Jędrzej Giertych - Ojciec Kolbe a sprawa żydowska

Publikacja stanowi kwintesencję spostrzeżeń ojca Kolbego na temat związku Żydów i masonerii wraz z odniesieniem do ich relacji do Kościoła katolickiego i Rzeczpospolitej okresu międzywojennego. W wyborze tekstów znajdują się także artykuły poruszające zagadnienia teologiczne. Sprawy proste i jasne dla ojca Kolbego są dzisiaj tymi, które politycznie poprawni „postępowi Europejczycy” obowiązkowo wyszydzają i cenzurują. Mimo upływu kilkudziesięciu lat należałoby zastanowić się nad wyjątkowo aktualnością spostrzeżeń św. Maksymiliana także i dziś.

„Cały chciał być dla Boga i cały dla ludzi, a wszystko czynił przez Niepokalaną. Dlaczego? Bo Ona niczego nie zatrzymywała dla siebie, ale wszystkim się dzieliła – najpierw z Bogiem, a później z innymi. Kolbe pragnął Ją w tym dawaniu naśladować.”
Fragment wstępu

Po świętach wielkanocnych przywieźliśmy sześciomiesięczną córeczkę ze szpitala. Znajdowała się w bardzo ciężkim, wręcz nieuleczalnym stanie, jednak za sprawą o. Maksymiliana Kolbego została uzdrowiona.

Mój mąż zachorował bardzo poważnie na serce. W dniu Trzech Króli przechodził w szpitalu ciężki atak, występowały poty, silne osłabienie, utraty przytomności. W tych chwilach zwróciłam się do o. Kolbego z pełnym spokojem: „Ojcze Kolbe, przyjdź tu, do łóżka męża, a on nie umrze”. Atak szczęśliwie minął.

W książce znajdziesz świadectwa cudów, chronologię życia ojca Maksymiliana Marii Kolbego, a także przejmujące nabożeństwa drogi krzyżowej.

Zgodnie z zamiarem autora, książka niniejsza stanowi zbiór dokumentów, którymi sami żydzi świadczą o istocie i metodach światowej polityki żydowskiej. Znajduje się tu około trzystu wyciągów z dzieł, odczytów, przemówień, rozpraw i wynurzeń najwybitniejszych działaczy żydowskich doby obecnej oraz z doniesień żydowskiej prasy politycznej. A wszystko z dokładnym wskazaniem źródeł i dat. Autor świadomie zacieśnił rolę swoją do rozumowego uporządkowania tak wielkiej ilości przytoczeń, dzieląc je i szeregując według głównych sprawy zagadnień, a stanowisko własne zaznacza tylko mimochodem, w słowach najkrótszych. Wobec jasnej treści przytoczeń i dobrego ich układu, szersze komentarze są tu, istotnie, zbyteczne. Jest to, słowem, praca o niezwykłym w tej dziedzinie obiektywizmie. (od wydawcy, 1934 r.)

Problematyka stosunków polsko–żydowskich od wieków budzi wiele kontrowersji. Niestety, mimo dużej liczby opracowań na ten temat, w podręcznikach historycznych, książkach i artykułach prasowych, w miarę upływu czasu, coraz więcej miejsca poświęca się polskiemu antysemityzmowi, a przemilcza zachowania Żydów, które takie nastroje budziły.
Na liczne przekłamania o postawie Polaków wobec Żydów, krążące dzisiaj po całym świecie i psujące wizerunek naszego kraju, nikt nie reaguje bądź to z obawy przed zakwalifikowaniem go do grona antysemitów, bądź to z niewiedzy o relacjach między tymi nacjami w różnych okresach historii Polski.

Największym umiłowaniem człowieka tu na ziemi jest ojczyzna. Dobro ojczyzny jest też, w krajach chrześcijańskich, głównym i najbardziej usprawiedliwionym celem polityki. (fragment książki)

Podróżuje statkiem napadniętym przez piratów

i trafia do niewoli, z której ucieka.

Wychowuje prawdziwe małe demony...

ze znamienitej arystokratycznej rodziny.

Nawraca łajdaków i grzeszników

oraz opiekuje się więźniami na galerach.

W książce tej poznajemy losy wybranych, niezłomnych Anglików, którzy – mimo powszechnej apostazji w ich ojczyźnie – pozostali wierni prawdziwej religii i za tę wierność ponieśli śmierć męczeńską. Beatyfikował ich papież Leon XIII, współczesny autorowi, stąd w tekście nazywani są błogosławionymi.
25 października 1970 roku papież Paweł VI kanonizował czterdziestu męczenników Anglii i Walii, którzy ponieśli śmierć za wiarę katolicką w latach 1535-1679. Wśród ogłoszonych wówczas świętymi jest Edmund Campion, główny bohater tej opowieści oraz dziesięciu innych jezuitów, którzy w XVI i XVII wieku oddali życie za posłuszeństwo Chrystusowi, dogmatom i Ojcu Świętemu, a także – co warto podkreślić – w intencji nawrócenia Anglii. Są wśród nich także inni kapłani, zakonnicy oraz bohaterscy świeccy, którzy kierowali się w życiu ewangeliczną zasadą, iż kiedy chodzi o rzeczy najważniejsze – „trzeba bardziej słuchać Boga, niż ludzi”.

Nowe wydanie książki świętego biskupa z 1920 roku. Mimo upływu niemal 100 lat od jej ukazania się, nic nie straciła na aktualności, a wręcz stała się – niestety – jeszcze bardziej aktualna niż w czasach, gdy była pisana przez biskupa przemyskiego.