa biografia Benedykta XVI. Znakomity dziennikarz Aldo Maria Valli przedstawia nam postać Josepha Ratzingera jako strażnika prawdy i wiary w mrocznym świecie moralnego zepsucia i relatywizmu. Aby lepiej poznać osobę Benedykta XVI, i zrozumieć jak wielką rolę nadal odgrywa jako nauczyciel wiary i świadek Chrystusa, trzeba koniecznie przeczytać tę książkę!

Ratzinger mocno stąpa po ziemi, a jego myśl jest zakorzeniona w konkrecie chwili. Ujawnia się on jako prawdziwy teolog, którego zadaniem jest nie tylko kontemplacja rzeczywistości wiecznej, ale też mądre i głębokie widzenie obecnego stanu rzeczy.

W czasach duchowego zamętu Benedykt XVI wyjaśnia głęboki sens najważniejszego momentu w historii. Jego rozważania poświęcone są centralnemu wydarzeniu, które przeobraziło radykalnie cały wszechświat – zmartwychwstaniu Jezusa.

Duch Święty nadal działa z mocą w Kościele, a Jego działanie wydaje obfite owoce, jeśli jesteśmy skłonni otworzyć się na Jego odnawiającą moc. Dlatego jest ważne, aby każdy z nas Go poznał, nawiązał z Nim relację i poddał się Jego przewodnictwu.

Zazwyczaj Bóg jest daleko od naszego życia, od naszych myśli, od naszego działania. Przychodząc, zbliżył się do nas, i my powinniśmy przyzwyczajać się do przebywania z Nim. Dlatego też przyjście Pana ma na celu nauczyć nas patrzeć oczami Boga i umiłować koleje losu, świat i wszystko, co nas otacza.

Pragniemy, aby ta radość nas dotknęła: istnieje prawda. Istnieje czyste dobro. Istnieje czyste światło. Bóg jest dobry i On jest najwyższą mocą ponad wszystkimi mocami. Z tego powinniśmy się po prostu tej nocy radować razem z aniołami i pasterzami.

Książka zawiera kompletne zapisy rozmów papieża Benedykta XVI z przedstawicielami mediów podczas podniebnych podróży samolotem. Słowa Ojca Świętego są bezcennym drogowskazem oraz światłem wśród mroków współczesności, wyrażając jego pragnienie przybliżenia światu jedynej prawdy, która odmieniła dzieje świata: Dobrej Nowiny o Jezusie Chrystusie.

Interesujący dialog między papieżem-emerytem Benedyktem XVI i naczelnym rabinem Wiednia Arie Folgerem, zainicjowany dokumentem przygotowanym przez przedstawicieli ortodoksyjnych wyznawców judaizmu z okazji 50-lecia deklaracji Soboru Watykańskiego II zmieniającej stosunek Kościoła do Żydów. Benedykt XVI opublikował swoją odpowiedź na żydowski dokument, za którą został skrytykowany przez wielu postępowych teologów katolickich. Tymczasem wsparli go uczeni żydowscy, wykazując się większym zrozumieniem dla argumentów papieża-seniora. Tak rozpoczął się ten nadzwyczajny dialog, stając się niejako wzorcowym modelem spotkania chrześcijan i Żydów. Obaj rozmówcy, trwając w wierności wyznawanej wierze, potrafią okazać zrozumienie dla racji drugiego, wytyczając dobrą i uczciwą drogę dla relacji chrześcijańsko-żydowskich, wolną od politycznej poprawności i manipulacji prawdą.

Myśl i dorobek Benedykta XVI nie przestają budzić zainteresowania badaczy, a klasyfikacja światopoglądu ks. prof. Josepha Ratzingera nadal wzbudza dyskusje.
Pionierskie studium (2012 r.) francuskiego tomisty dokonuje syntezy filozoficznych korzeni teologii Josepha Ratzingera kładąc nacisk na współczesną percepcję relacji między wiarą a rozumem oczami bawarskiego teologa.

Ponad piętnaście lat po wyborze na tron Papieski Benedykt XVI jawi nam się jako „ostatni papież”, o którym pisał Fryderyk Nietzsche. Przynajmniej na Zachodzie. Okazuje się, że ten papież wszystko przewidział: rewolucję 1968 roku, głęboki kryzys w Kościele, dyktaturę relatywizmu, pożegnanie Europy z katolicyzmem bez łez i nostalgii, islamski fanatyzm, neomarksizm Kościoła ludowego, apokaliptyczne ekologizmy, nowy świat Narodów Zjednoczonych, paradoks Zachodu, który osiąga apogeum niepewności kulturowej u szczytu swojej materialnej potęgi, nadejście Europy posteuropejskiej... Jego obecność w tym świecie jako papieża była nie do zniesienia.