Rozmyślania

Katechizm katolicki dla osób dorosłych, które pragną zdobyć pełniejszą znajomość nauki katolickiej, bo tak brzmi pełny tytuł katechizmu, to dzieło kardynała Pietra Gasparriego (1852-1934). Katechizm ten zawiera  wykładnię najważniejszych zasad wiary, moralności i kultu, do których przestrzegania zobowiązani są wierni Kościoła katolickiego. Wszystko, co obejmuje, jest wyrażone systematycznie, porządnie, zwięźle i krótko, aby żaden wyraz, tym bardziej pytanie, nie okazało się zbytecznym i niepotrzebnym. Napisany został w formie pytań i odpowiedzi: jest ona z dawien w Kościele praktykowana i używana, a podzielona na małe ustępy, chroni od zamieszania, ułatwia punkty godniejsze widzenia, a przez to i zapamiętanie rzeczy.

Komplet dwóch tomów znakomitej pracy św. Józefa Sebastiana Pelczara z serii rozpraw apologetycznych dla ludzi wykształconych. Dwie książki w oprawie twardej: pierwsza wykładająca podstawy dogmatyczne wiary katolickiej; druga jak skutecznie bronić prawd katolickiej wiary.

Czy nadmiar dźwięków, obrazów, informacji, wydarzeń, wszelki zgiełk wokół nas i w nas samych nie przyprawia nas o ból duszy? Żyjemy w świecie rozbieganym, w przyspieszonym tempie pędzącym nie wiadomo dokąd. A nawet jeśli sami nie daliśmy się do końca wciągnąć w ten wir, widzimy, jak ulegają mu nasi bliscy: rodzina, przyjaciele, podopieczni… Czasem chciałoby się, by ktoś wreszcie powiedział temu wszystkiemu: STOP!

Takim znakiem STOP jest nowa książka kardynała Roberta Saraha: Moc milczenia. Przeciw dyktaturze hałasu.

Nowe wydanie książki świętego biskupa z 1920 roku. Mimo upływu niemal 100 lat od jej ukazania się, nic nie straciła na aktualności, a wręcz stała się – niestety – jeszcze bardziej aktualna niż w czasach, gdy była pisana przez biskupa przemyskiego.

Jeśli całe narody, także ochrzczone wieki temu, żyją dziś w ignorancji co do podstawowych prawd i dogmatów, jeśli nawet w naszej Ojczyźnie widać, iż wiedzy tej brakuje, ujmijmy z wdzięcznością wyciągniętą ku nam z tą książką dłoń świętego przemyskiego biskupa, w której ujął on nieustannie naglące wezwanie, by skoro już Boga Żywego kochamy, skoro wiemy, iż przemawia On i przychodzi wszak na ołtarz z miłością do nas, to powinniśmy wiedzieć o naszej świętej Religii jak najwięcej, móc opowiadać innym o jej prawdach i obietnicach, jakie niesie tym, którzy odnajdą w Chrystusie i umiłowanej Oblubienicy Jego, Kościele Świętym Katolickim, jedyną drogę zbawienia. Nie bójmy się mówić wszem i wobec, że nasza Boska wiara jest najpiękniejsza na świecie! Uczmy się jej z każdym dniem coraz głębiej i otwierajmy na nią coraz szerzej nasze serca, bo przecież:

Kto poznał – jeno ten się dowie,

co znaczy kochać Zbawcę świata!

Źle wychowanej w domu młodzieży szkoła nie przerobi radykalnie, tym bardziej, że i sama swój personel nauczycielski czerpać będzie w tym środowisku, w którym niedomagania wychowania rodzinnego tak bardzo dają się odczuwać brakiem silnie wychowanych charakterów.

Fragment książki.

W swoich rozważaniach autor proponuje klasyczną drogę ascezy w odniesieniu do życia kapłańskiego. Dziś jest to już niestety droga prawie zapomniana, mówi się o niej niewiele albo zupełnie pomija ją milczeniem. Czy kapłan może żyć bez osobistej, ciągłej i solidnej ascezy? Według kardynała Sarah, tak jak według wszystkich ludzi głęboko uduchowionych z minionych epok, jest to niemożliwe. Posługa kapłańska wywiera zbawienny i głęboki wpływ na życie osobiste i apostolat tylko wówczas, gdy pełni ją ktoś, kto ze swym stanem życia, przeżywanym w łasce i odpowiedzialności, łączy stosowną ascezę. (…)

Sługa Boży arcybiskup Fulton J. Sheen z pasją zachęca do zwrócenia naszych kroków w stronę nieba. Daje też szczegółową mapę jako pomoc w pokonywaniu kolejnych etapów – stopni na drodze do królestwa światłości. Drogowskazami są tu na nowo przypomniane podstawowe prawdy o sądzie Bożym, o wierze i miłości, o modlitwie, o walce ze złem, a także o cierpieniu i śmierci.
Uznany amerykański kaznodzieja z właściwą sobie błyskotliwością przekonuje, że choć we współczesnym świecie niezwykle trudno być prawdziwym chrześcijaninem, to królestwo Boże już tu ma swój początek, a u kresu drogi czeka wieczne szczęście.

Listy starego diabła do młodego angielskiego pisarza C. S. Lewisa to książka opisująca działanie diabłów, usiłujących opanować ludzką duszę. Stary i doświadczony Krętacz udziela rad młodszemu Piołunowi, wyjaśniając mu jak wykorzystywać słabości ludzi, osaczać ich, wzmacniać wady i osłabiać zalety, pozwalające ludziom czynić dobro. Wydawałoby się, że tak napisana książka to podręcznik czynienia zła. Nic bardziej mylnego, książka C. S. Lewisa przepełniona jest wartościami chrześcijańskimi i pochwałą dobra, a przy tym napisana jest ze swadą i niespotykanym humorem.

Tym razem Paweł Lisicki, zainspirowany Listami starego diabła do młodego C. S. Lewisa, odchodzi od typowej dla siebie publicystyki na rzecz prozy literackiej. Zamiast klasycznej korespondencji między dwoma diabłami, przedstawia nam internetowego bloga, pisanego przez samego szatana.

Dziesięć Bożych Przykazań odmieniło świat, wprowadziło ład w stosunkach między ludźmi i przygotowywało człowieka na przyjście Chrystusa. Zna je niby każdy – ale czy na pewno wszystkie? Czy je rozumie? Jak np. pogodzić polecenie „nie zabijaj” z karą śmierci? Dlaczego jako dzień święty święcimy niedzielę, a nie szabat? Czy przykazań naprawdę jest dziesięć? Pytań wokół Dekalogu wiele. Z mistrzowską precyzją i literacką swadą odpowiada na nie ks. prof. Waldemar Chrostowski.