Historia

O średniowiecznych krucjatach napisano wiele książek, w których aż roi się od jawnych i celowych kłamstw, mniej lub bardziej świadomych przeinaczeń oraz uprzedzeń, kompletnie nie oddających ducha idei krucjatowej. Wielotomowe publikacje specjalistów okazują się niewystarczająco pojemne, by obejmować rzeczywistość w sposób całościowy, przez co zostawiają miejsce ideologicznie zaangażowanym twórcom kultury na zapełnienia luk własnymi wyobrażeniami.

Książka, którą oddajemy do rąk czytelników, ma przyczynić się do odrzucenia usankcjonowanych polityczną poprawnością krucjatowych paradygmatów. Stanowi ona swoisty zbiór wątpliwości, z jakimi autor mierzył się niemalże od początku zainteresowania problematyką wypraw krzyżowych. Czy krucjaty rzeczywiście zaczęły się od wyprawy na Jerozolimę? Czy krzyżowcy faktycznie dokonali niesławnej rzezi? Czy Saladyn okazał miłosierdzie pokonanym łacinnikom?

Przesłanie z Gietrzwałdu to nigdy wcześniej niepublikowany tekst o. Honorata Koźmińskiego, duchowy komentarz do jednego z siedmiu najważniejszych, uznanych przez Kościół objawień maryjnych.  

Ojciec Honorat – pomimo permanentnej inwigilacji i internowania w klasztorze – zamierzał szeroko rozpowszechnić wśród rodaków gietrzwałdzkie orędzie Matki Bożej. Błogosławiony uznał objawienia za szczególny znak Boży dla całego narodu polskiego i wyznaczenie misji dziejowej dla Polaków.

Jeden z czołowych francuskich działaczy kontrrewolucyjnych XX w. i organizator komórek formacyjnych na rzecz przywrócenia porządku cywilizacji chrześcijańskiej w społeczeństwie, Jean Ousset (1914-1994), przedstawia w niniejszym dziele mistrzowską syntezę swoich doświadczeń i refleksji na temat sposobu organizowania trwałej i owocnej działalności kontrrewolucyjnej.

Rzecz o kulisach wojny polsko-bolszewickiej oraz o jej kulminacyjnym wydarzeniu: Bitwie Warszawskiej, która w 1920 r. zadecydowała o losach Polski i świata. Jest to jednak książka wyjątkowa. Autor koncentruje się nie tyle na działaniach zbrojnych, strategii wojskowej, rozkazach dowódców i bohaterskich czynach żołnierzy, ile raczej na duchowym aspekcie tej wojny, który okazał się decydujący. Mówi o cudownej interwencji Matki Bożej, która objawiła się czerwonoarmistom powstrzymując ich krwawą ofensywę. Opowiada też o nadzwyczajnej przemianie Polaków, którzy w godzinie próby podnieśli się ze stanu duchowego zagubienia, dezorientacji a nawet dekadencji, by z żywą wiarą stanąć w obronie Ojczyzny stojącej w obliczu śmiertelnego niebezpieczeństwa.

Książka Krzyż i orzeł. Rola chrześcijaństwa w dziejach kultury polskiej ukazuje, że polskość i chrześcijaństwo to nierozerwalne elementy współtworzące rodzimą historię i kulturę. Z ponad 1000-letniej perspektywy okazuje się, iż przyjęcie chrześcijaństwa przez państwo i społeczeństwo polskie było centralnym wydarzeniem zarówno historii politycznej, jak też i dziejów kultury Polski. Chrześcijaństwo odegrało niezwykle ważną rolę w procesie narodzin, kształtowania się i integracji państwa polskiego oraz włączenia Polski w orbitę cywilizacji zachodnioeuropejskiej budowanej w kontekście starszej kultury grecko-rzymskiej.

W niniejszej pracy ksiądz Cozel rozprawia się z ideologią z piekła rodem, czyli z marksizmem. I czyni to wybornie. Na początku XX wieku, kiedy to książka powstała, socjalizm / komunizm rozwijał się bardzo prężnie. Spuścizna dwóch piekłoszczyków: Marksa i Engelsa trafiała na bardzo podatny grunt. Na grunt tak zwanej „walki klas”, która tak naprawdę była (i jest) jedynie manifestacją niebywałej pychy, pogardy, chciwości oraz żądzy – walką z zastanym porządkiem.

Bohaterem książki jest prymas August Hlond (1881-1948), urodzony na Śląsku, w katolickiej, wielodzietnej rodzinie o tradycjach patriotycznych, salezjanin, doktor teologii, pierwszy ordynariusz diecezji katowickiej, następnie biskup gnieźnieński i Prymas Polski.

Przedstawiając nieznane szerzej okoliczności i ciekawostki dotyczące wielu konklawe, autor nie szuka taniej sensacji, lecz korzysta z wiarygodnych i znakomicie opracowanych źródeł. Książka ta pozwala zajrzeć w pasjonujący świat wyborów papieża i uchylić czytelnikom rąbka tajemnicy. Książka Nersingera niczego nie upiększa, ale nie jest też kroniką skandali. To tylko fragment historii Kościoła, bogaty we wzloty i upadki, dowodzący, że to Bóg jest Panem historii, który wyprowadza dobro z najbardziej zagmatwanych ludzkich losów.

Yves Chiron opowiada o wydarzeniach roku 1968, kiedy przez kraje Zachodu przetoczyła się potężna fala protestów wymierzona w europejski ład kulturowy oparty na cywilizacji chrześcijańskiej. Wielki ruch kontestacyjny, który wstrząsnął Francją i Europą w maju i czerwcu 1968 r. spowodował głębokie zmiany w umysłach, mentalności, obyczajach i zachowaniach całych społeczeństw, nie oszczędzając samego Kościoła.

Wśród licznych dokumentów, które ujawnia w swej książce J.P. Laskowski, znajduje się między innymi prywatny dziennik duchowy Stefana Wyszyńskiego, pracowicie przepisany przez pracowników Służby Bezpieczeństwa i dołączony do jego akt osobowych. Dzięki temu możemy na opisywane wydarzenia spojrzeć okiem samego Księdza Kardynała.

O średniowiecznych krucjatach napisano wiele książek, w których aż roi się od jawnych i celowych kłamstw, mniej lub bardziej świadomych przeinaczeń oraz uprzedzeń, kompletnie nie oddających ducha idei krucjatowej. Wielotomowe publikacje specjalistów okazują się niewystarczająco pojemne, by obejmować rzeczywistość w sposób całościowy, przez co zostawiają miejsce ideologicznie zaangażowanym twórcom kultury na zapełnienia luk własnymi wyobrażeniami.

Książka, którą oddajemy do rąk czytelników, ma przyczynić się do odrzucenia usankcjonowanych polityczną poprawnością krucjatowych paradygmatów. Stanowi ona swoisty zbiór wątpliwości, z jakimi autor mierzył się niemalże od początku zainteresowania problematyką wypraw krzyżowych. Czy krucjaty rzeczywiście zaczęły się od wyprawy na Jerozolimę? Czy krzyżowcy faktycznie dokonali niesławnej rzezi? Czy Saladyn okazał miłosierdzie pokonanym łacinnikom?

To nie jest po prostu jedna z książek o Całunie Turyńskim. Jest absolutnie wyjątkowa z kilku względów. Po pierwsze – jej autor nie jest katolikiem. Po drugie – prowadzi swoje śledztwo tylko i wyłącznie z punktu widzenia nauki. Po trzecie – nie waha się obnażyć rażących błędów i katastrofalnych w skutkach decyzji, jakie miały miejsce podczas badań prowadzonych nad Całunem, a które zaważyły na uznaniu go za nieautentyczny artefakt.