Warren H. Carroll - Historia chrześcijaństwa tom II - Budowanie chrześcijaństwa

Niedługo przed śmiercią Carroll udzielił rady na forum internetowym młodemu, pełnemu wątpliwości człowiekowi: - Jeśli widzisz, że Kościół ma kłopoty – a oczywiście widzisz to – powinieneś starać się go odbudować. Książki Carrolla są dowodem na to, że temu twierdzeniu pozostał wierny do końca, a jeśli zapowiadana przez Jana Pawła II wiosna Kościoła rzeczywiście nadejdzie, to między innymi dzięki takim ludziom, jak Warren H. Carroll. Damian Leszczyński

Długo oczekiwany, szósty i ostatni tom monumentalnej Historii Chrześcijaństwa, zredagowany z notatek autora po jego śmierci przez żonę Anne W. Carroll.

Język, jakim posługuje się Carroll, sprawia, że jego dzieła czyta się jednym tchem - ks. prof. dr hab. Mieczysław Kogut.

W 1916 roku miał trzydzieści cztery lata. Gdy przekazywał urząd prezydenta swojemu następcy, Erskinowi Childersowi, był rok 1973, a on sam miał lat dziewięćdziesiąt jeden i był niewidomy. Nie znajdziemy chyba w XX-wiecznej Europie drugiego polityka, któremu by było dane tak długo oddziaływać na losy swojej ojczyzny i którego rola w kształtowaniu życia politycznego ojczyzny nie kończy się wraz z jego odejściem. Warto, żeby polscy czytelnicy poznali tego wybitnego męża stanu.

Prezydent Irlandii, Eamon de Valera to jeden z bardziej zapomnianych polityków katolickich XX wieku. Książka Pawła Toboły-Pertkiewicza wypełnia tę lukę znakomicie.

Prof. dr hab. Grzegorz Kucharczyk

Katechizm katolicki dla osób dorosłych, które pragną zdobyć pełniejszą znajomość nauki katolickiej, bo tak brzmi pełny tytuł katechizmu, to dzieło kardynała Pietra Gasparriego (1852-1934). Katechizm ten zawiera wykładnię najważniejszych zasad wiary, moralności i kultu, do których przestrzegania zobowiązani są wierni Kościoła katolickiego. Wszystko, co obejmuje, jest wyrażone systematycznie, porządnie, zwięźle i krótko, aby żaden wyraz, tym bardziej pytanie, nie okazało się zbytecznym i niepotrzebnym. Napisany został w formie pytań i odpowiedzi: jest ona z dawien w Kościele praktykowana i używana, a podzielona na małe ustępy, chroni od zamieszania, ułatwia punkty godniejsze widzenia, a przez to i zapamiętanie rzeczy.