Ks. Dolindo Ruotolo – Jezus do serca siostry

W odpowiedzi na krzyk ostrzegawczy przemawia spokojnym głosem nasz Autor, mający za sobą nie tylko wiele przeżytych lat, ale też doświadczenia boskie i ludzkie: słuchać tego, co mówi, znaczy usłyszeć, jak wszelkie mity rozwodowe upadają z hukiem; zastosować to w praktyce znaczy scementować swoją rodzinę na zawsze w prawdziwej miłości, która nie jest zaspokajaniem zmysłów, lecz związkiem przede wszystkim dusz i wzajemnym oparciem serc.

"Pożyjemy, zobaczymy" głosi powiedzenie. Ks. Dolindo traktuje je przewrotnie i pisze: "Kto umrze, zobaczy". W najnowszej książce podejmuje temat tego, co nas spotka po śmierci. Z właściwą sobie łatwością, licznymi przykładami i analogiami opisuje rzeczywistość po drugiej stronie życia. Bazując na objawieniach, cudownych zdarzeniach – również własnego życia – kreśli bardzo barwny i szczegółowy obraz tego, co nas może spotkać, gdy Bóg nas wezwie do Siebie. 

Myśli ks. Dolindo zaczerpnięte są z obrazków oraz listów, jakie Autor pisał do kilku księży. Wchodzą one w skład pozycji Krople balsamu i krople miłości - przeznaczonego dla osób z najróżniejszych kręgów, które zwracały się do księdza po rady. Jest wśród nich wielu kapłanów, którzy prosili o światło lub poradę.

Ksiądz Pasquale Rea, proboszcz neapolitańskiego kościoła, w którym znajduje się grób księdza Dolindo, podczas swojej posługi duszpasterskiej nawiązał z autorem modlitwy „Jezu, Ty się tym zajmij” osobistą i głęboką więź. Ta relacja buduje jego kapłańskie życie, lecz także pomaga troszczyć się o zachowanie pamięci o świętym kapłanie z Neapolu.

Dom młodych bohaterów to osobisty, rodzinny i duchowy pamiętnik. Antonio Socci, ojciec chorej Cateriny, obawiał się, że po długotrwałym zatrzymaniu krążenia mózg jego córki został bezpowrotnie uszkodzony, a towarzyszyć temu będą katastrofalne ograniczenia funkcji motorycznych, poznawczych i zmysłowych. Jednak dziś jest pewne, że jego obawy nie urzeczywistniły się.

Życie chrześcijańskie nie polega na posiadaniu kilku świętych obrazów, odklepywaniu modlitw, czy nieuważnym wysłuchaniu Mszy Świętej z poczuciem satysfakcji, że w ogóle na nią przyszliśmy. Wymaga od nas wytrwałości w praktykowaniu cnót, umartwień i modlitwy, aby ułatwić naszej duszy stanie się uległą wobec natchnień Ducha Świętego. Przybądź Duchu Święty! jest właśnie taką instrukcją, jak stać się prawdziwym chrześcijaninem i walczącym za wiarę żołnierzem Jezusa Chrystusa.